บทที่ 8 คนใหม่ที่โดดเด่น
บทที่ 8 คนใหม่ที่โดดเด่น
"แกเป็นใครกัน?" ซูหยุนถามอย่างขบขัน
ทั้งบริเวณเงียบกริบลง ทุกคนมองซูหยุนด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เขากล้าพูดกับลี่เทียนโย่วแบบนี้เลยหรือ? ไม่รู้หรือว่าลี่เทียนโย่วได้รับความสนใจจากทหารในเมืองเทียนไห่แล้ว ภูมิหลังของเขาเป็นตระกูลสีแดงนะ!
มีเพียงชายอ้วนคนนั้นที่ตะโกนด้วยความตื่นเต้นว่า "สมแล้วที่เป็นพี่ใหญ่ของผม ผมก็ไม่ชอบขี้หน้าไอ้หน้าหล่อนั่นมานานแล้ว ซัดมันเลย!"
ทุกคนเริ่มด่าว่าชายอ้วนคนนี้โง่เง่า!
รอยยิ้มของลี่เทียนโย่วแข็งค้าง เขาพูดเสียงเย็นว่า "คนที่กล้าพูดกับฉันแบบนี้ ไม่เคยมีจุดจบที่ดีหรอก!"
ซูหยุนแลบลิ้น พูดอย่างรำคาญว่า "นายจะสู้หรือไม่สู้?"
ลี่เทียนโย่วไม่พูดอะไรอีก เห็นเพียงเขาตบถุงเล็กๆ แปลกๆ ที่เอว ทันใดนั้นเสือดำยักษ์สูงหนึ่งเมตรก็กระโดดออกมา ลำตัวมีลายดำสลับขาว ดวงตาสีแดงอ่อนดูน่าขนลุก พอหายใจทีไฟอ่อนๆ ก็ลุกโชนขึ้นทั่วร่าง!
"เสือเพลิงกลายพันธุ์ของลี่เทียนโย่ว!"
เสียงกรีดร้องดังขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างตื่นเต้น เสือเพลิงเป็นสัตว์กลายพันธุ์ชนิดหนึ่ง เกิดจากการกลายพันธุ์ของเสือในอดีต และเสือเพลิงสีดำยิ่งหายากมาก จัดอยู่ในระดับสัตว์กลายพันธุ์หายาก มีพลังโจมตีสูงมาก ลี่เทียนโย่วไม่เพียงแต่เอาชนะทุกคนในห้องหนึ่งได้ ยังเอาชนะหัวหน้าห้องสี่ ห้องหก และห้องแปด รวมทั้งผลักดันเหวยเซียงผู้โดดเด่นจากห้องเก้าด้วย ในใจของทุกคน เขาคือผู้แข็งแกร่งที่สุดของสถาบันเทียนหลานอย่างไม่ต้องสงสัย!
ซูหยุนคงไม่ได้คิดว่า การต่อสู้ครั้งแรกที่ถูกท้าทาย จะเป็นการต่อสู้กับลี่เทียนโย่วผู้ที่ทุกคนยอมรับว่าแข็งแกร่งที่สุดในสถาบันเทียนหลาน!
แต่ซูหยุนก็ไม่กลัว หลังจากเชื่อมจิตกับเสี่ยวชิง เขารู้ดีถึงพลังการต่อสู้ของตัวเอง
เสี่ยวชิงพุ่งเข้าสู่สนามอย่างรวดเร็ว เผชิญหน้ากับเสือเพลิงที่จ้องมองมันอย่างดุร้าย ร่างเล็กๆ กับดวงตาสีม่วงมองเสือตัวใหญ่อย่างเย่อหยิ่ง ไม่มีท่าทีหวาดกลัวแม้แต่น้อย!
"ฉันให้นายเริ่มก่อน" ลี่เทียนโย่วยิ้มให้ซูหยุน ดูจริงใจมาก แต่ซูหยุนกลับเห็นความเย่อหยิ่งในนั้น
ซูหยุนก็ยิ้มเช่นกัน ไม่ว่าเขาจะมั่นใจจริงหรือแค่ทำเป็นเก่ง การให้เขาโจมตีก่อน ลี่เทียนโย่วจะต้องเสียใจแน่!
"เสี่ยวชิง หมอกแห่งความมืด!"
