บทที่ 26 การจู่โจมจากฝูงปีศาจน้ำ

เมื่อได้ยินข้อสรุปจากเกรอลท์ เวย์นก็รีบตั้งท่าพร้อมรบทันที เขาวาดมือซ้ายเป็นสัญลักษณ์สามเหลี่ยมกลับหัว เสริมเกราะคเวน (Quen) ให้ตัวเองอีกชั้น

ตามที่เขาเข้าใจ ปีศาจน้ำไม่ได้น่ากลัวเท่าไร แต่ปีศาจหมอกเล็กนั้นวุ่นวายมาก เนื่องจากพวกมันสามารถปรากฏตัวในพื้นที่ที่มีหมอกหนา เช่น หนองน้ำ ร่องเขา ริมแม่น้ำ และริมฝั่งทะเลสาบ ถ้าไม่มีหมอก พวกมันก็สามารถสร้างหรือเรียกหมอกขึ้นมาได้เอง หมอกนี้ไม่เพียงเป็นที่ซ่อนของพวกมัน แต่ยังเป็นอาวุธที่ใช้ล่อลวงผู้เดินทาง ทำให้ผู้ที่หลงทางไม่เห็นเส้นทางหรือไม่ได้ยินเสียง พวกมันจะกระพริบแสงเหมือนหิ่งห้อยเพื่อดึงดูดผู้หลงทางให้เดินตามแสงนั้นไปสู่รังในหนองน้ำ ถ้ำ หรือหุบเขา

ปีศาจหมอกเล็กมีรูปร่างคล้ายกับก็อบลินแต่ดูน่าเกลียดยิ่งกว่า มันมีกรงเล็บแหลมคมและแขนที่ทรงพลังซึ่งเมื่อสะบัดออกมาแล้วแรงราวกับคมมีดที่พร้อมจะเฉือน พวกมันฉลาดกว่าปีศาจน้ำมาก และถนัดในการหลอกล่อและทำให้เหย้อต้องเสียสติจนหลงเดินเข้าไปในหนองน้ำและจมน้ำตายในที่สุด

เวย์นเดินตามหลังเกรอลท์ไปตามรอยเท้าบนพื้นจนมาถึงสุดทางเดินซึ่งมีประตูใหญ่ที่สลักลวดลายวิจิตรงดงาม โดยด้านนอกของประตูเป็นพื้นที่มืดสนิท แต่สายตาแห่งนักล่าปีศาจที่มองเห็นในที่มืดของพวกเขาทำให้เวย์นและเกรอลท์เห็นชัดเจนว่าประตูนั้นเชื่อมไปยังลานชมวิวที่กว้างขวาง ซึ่งมีสะพานหินโค้งยาวราวหนึ่งร้อยเมตรอยู่ตรงกลาง

ยังไม่ทันเข้าใกล้ ทั้งสองก็ได้ยินเสียงน้ำไหลเบา ๆ และเสียง “ก๊าก ๆ” ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของฝูงปีศาจน้ำที่อยู่ใต้สะพาน

เมื่อรู้ว่ากำลังเข้าใกล้กลุ่มปีศาจ ทั้งคู่จึงระมัดระวังมากขึ้นและเคลื่อนไหวช้า ๆ อย่างระวัง เวย์นและเกรอลท์ค่อย ๆ ย่องเข้าไปยังขอบลานซึ่งมีราวหินอ่อนกั้นอยู่ ขณะที่พวกเขากำลังมองลงไปด้านล่าง ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้ทั้งคู่รู้สึกขนลุก

ใต้สะพานหินโค้งขนาดใหญ่มีแอ่งน้ำขนาดใหญ่คล้ายบ่อน้ำประดับ ที่ถูกออกแบบมาให้มีน้ำไหลจากแม่น้ำใต้ดินเข้ามาตลอดเวลา ทำให้น้ำในบ่อรักษาระดับความสูงไว้ได้ครึ่งตัว บ่อมีพืชประดับที่สามารถเติบโตได้ในความมืดกำลังขึ้นอย่างหนาแน่น

แต่เพราะที่นี่ถูกปล่อยทิ้งร้างมานาน ตอนนี้มีปีศาจน้ำขนาดใหญ่และเล็กมากมายรวมตัวกันอยู่ พวกมันดูเหมือนจะใช้ที่นี่เป็นรังอาศัยและวิ่งเล่นไปทั่วอย่างสบายใจ

