บทที่ 7: การแก้แค้นของวิกโก้ ทาราซอฟ

ตอนนี้วิกโก้ ทาราซอฟ โกรธจัดถึงขีดสุด เขารู้ว่าใครเป็นคนขัดขวางแผนของเขาและช่วยจอห์น วิค

เขาคำรามด้วยความโกรธ "ไม่มีใครสามารถมาขัดขวางแผนของฉันแบบนี้แล้วรอดไปได้!"

พูดจบ วิกโก้ก็ไม่รออีกต่อไป เขาออกจากโกดังและขับรถตรงกลับบ้าน

ใบหน้าของเขาดำทะมึนราวเมฆพายุ นับตั้งแต่ลูกชายผู้สร้างปัญหาของเขาไปมีเรื่องกับบาบายาก้า ไม่มีอะไรราบรื่นเลยสักอย่าง

ข้อมูลสำคัญถูกทำลาย ลูกน้องถูกสังหาร และเขายังถูกบีบให้ต้องประนีประนอมและเปิดเผยที่ซ่อนของลูกชายเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง

แม้ว่าเขาจะวางมาตรการป้องกันลูกชายไว้ที่นั่นแล้ว วิกโก้ก็ยังไม่มั่นใจ เขาหวังสุดหัวใจว่าลูกน้องของเขาจะสามารถปกป้องลูกชาย

และกำจัดจอห์นที่มาตามล่าได้ แม้โอกาสจะน้อยนิด วิกโก้ก็ยังเกาะติดความหวังหนึ่งในล้านและรอคอยผลลัพธ์

เวลาผ่านไปทีละนิด

สีหน้าของวิกโก้เคร่งเครียดขึ้นเรื่อยๆ เขาสูบบุหรี่ ทิ้งก้นบุหรี่กองพะเนินในที่เขี่ยบุหรี่ เขารอคอยข่าวที่กำลังทรมานจิตใจเขา

โทรศัพท์ดังขึ้น วิกโก้สูดหายใจลึกก่อนรับสาย หลังจากได้ยินข่าวจากปลายสาย เขาหยุดชั่วครู่ก่อนวางสาย

จากนั้นเขาก็หยิบบุหรี่ขึ้นมา สูบอย่างยาวนานหลายครั้ง ต่อมาเขาก็กดโทรศัพท์หลายเบอร์ จัดการเรื่องต่างๆ

ในขณะเดียวกัน หลังจากแก้แค้นสำเร็จ จอห์น วิค กลับมาที่โรงแรมคอนติเนนทัล

ขณะที่เขาเดินเข้าโรงแรม พนักงานต้อนรับ ชารอน เรียกเขา

"มิสเตอร์วิค!"

ได้ยินชื่อตัวเอง จอห์นหยุดและเดินไปที่เคาน์เตอร์ ชารอนส่งกุญแจรถให้และพูดว่า

"มิสเตอร์วิค โรงแรมคอนติเนนทัลขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับเหตุการณ์เมื่อคืน"

"นี่เป็นน้ำใจจากผู้บริหารโรงแรมเพื่อตอบสนองต่อสิ่งที่เกิดขึ้น"

หลังได้ยินคำพูดของชารอน จอห์น วิค มองดูกุญแจรถ เขาไม่ได้ปฏิเสธแต่รับมันไว้ เขาทักทายชารอนแล้วเดินขึ้นชั้นบน

มาถึงห้องของชาร์ลส์ จอห์นเคาะประตูเบาๆ

ได้ยินเสียงเคาะ ชาร์ลส์เปิดประตูและทักทาย "จอห์น จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วหรือ?"

"ใช่ เสร็จแล้ว"

"งั้นเข้ามาสิ" ว่าแล้วชาร์ลส์ก็เชิญจอห์นเข้ามานั่งคุย

จอห์นเข้าห้องมาและพูด "ชาร์ลส์ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ นายช่วยชีวิตฉันไว้ครั้งนี้"

พูดจบ จอห์นก็หยิบเหรียญสัญญาเลือดออกมาจากกระเป๋าและพูดต่อ

"นายเคยบอกก่อนหน้านี้ว่าต้องการเหรียญสัญญาเลือดของฉัน ฉันสงสัยว่านายต้องการให้ฉันทำอะไร"

"ถ้าเป็นอะไรที่ทำได้เร็วๆ นี้ ฉันจะไม่ให้เหรียญสัญญาเลือด ฉันจะแค่ช่วยนายทำงานนั้นให้สำเร็จ"

"นายก็รู้ว่าฉันเกษียณและออกจากโลกนักฆ่ามาสี่ปีแล้ว"

ใบหน้าของชาร์ลส์ยังคงสงบนิ่งขณะที่พูดช้าๆ "ให้เหรียญสัญญาเลือดกับฉัน ฉันจะติดต่อนายเมื่อต้องการความช่วยเหลือ ตอนนี้ไม่มีอะไรให้นายต้องทำแล้ว"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของจอห์นยังคงเรียบเฉย แต่ภายในใจกลับรู้สึกถึงความหนักหน่วง

อะไรก็ตามที่ชาร์ลส์วางแผนไว้ในภายหลังอาจไม่ใช่งานง่าย แต่เขาก็ส่งมอบเหรียญสัญญาเลือดตามที่ขอ

รับเหรียญสัญญาเลือดมา ชาร์ลส์ยิ้ม เขาอารมณ์ดีและพร้อมจะให้คำเตือนบางอย่างกับจอห์น วิค

เขาเอ่ยปากพูด "จอห์น นายฆ่าวิกโก้หรือเปล่า?"