งูเขียวอ้าปากพ่นสสารสีดำเข้มข้นออกมา ภายในไม่กี่วินาที ก็ปกคลุมพื้นที่หลายสิบเมตรบนเวทีรอบตัวทั้งสองคน และหมอกดำนี้ไม่กระจายออกไป พอดีกับขอบเวทีพอดี!
ลี่เทียนโย่วตาดำมืดในทันที มองไม่เห็นอะไรเลย เสือเพลิงก็คำรามด้วยความโกรธ เขาพูดด้วยความประหลาดใจว่า "นี่มันทักษะอะไรกัน?"
เขาไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นสัตว์เลี้ยงประเภทธาตุแบบนี้มาก่อน ที่มีความสามารถพิเศษนอกเหนือจากพละกำลังและความเร็ว แต่หมอกดำนี้ช่างแปลกประหลาดเหลือเกิน
"แต่ก็ดีเหมือนกัน พอดีใช้บังตัวได้!"
ลี่เทียนโย่วยิ้มอย่างน่าขนลุก ก่อนจะเคลื่อนตัวออกจากตำแหน่งเดิม...
เสี่ยวชิงเคลื่อนไหวในหมอกดำอย่างว่องไวราวกับปลาในน้ำ ในขณะที่ซูหยุนก็ "เห็น" การเคลื่อนไหวของลี่เทียนโย่วในทันที เขากำลังพุ่งเข้ามาหาซูหยุนเอง!
ไม่มีเวลาคิดมาก ซูหยุนสั่งการด้วยจิตใจ: "เขี้ยวพิษ!"
เสี่ยวชิงพุ่งเข้ากัดลี่เทียนโย่วอย่างรวดเร็ว แต่ใครจะรู้ว่าการเคลื่อนไหวของลี่เทียนโย่วนั้นว่องไวมาก เขากลิ้งตัวหลบไปด้านข้าง เสือเพลิงที่อยู่ด้านหลังเขาลุกเป็นไฟ ตวัดกรงเล็บใส่เสี่ยวชิงจนกระเด็น!
ซูหยุนรู้สึกอันตรายขึ้นมาทันที นี่เป็นปฏิกิริยาสัญชาตญาณที่ร่างกายที่ถูกเสริมพลังมอบให้เขา เขาจึงพุ่งหมัดไปทางซ้ายอย่างรวดเร็ว ปะทะพอดีกับฝ่ามือของลี่เทียนโย่ว ทั้งสองถอยหลังไปหลายก้าว ลี่เทียนโย่วมองไม่เห็นซูหยุนในหมอกดำแปลกประหลาดนี้ แต่การโจมตีของเขาโดยอาศัยการฟังกลับถูกป้องกันได้ งั้นสมรรถภาพร่างกายของเจ้าหมอนี่...
"นายก็มีร่างกายระดับชั้นอดเหมือนกันหรือ?"
เป็นที่รู้กันดีว่า ยิ่งสัตว์เลี้ยงแข็งแกร่ง การเพิ่มพูนพลังที่เจ้าของได้รับก็ยิ่งแข็งแกร่ง ลี่เทียนโย่วเองก็เป็นคนที่มีพลังแข็งแกร่งมากอยู่แล้ว ยังคิดจะโจมตีซูหยุนแบบไม่ให้ตั้งตัว ไม่แปลกที่ไม่กลัวซูหยุน ในสายตาของเขาอาจจะเป็นการต่อสู้สองต่อหนึ่ง แต่น่าเสียดายที่ประสาทสัมผัสของซูหยุนก็ไม่เหมือนเดิมแล้วเช่นกัน
แขนของซูหยุนชา เขาตกใจมาก พละกำลังของอีกฝ่ายช่างมหาศาล!
เขาไม่รู้ว่าลี่เทียนโย่วฝึกวิชายุทธ์มาตั้งแต่เด็ก แม้ไม่ได้รับการเพิ่มพูนพลัง ก็ยังเป็นยอดฝีมือในหมู่คนธรรมดา แม้ซูหยุนจะมีประสาทสัมผัสทั้งห้าที่แข็งแกร่งขึ้น แต่พละกำลังยังไม่เปลี่ยนแปลง แน่นอนว่าต้านทานไม่ไหว!
ลี่เทียนโย่วหัวเราะเย้ยหยัน "นายแพ้แน่ เสือเพลิง พุ่งโจมตีด้วยไฟพิโรธ!"
