บทที่ 8 พลังวิญญาณกับพลังเวท

###

“ดูเหมือนว่าการเลื่อนขั้นคัมภีร์จะมีคุณสมบัติพิเศษเพิ่มขึ้นด้วยสินะ? แต่ทำไมการพับกระดาษถึงไม่มี…อาจเป็นเพราะระดับต่ำเกินไป?”

ระหว่างที่คิดเรื่องนี้ มู่หลินก็กวาดสายตาดูความรู้จาก【คัมภีร์ลับช่างพับกระดาษ】ที่ถูกสลักไว้ในจิตใจของเขา

จากนั้นเขาก็พบว่า เมื่อถึงระดับชำนาญ วิธีการฝึก【ภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์】ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เนื่องจากดาบได้ถูกสร้างในจิตใจอย่างถาวรแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องมโนภาพดาบอีกต่อไป แต่ต้องมโนภาพสิ่งของอื่น ๆ เพิ่มเติมแทน

ถ้าเขามโนภาพวัตถุอีกแปดชนิดและคงอยู่ในจิตใจได้สำเร็จ วิชาภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์ก็จะก้าวขึ้นสู่ขั้นที่สาม ระดับชำนาญ

“รวมกับดาบที่มีอยู่แล้ว ต้องคงภาพวัตถุทั้งหมดเก้าชนิด…ควรเลือกอะไรดี?”

การมโนภาพของมู่หลินไม่ใช่สิ่งไร้ประโยชน์ เพราะทักษะพับกระดาษของเขาในอนาคตจำเป็นต้องทำงานควบคู่กับภาพที่เขามโน ดังนั้นการมโนภาพในตอนนี้จึงสำคัญกับรูปแบบและพลังของคาถาที่เขาจะใช้ภายหลัง ทำให้มู่หลินต้องคิดอย่างรอบคอบ

สุดท้ายหลังจากใคร่ครวญ เขาตัดสินใจมโนภาพวัตถุได้ดังนี้ ธนู ดาบยาว หอก ชุดเกราะ โล่ โซ่ โลงศพ และบ้านพัก

ธนูเพื่อใช้ให้หุ่นกระดาษทำการโจมตีจากระยะไกล

ดาบยาว หอก และดาบเพื่อใช้เป็นอาวุธระยะประชิดให้หุ่นกระดาษ

ชุดเกราะและโล่เพื่อเพิ่มการป้องกันให้หุ่นกระดาษ

โซ่และโลงศพเพื่อใช้ในการจำกัดการเคลื่อนไหวของศัตรู

สุดท้ายคือบ้านพัก ที่จะใช้เป็นป้อมปราการป้องกันตัว ใช้พักพิง หรือดัดแปลงเป็นเรือนจำจับกุมศัตรูได้

เมื่อทำการตัดสินใจเรียบร้อย มู่หลินก็เริ่มการมโนภาพทันที โดยเริ่มจากการมโนภาพดาบยาว

ดาบยาวมีรูปทรงคล้ายกับดาบ จึงทำให้มู่หลินสร้างภาพในจิตใจได้ง่ายมาก

จากนั้นครั้งที่สอง ครั้งที่สาม ครั้งที่สี่ ครั้งที่ห้า ครั้งที่เจ็ด ครั้งที่สิบสาม…มู่หลินหลับตาลงและค่อย ๆ สร้างภาพดาบยาวในจิตใจจากความว่างเปล่าทีละน้อย เมื่อภาพนี้เสถียรแล้วก็ปล่อยให้มันสลายไป ก่อนจะเริ่มสร้างขึ้นใหม่อีกครั้ง

อาจเป็นเพราะฝึกฝนมากทำให้เชี่ยวชาญ หรือเป็นเพราะการเข้าสู่ขั้นที่สองของ【ภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์】ส่งผลให้จิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งขึ้น ในที่สุดมู่หลินก็สามารถคงภาพดาบยาวได้สำเร็จในจิตใจภายในการฝึกเพียงครั้งเดียว

【ภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์ ขั้นที่ 2 ระดับชำนาญ (101/800) คุณสมบัติ: การคงสภาพ (ดาบยาวและดาบ)】

“ฮึ…”

การมโนภาพต่อเนื่องทำให้มู่หลินปวดหัว แต่ความรู้สึกที่มีอยู่มากกว่าคือความตื่นเต้น

“การฝึกเพียงครั้งเดียวก็สามารถคงภาพวัตถุได้แล้ว ข้าฝึกช่วงกลางวันได้สองครั้ง…ช่วงกลางคืนฝึกได้อีกครั้ง รวมเป็นสามครั้งต่อวัน การคงภาพวัตถุสามชนิดต่อวัน หมายความว่าอีกสองถึงสามวัน ข้าก็น่าจะยกระดับ【ภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์】ขึ้นสู่ขั้นที่สามได้”

