บทที่ 49 ราชาแห่งมดพิษ 

บทที่ 49 ราชาแห่งมดพิษ

แม้สิ่งมีชีวิตตัวน้อยนี้จะมีขนาดเล็กมาก แต่ดูแล้วช่างดุร้ายอย่างยิ่ง มดสีแดงขนาดเท่าเล็บมือ เปิดปิดปากไปมา เสียงกรอดๆ ราวกับสามารถกัดขาดทุกสิ่งได้

มดพิษมีชื่อเสียงมาก เป็นหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดามดทั้งหลาย แม้แต่กองทัพมดธรรมดาก็สามารถทำลายกำแพงเมืองได้ แล้วจะพูดถึงกองทัพมดพิษได้อย่างไร? นั่นคือสายพันธุ์สัตว์กลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งซึ่งได้รับการขนานนามว่าสามารถต่อกรกับกองทัพได้โดยตรง!

ก็เพราะพวกมันมักอาศัยอยู่ในป่าทึบที่ไม่มีผู้คน ไม่เช่นนั้นกองทัพมดพิษเพียงกองเดียวก็จะไม่มีใครต้านทานได้ หากวันนั้นซูหยุนและคณะเจอกับกองทัพมดพิษ คงไม่มีใครรอดชีวิตกลับมาได้ รวมถึงตัวซูหยุนเองด้วย!

ซูหยุนพูด "ระบบ เปิดฟังก์ชั่นผูกพัน"

"ฟังก์ชั่นผูกพันอัตโนมัติของระบบเปิดใช้งานแล้ว ตรวจพบมดพิษระดับธรรมดาหนึ่งตัว โฮสต์ต้องการให้มันผูกพันหรือไม่?"

ซูหยุนตอบทันทีโดยไม่ลังเล "ผูกพัน!"

"ติ๊ง ผูกพันสำเร็จ! โฮสต์ได้รับสัตว์เลี้ยงคู่ใจมดพิษแล้ว"

ในชั่วขณะที่เสียงอิเล็กทรอนิกส์ดังขึ้น มดพิษสีแดงตรงหน้าก็หยุดดิ้นรนทันที และนิ่งสงบ ในขณะเดียวกัน ซูหยุนก็รู้สึกถึงความเชื่อมโยงอันแปลกประหลาดระหว่างเขากับมดพิษตัวนี้ ราวกับจิตใจเชื่อมต่อกัน เขาถึงกับรู้สึกได้ถึงอารมณ์อยากรู้อยากเห็นและดีใจของมดพิษในตอนนี้!

"สำเร็จแล้ว มดตัวนี้เป็นของฉันแล้ว!"

ซูหยุนยิ้มอย่างมีความสุขขณะที่เปิดขวดพิเศษนั้น มดพิษเชื่องๆ คลานมาบนฝ่ามือของเขา

ซูหยุนพูดกับตัวเอง "ในเมืองก็มีสัตว์กลายพันธุ์ประเภทแมลงมากมาย แต่ส่วนใหญ่เป็นแมลงขนาดเล็ก ไม่ค่อยมีอันตราย หนูกลายพันธุ์นั่นแหละที่มีเยอะ ไม่เอาละ ลองให้มดพิษตัวนี้ดูว่าจะสามารถเก็บคะแนนเลือดในเมืองแทนฉันได้ไหม"

เขาถามระบบโดยไม่รู้ตัว "ปล่อยมดพิษในเมืองได้เลยหรือ?"

"ได้ แต่พลังต่อสู้ของมดพิษในตอนนี้ยังไม่สูงนัก แนะนำให้โฮสต์อัพเกรดให้เป็นราชาแห่งมดพิษ เพื่อให้มันสามารถค้นหากลุ่มมดในเมืองได้อย่างอิสระ ใช้ปกป้องครอบครัวของโฮสต์!"

ดวงตาของซูหยุนเป็นประกาย ใช่แล้ว ในเมืองแตกต่างจากป่าเถื่อน แต่ไม่ว่าเมืองจะถูกควบคุมอย่างเข้มงวดแค่ไหน ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะกำจัดมดและหนูออกไปได้หมด ถ้าสามารถรวบรวมกองทัพมดธรรมดาสักกองไว้รอบๆ บ้าน อย่าว่าแต่ตระกูลเอ้อเลย แม้แต่กองทัพมาก็ไม่ต้องกลัว!