จอห์น วิคไม่แน่ใจว่าทำไมชาร์ลส์ถึงถามเรื่องนี้ แต่เขาตอบ

"ฉันแค่มีเรื่องส่วนตัวกับลูกชายของวิกโก้ ฉันไม่ได้แตะต้องวิกโก้ เขาบอกที่ซ่อนของลูกชายและยกเลิกค่าหัว"

เมื่อรู้ว่าจอห์นไว้ชีวิตวิกโก้ ชาร์ลส์พูดต่อ "วิกโก้ ทาราซอฟเป็นผู้นำมาเฟียรัสเซีย เขาจะไม่ยอมนิ่งดูดายแน่ เตรียมพร้อมรับมือการแก้แค้นของเขาไว้"

"ฉันเชื่อว่าวิกโก้ ทาราซอฟจะรักษาข้อตกลงระหว่างเรา อย่างไรก็ตาม ขอบคุณสำหรับคำเตือน"

เห็นว่าจอห์น วิคไม่สนใจคำเตือน ชาร์ลส์ก็ไม่พูดอะไรอีก ส่วนมาร์คัสจะรอดหรือไม่ นั่นก็แล้วแต่โชคชะตา

หลังจากบอกลาชาร์ลส์ จอห์น วิค เช็คเอาท์ออกจากโรงแรมคอนติเนนทัล ก่อนออกไป เขายื่นเหรียญสัญญาเลือดที่มอบให้ไปลงทะเบียนกับทางโรงแรม

เขาขับรถดอดจ์สีดำที่ผู้บริหารโรงแรมคอนติเนนทัลจัดให้ จอห์น วิค กำลังมุ่งหน้าไปพบเพื่อนเก่า

ไม่ใช่แค่ชาร์ลส์ที่ช่วยชีวิตเขา แต่ยังมีมาร์คัสที่เตือนเขาที่โรงแรมด้วย

มาถึงจุดนัดพบประจำ มาร์คัสพูดติดตลก "จอห์น ฉันต้องช่วยชีวิตนายอีกกี่ครั้ง?"

จอห์น วิคตอบ "ฉันซาบซึ้งมาก มาร์คัส"

มาร์คัสมองดูชายตรงหน้าแล้วพูด "นายดูไม่ค่อยดีเลย"

"ฉันเกษียณแล้ว นี่คือสภาพหลังเกษียณของฉัน"

ได้ยินคำตอบของคู่หูเก่า มาร์คัสรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง เขาพูด "เกษียณ? นายเชื่อแบบนั้นเหรอ?"

"นายแค่มีชีวิตใหม่"

"นายจะหาทางกลับมาเข้าที่เข้าทางเอง"

ว่าแล้วมาร์คัสก็ตบไหล่จอห์น วิค และพูด "ถึงเวลากลับบ้านแล้ว"

หลังถอนหายใจ มาร์คัสก็หันหลังจากไป

การสนทนาของพวกเขาไม่ได้รื่นรมย์นัก

อย่างไรก็ตาม ทั้งมาร์คัสและจอห์น วิค ไม่รู้ว่าการพบกันของพวกเขาถูกเพอร์กินส์ที่ซ่อนตัวอยู่ในรถใกล้ๆ บันทึกไว้ทั้งหมด

เพอร์กินส์รายงานการสนทนานี้ให้วิกโก้ ทาราซอฟ ทราบ

ที่ห้องของวิกโก้ ทาราซอฟ เขากำลังดูวิดีโอที่เพอร์กินส์นำมา สีหน้าของเขายิ่งโกรธจนแดงก่ำ

เขาไม่คาดคิดว่านอกจากการแทรกแซงของนินจา ชาร์ลส์ แล้ว แม้แต่นักฆ่าที่เขาจ้าง มาร์คัส ก็ทรยศเขา

บางครั้ง ความโกรธที่คนอื่นมายุ่งกับเรื่องของเราก็ยังน้อยกว่าการถูกลูกน้องทรยศ

ถ้าไม่ใช่เพราะการทรยศของมาร์คัส ลูกชายเขาก็คงไม่ตาย ความคิดนี้ยิ่งเพิ่มความโกรธของวิกโก้

โดยไม่ลังเล วิกโก้ออกคำสั่งให้ลูกน้องล้อมบ้านของมาร์คัส เขาต้องการให้มาร์คัสชดใช้ในสิ่งที่ทำ

ในเวลาเดียวกัน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสั่งอีกคนหนึ่ง "กำจัดไอ้ชาร์ลส์บ้านั่นซะ"

"นินจานั่น ฉันอยากให้มันตาย"

หลังออกคำสั่งให้ลูกน้อง วิกโก้พร้อมด้วยเพอร์กินส์และลูกน้องบางส่วนขับรถไปที่บ้านของมาร์คัส

เขาตั้งใจจะจัดการมาร์คัสที่นั่น ใช้วิธีการแบบมาเฟียรัสเซียจัดการกับนักฆ่าที่ทรยศเขา