ความรวดเร็วนี้นับว่าเกินความคาดหมายของมู่หลินมาก เขารู้ดีว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะระบบความชำนาญ

หากไม่มีการบันทึกความก้าวหน้าทีละขั้น เขาคงไม่สามารถสร้างภาพวัตถุและคงไว้ในจิตสำนึกได้ในเวลาอันสั้นเช่นนี้

“มองแบบนี้แล้ว…คงไม่ต้องกังวลเรื่อง【ภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์】อีกต่อไป…”

หลังจากพักฟื้นจิตวิญญาณเป็นเวลาเผาธูปหนึ่งดอก จิตของมู่หลินก็เริ่มฟื้นคืน เขาจึงไม่รอช้า หันกลับมาฝึกพับกระดาษอีกครั้ง

“พับ ๆ ๆ…”

ในมือที่ว่องไวของเขา หุ่นกระดาษตัวเล็ก ๆ ก็ค่อย ๆ ถูกสร้างขึ้นจากความว่างเปล่า

ในเวลาไม่นาน โต๊ะของมู่หลินก็เต็มไปด้วยหุ่นกระดาษเล็ก ๆ

แม้ว่าหุ่นกระดาษจะซับซ้อนขึ้น แต่การฝึกฝนซ้ำ ๆ ก็ทำให้มู่หลินพัฒนาทักษะได้เร็ว ภายในเที่ยงวันเขาสามารถยกระดับการพับกระดาษขึ้นได้ถึง【ขั้นที่ 3 ระดับชำนาญ (180/360)】

“ตอนบ่ายคัมภีร์นี้น่าจะยกระดับเป็นขั้นที่สี่ได้ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรพิเศษหรือเปล่า”

คิดเช่นนี้ มู่หลินจึงเดินไปยังโรงอาหาร

เขาลังเลเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจแลกหินวิญญาณหนึ่งก้อนเป็นคริสตัลวิญญาณเล็ก ๆ และซื้อข้าวสักชาม

ในขณะเดียวกันเขาก็หวังในใจว่า…

“บางที ข้าอาจจะไม่ต้องซื้อครีมน้ำมันจิ้งเหลนหรือกำยานก็ได้ บางทีแค่กินข้าวนี้อาจจะช่วยให้รับรู้พลังวิญญาณได้ก็ได้”

แม้ความหวังของมู่หลินจะดีแต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น

หลังจากกินข้าววิญญาณลงไป ก็เกิดความอบอุ่นขึ้นในร่างกายของเขา แต่สิ่งที่เขาสามารถรับรู้ได้กลับเป็นพลังวิญญาณที่อยู่ภายในตัวเท่านั้น ส่วนพลังวิญญาณภายนอก เขาไม่สามารถสัมผัสได้เลย

อย่างไรก็ตาม ในยามที่รู้สึกหมดหวังกลับมีหนทางใหม่เปิดขึ้นมาเสมอ

แม้เขาจะยังรับรู้พลังวิญญาณไม่ได้ แต่ระดับความก้าวหน้าใน【คัมภีร์งูดำแห่งเหยียนลี่】กลับเพิ่มขึ้นเล็กน้อย

แม้จะยังไม่สามารถรับรู้ได้ แต่การกินข้าววิญญาณทำให้มีพลังวิญญาณเกิดขึ้นในร่างของเขา ดังนั้นมู่หลินจึงสามารถเริ่มหมุนเวียนพลังตาม【คัมภีร์งูดำแห่งเหยียนลี่】ได้ ซึ่งการหมุนเวียนนี้ทำให้คัมภีร์ปรากฏขึ้นในระบบความชำนาญ

【คัมภีร์งูดำแห่งเหยียนลี่ ขั้นที่ 1 ระดับเริ่มต้น (3/100)】

“น่าเสียดายที่พลังวิญญาณในข้าววิญญาณมีน้อยไปหน่อย พอแค่ให้ฝึกได้สามครั้งเท่านั้น แต่ก็ยังต้องรู้จักวิธีรับรู้พลังวิญญาณก่อนถึงจะมีผล”

มู่หลินถอนหายใจเบา ๆ แล้วเดินไปที่ร้านค้าในสำนักเต๋าอันผิง ใช้หินวิญญาณหนึ่งก้อนเพื่อซื้อครีมน้ำมันจิ้งเหลน

กลับมาที่ห้องเรียน มู่หลินซึ่งจิตใจฟื้นฟูแล้วเริ่มฝึก【ภาพจิตแห่งเมืองฝังสวรรค์】เป็นเวลาเผาธูปหนึ่งดอก

เมื่อเขาสามารถคงภาพหอกไว้ในจิตใจได้แล้ว ก็พักผ่อนอีกครู่หนึ่งก่อนจะหยิบครีมน้ำมันจิ้งเหลนมาทา