คิดถึงตรงนี้ซูหยุนก็รู้สึกตื่นเต้นมาก รีบตรวจสอบค่าคะแนนเลือดในหน้าจอระบบทันที ผ่านไปครึ่งวัน จุดเลือดแสดงว่าถึง 57 แล้ว เพียงพอสำหรับการอัพเกรดมดพิษอย่างแน่นอน!

ซูหยุนรีบหาตัวเลือกของเหลวเสริมพลังทันที และสกัดออกมา!

ไม่นานในมือก็มีขวดน้ำวิวัฒนาการเพิ่มขึ้นมาหนึ่งขวด

ซูหยุนค่อยๆ วางมดพิษไว้ที่ปากขวดน้ำวิวัฒนาการขนาดเท่าหัวแม่มืออย่างระมัดระวัง เพื่อให้มดพิษสามารถดื่มน้ำวิวัฒนาการได้

มดพิษดื่มน้ำวิวัฒนาการอย่างตะกละตะกลาม จากนั้นก็มุดเข้าไปในขวด ไม่นานก็ดื่มน้ำวิวัฒนาการจนหมด แล้วเริ่มเปลี่ยนแปลงทันที

ร่างกายของมันขยายใหญ่ขึ้นเท่านิ้วกลาง ลำตัวสีแดงสดกลายเป็นเกราะแข็ง ดูเหมือนโมเดลของเล่น สีเปลี่ยนจากแดงสดเป็นแดงเข้ม

ซูหยุนรู้สึกเหมือนได้รับพลังลึกลับบางอย่างย้อนกลับมา ความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อและความว่องไวของสมองดูเหมือนจะพัฒนาขึ้นอีกระดับ

"ติ๊ง สัตว์เลี้ยงคู่ใจมดพิษได้วิวัฒนาการเป็นราชาแห่งมดพิษแล้ว ต่อไปนี้คือตารางข้อมูล"

สัตว์เลี้ยง: ราชาแห่งมดพิษ

เพศ: ผู้

คุณสมบัติ: พิษ, ดิน

ระดับปัจจุบัน: หายากขั้นสูง

ประเภท: วิวัฒนาการพิเศษขั้นต้น

ทักษะ: อัมพาตด้วยพิษ, พลังมหาศาล 20 เท่า

เจ้าของ: ซูหยุน

ระดับปัจจุบัน: ระดับปรมาจารย์

ซูหยุนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง พูดอย่างตื่นเต้น "ฉันก็เป็นระดับปรมาจารย์แล้ว!"

ร่างอสูรเป็นร่างกายพิเศษที่เกิดจากพลังสายเลือด แต่ซูหยุนไม่สะดวกที่จะใช้บ่อยๆ ต่อหน้าสาธารณชน ไม่เช่นนั้นปรากฏการณ์แปลกประหลาดบนร่างกายและความสามารถของแขนขาที่เหมือนดาบเหล็กกล้าจะต้องดึงดูดความสนใจจากผู้คนมากขึ้นแน่ ซูหยุนกลัวว่าจะถูกเปิดเผย เขาไม่อยากถูกจับไปวิจัยโดยทหารในฐานะสิ่งประหลาด!

แต่ถ้าพลังของตัวเองก็ถึงระดับปรมาจารย์แล้ว เขาก็ไม่ต้องกลัวคนจากตระกูลใหญ่เหล่านั้นอีกต่อไป!

"ฉันจะตั้งชื่อให้เจ้า อืม... เรียกว่าอาตู๋แล้วกัน ไปเถอะอาตู๋ ไปรวบรวมน้องมดทั้งหมดในพื้นที่นี้ซะ!"

ซูหยุนออกจากบ้าน หาฝาท่อระบายน้ำ แล้ววางอาตู๋ตัวใหญ่ไว้ที่ขอบ อาตู๋ขยับหนวดให้เขาอย่างมีชีวิตชีวา แสดงอารมณ์อาลัยอาวรณ์ จากนั้นก็กระโดดลงไป!