เห็นเพียงเสือดำตัวนั้นกระโดดข้ามเสี่ยวชิงแล้วพ่นลำแสงไฟอย่างรุนแรงไปทางซูหยุน แต่แปลกตรงที่เปลวไฟเพิ่งปรากฏก็ดับวูบลงทันที ทิ้งให้เสือเพลิงยืนงงเป็นไก่ตาแตก
คราวนี้ซูหยุนยิ้ม ไพ่ตายของเขาไม่ใช่แค่พิษของงูเขียวเท่านั้น แต่ยังเป็นทักษะความมืดเพียงหนึ่งเดียวนี้ด้วย หมอกดำนี้ไม่ได้ทำหน้าที่แค่บังตาเท่านั้น แต่ยังสามารถป้องกันการโจมตีด้วยธาตุทั้งหมด และยังมีข้อดีอีกอย่างหนึ่ง...
งูเขียวปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลันด้านหลังเสือเพลิงและกัดอย่างรุนแรง เสือเพลิงทันทีที่ถูกกัดก็มีเปลวไฟพวยพุ่งออกมาจากร่างไม่หยุด
ส่วนซูหยุนยิ้มแล้วหายตัวไปในหมอกดำ ทำให้ลี่เทียนโย่วตกใจ เขาไปไหน?
งูเขียวปรากฏตัวอีกครั้ง เงียบกริบบนแขนของเขา เมื่อลี่เทียนโย่วรู้สึกตัวก็สายเกินไปแล้ว งูเขียวกัดลงไปหนึ่งครั้งแล้วหายตัวไปทันที ราวกับละลายเข้าไปในหมอกดำ
เสือเพลิงพยายามสุดกำลังจุดไฟทั่วร่าง แต่ก็ล้มลงอย่างหมดแรง
ลี่เทียนโย่วรู้สึกมึนงง ความหวาดกลัวแล่นเข้ามา เขาแพ้แล้ว!
แม้จะไม่อยากยอมรับ แต่เขาก็รู้ว่าตัวเองชนะไม่ได้แล้ว นับตั้งแต่หมอกดำของซูหยุนปรากฏขึ้น ก็กำหนดชะตาให้เขาต้องแพ้ แพ้เพราะความประมาทและการประเมินคู่ต่อสู้ต่ำเกินไป
เมื่อลี่เทียนโย่วตะโกนยอมแพ้ ทุกคนได้ยินกันหมด
หมอกดำสลายหายไปในอากาศอย่างฉับพลันตามความคิดของซูหยุน เขายืนอยู่ที่เดิม ราวกับไม่ได้เคลื่อนไหวเลย ไม่ไกลออกไป เสือเพลิงนอนอยู่บนพื้น เปลวไฟบนตัวอ่อนแรงลง ส่วนลี่เทียนโย่วนอนอย่างทุลักทุเลบนพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น
ทั้งบริเวณเงียบกริบ รวมถึงเหวยเซียงและตงจื่อเจี้ยนที่อ้าปากค้างมองดูลี่เทียนโย่วที่ถูกรุมทำร้ายจนเกือบตาย และซูหยุนที่ใบหน้าสงบนิ่ง มันเป็นไปไม่ได้!
ซูหยุนอุ้มเสี่ยวชิงขึ้นบนบ่า แล้วเดินลงจากเวทีอย่างสงบ ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าตัวเองเพิ่งเอาชนะคนที่ถูกยอมรับว่าเป็นที่หนึ่งในหมู่นักเรียนใหม่ของสถาบันเทียนหลาน และความจริงแล้วเขาก็ไม่รู้จริงๆ แม้จะไม่มีใครเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในหมอกดำ แต่ท่าทางสงบนิ่งของเขากลับทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยความเคารพยำเกรงในชั่วพริบตา
"พี่ใหญ่เก่งกาจ พี่ใหญ่สุดยอด พี่ใหญ่เจ๋งที่สุดตลอดกาล!"
ชายอ้วนคนเดียวตะโกนอย่างบ้าคลั่ง จนหน้าแดงก่ำ เขาก็ไม่คิดว่าพอตะโกนไป พี่ใหญ่คนใหม่จะชนะจริงๆ!
ทั้งบริเวณเดือดพล่านขึ้นมาทันที!