“ฮึ…”

ครีมน้ำมันจิ้งเหลนที่ถูกปรุงอย่างพิเศษนั้นเย็นเฉียบ พอทาลงไป มู่หลินก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันที ความเหนื่อยล้าจากการฝึกฝนหายไปบางส่วน

เขารู้สึกตกใจเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้น

“ครีมน้ำมันจิ้งเหลนนี้มีคุณสมบัติฟื้นฟูจิตวิญญาณด้วย ถ้าการรับรู้พลังวิญญาณสำเร็จแล้ว ข้าอาจจะซื้อเพิ่มอีก…แต่ช่างเถอะ ไม่มีเงินแล้ว”

หลังจากถอนหายใจ มู่หลินจึงหันความสนใจไปที่การรับรู้พลังวิญญาณ

เขาพบว่าครีมน้ำมันจิ้งเหลนนั้นมีประโยชน์จริง ทาที่หน้าผากแล้วเสมือนว่าประตูแห่งการรับรู้ระหว่างตัวเขากับสรรพสิ่งได้เปิดออก ทำให้เขาสามารถสัมผัสถึงโลกภายนอกได้จากกลางหน้าผาก

เขารับรู้ถึงจุดแสงเล็ก ๆ ที่ไม่อาจอธิบายได้ล่องลอยอยู่ในอากาศ

มู่หลินดึงจุดแสงเหล่านั้นเข้ามาในร่างตามสัญชาตญาณ และพบว่ามันสามารถทำได้

ด้วยพลังจิตของเขา จุดแสงบางส่วนถูกดึงเข้ามาในร่างและรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกาย

แต่เขาก็พบว่า ขอบเขตการดึงของเขานั้นยังเล็กอยู่ และที่สำคัญคือจุดแสงถึง 98% เมื่อเข้าสู่ร่างแล้วก็จะหลุดออกไปใหม่ มีเพียงส่วนน้อยที่ยังคงอยู่ในร่าง

จุดแสงเหล่านี้ยังไม่ถือว่าเป็นของมู่หลินอย่างแท้จริง เพียงเผลอเล็กน้อย พวกมันก็พร้อมจะหลุดออกจากร่าง

สิ่งเดียวที่ทำให้จุดแสงกลายเป็นของเขาคือการหมุนเวียนพลังด้วยคัมภีร์ ให้จุดแสงเคลื่อนไหวในร่างและระหว่างหมุนเวียนนั้นให้จุดแสงถูกผนึกด้วยพลังจิตของเขา

จุดแสงเหล่านี้จะค่อย ๆ เปลี่ยนจากพลังวิญญาณที่ไร้เจ้าของกลายเป็น “พลังเวท” ซึ่งเป็นของเขาเอง

“สรุปแล้ว พลังวิญญาณเป็นพลังที่ไม่มีเจ้าของ แต่พลังเวทคือพลังที่มีลักษณะเฉพาะตัวซึ่งได้รับการผนึกพลังจิตจากผู้ใช้?”

มู่หลินคิดไปพลาง ฝึกหมุนเวียนพลังไปพลาง

ในระหว่างหมุนเวียนนี้ เขาพบว่าสายพลังวิญญาณธรรมชาติเมื่อเคลื่อนไปในร่างกายตามเส้นทางที่กำหนด มันไม่เพียงแค่จะถูกตรึงไว้ด้วยจิตของเขาเท่านั้น แต่คุณสมบัติของมันยังมีการเปลี่ยนแปลงไปด้วย

มู่หลินมีข้อสันนิษฐานขึ้นมา

“ถ้าเส้นทางการหมุนเวียนพลังต่างกัน พลังเวทที่ได้ก็ต่างกัน…ไม่เพียงเท่านั้น คัมภีร์บางชนิดยังต้องการพลังวิญญาณที่มีคุณสมบัติเฉพาะ อย่าง【คัมภีร์ไท่อินฟื้นคืนชีวิต】ต้องการพลังวิญญาณที่มีคุณสมบัติเกี่ยวกับแสงจันทร์ ซึ่งจะทำให้พลังเวทที่ได้มีคุณสมบัติพิเศษ”

“ยิ่งไปกว่านั้น วัตถุทางวิญญาณยังสามารถเปลี่ยนคุณสมบัติของพลังเวทได้…อย่าง【คัมภีร์งูดำแห่งเหยียนลี่】ที่ข้าฝึกอยู่ พลังวิญญาณธรรมดาไม่สามารถกลายเป็นพลังเวทหมอกดำได้ จำเป็นต้องกินเลือดงูดำแห่งเหยียนลี่เพื่อให้พลังเวทธรรมดาเปลี่ยนเป็นพลังเวทหมอกดำ”