ในเวลาเดียวกัน ที่โรงพยาบาลประชาชนที่ 1 แห่งเทียนไห่ การมาถึงของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งทำให้แพทย์และพยาบาลทั้งหมดในห้องผู้ป่วยนี้ถอยหลังไปด้วยความเกรงกลัว คนที่นำหน้าเป็นชายวัยกลางคนอายุราว 40 กว่า ตามหลังมาด้วยชายฉกรรจ์สีหน้าเย็นชาสิบกว่าคน

เขามองดูเอ้อเฉินที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ ถูกพันจนดูเหมือนมัมมี่ สีหน้าดำมืดอย่างยิ่ง

เอ้อเฉินตื่นมานานแล้ว แต่เพียงแต่จ้องมองเพดานอย่างเหม่อลอยไร้วิญญาณ ตอนนี้เห็นพ่อมาก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นทันที "พ่อครับ ต้องช่วยผมแก้แค้น อย่าปล่อยไอ้ลูกหมาตัวนั้นไป!"

ตอนนี้เขาไม่มีความหยิ่งผยองอีกต่อไป มีแต่ความเกลียดชังและความกลัวไร้ขอบเขต น่าเสียดายที่เขาเคยมองตัวเองสูงส่งมาตลอด แต่เพียงตบเดียวของซูหยุนก็เกือบเอาชีวิตเขาไปแล้ว!

หัวหน้าตระกูลเอ้อ เอ้อเย่ มองลูกชายเย็นชา "ไอ้ไร้ประโยชน์!"

เอ้อเฉินหุบปากทันที ไม่กล้าพูดอะไรอีก

เอ้อเย่พูดด้วยสายตาเยือกเย็น "รู้ว่าเป็นคนของตระกูลเอ้อเรา ยังกล้าลงมือหนักขนาดนี้ ก็อย่าให้มันรอดไปได้"

เอ้อเฉินพูดอย่างระแวง "พ่อครับ ได้ยินว่าหลานสาวของเจ้าเมือง จี้ว่านเอ้อร์ ดูเหมือนจะต้องการปกป้องไอ้เด็กเวรนั่น พ่อต้องฆ่ามันให้ได้นะครับ สัตว์เลี้ยงของมันมีความลับใหญ่ เดิมทีเป็นแค่งูเขียวกลายพันธุ์ธรรมดา แต่ดูเหมือนจะตื่นสายเลือดบางอย่าง แข็งแกร่งจนแม้แต่ฉี่เหลียนของผมก็ไม่กล้าโจมตีมัน ผมสงสัยว่ามันอาจจะวิวัฒนาการถึงระดับตำนานได้ในอนาคต!"

สายตาของเอ้อเย่เข้มขึ้น ถามอย่างจริงจัง "เจ้าพูดจริงหรือ?"

เอ้อเฉินยืนยัน "จริงร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ!"

เขารีบอธิบายปรากฏการณ์แปลกประหลาดของเสี่ยวชิงอย่างละเอียด ดวงตาของเอ้อเย่ก็เปล่งประกายความตื่นเต้น พูดว่า "งูเขียวที่มีศักยภาพระดับตำนาน ดีมาก! สัตว์กลายพันธุ์แบบนั้น ทุกตัวมีโอกาสที่จะวิวัฒนาการสายเลือดจนถึงระดับปฐพีได้ นั่นเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีเฉพาะองค์กรที่แข็งแกร่งที่สุดของสหพันธ์เท่านั้นที่มีได้!"

ตระกูลเอ้อก็เกิดความโลภในสัตว์เลี้ยงของซูหยุนเช่นกัน เมื่อสัตว์กลายพันธุ์สามารถสร้างพันธสัญญาเลือดได้ด้วยมนุษย์ ด้วยพลังของตระกูลเอ้อก็ย่อมสามารถยกเลิกพันธสัญญานั้นได้!

"มานี่ ไปจับตัวเด็กนั่นมา รวมทั้งงูตัวนั้นด้วย!"