เวย์นมองภาพนี้ด้วยความตกใจ แม้ว่าปีศาจน้ำจะไม่ได้เป็นสัตว์ประหลาดที่ร้ายกาจนัก แต่จำนวนมหาศาลขนาดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่จะรับมือได้ง่าย

เกรอลท์กลับดูนิ่งมาก เหมือนชินกับสถานการณ์เช่นนี้แล้ว เขามองเวย์นและชี้ไปยังราวหินอ่อนที่กั้นลานและบันไดแคบ ๆ ทั้งสองข้างของลานซึ่งเชื่อมไปยังบ่อ ก่อนจะทำท่าทางที่บอกให้เวย์นเตรียมป้องกัน

เวย์นเข้าใจความหมายทันที ลานที่พวกเขายืนอยู่นั้นมีความสูงกว่าระดับบ่อน้ำหลายเมตร ทำให้ปีศาจน้ำกระโดดขึ้นมาที่ลานจากที่อื่นไม่ได้ หากพวกเขาสามารถปิดกั้นบันไดสองข้างได้ ก็จะจำกัดจำนวนปีศาจที่ต้องเผชิญให้อยู่ที่หนึ่งหรือสองตัวในแต่ละครั้งได้อย่างมีประสิทธิภาพ

เวย์นพยักหน้ารับแล้วชี้ไปที่บันไดฝั่งขวาเพื่อแสดงความรับผิดชอบ แต่เมื่อมาถึงตำแหน่งนั้น หัวใจเขาเต้นรัวขึ้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต้องเผชิญกับปีศาจจำนวนมากแบบนี้ แน่นอนว่ามันมีความน่ากลัวอยู่ แต่ความตื่นเต้นกลับมีมากกว่า

เขายืนอยู่ที่ปากบันไดมองปีศาจน้ำในบ่อแล้วคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เลือกปีศาจน้ำที่ตัวแข็งแรงที่สุด วาดมือซ้ายเป็นสัญลักษณ์เวทย์อิกนี่ ไปในอากาศ ระดมสมาธิอย่างเข้มข้นก่อนจะปล่อยเวทย์ไปยังปีศาจน้ำตัวนั้น

เป็นการใช้เวทย์เพื่อสร้างความสับสน จู่ ๆ ปีศาจน้ำตัวนั้นก็หยุดชะงักและดูมึนงงไปชั่วขณะ ก่อนที่มันจะโผเข้าจู่โจมปีศาจน้ำตัวอื่น ๆ ด้วยกรงเล็บคมกริบ

เสียงฉีกเนื้อและเลือดที่สาดกระจายไปทั่ว ปรากฏให้เห็นเมื่อปีศาจน้ำตัวที่โดนโจมตีต้านทานไม่ไหว แม้จะยังไม่ตายเพราะพละกำลังที่มหาศาล แต่ก็ถูกปีศาจน้ำที่แข็งแกร่งกว่าตะปบเข้าที่ลำตัว

การใช้เวทย์อิกนี่นี้ทำให้เกิดการจลาจลขึ้นทันที พวกปีศาจน้ำรอบ ๆ ไม่ได้คิดสาเหตุที่ปีศาจน้ำตัวใหญ่โจมตีเพื่อนตัวเอง แต่กลับโผเข้ากัดกันเองจนเป็นความโกลาหลอย่างหนัก

เวย์นรู้สึกดีใจที่ทำให้พวกมันสังหารกันเองได้สำเร็จ เขาเริ่มจะใช้อิกนี่อีกครั้ง แต่ทันใดนั้นก็มีปีศาจน้ำตัวหนึ่งสังเกตเห็นเขาและส่งเสียงกรีดร้องขึ้น ทำให้ปีศาจน้ำที่เหลือทั้งหมดรู้ตัวว่ามีศัตรูเข้ามารุกรานในอาณาเขตของมัน

เกรอลท์ที่อยู่ทางฝั่งบันไดซ้ายเห็นเวย์นเริ่มการโจมตี เขาก็ใช้อิกนี่กับปีศาจน้ำอีกตัวเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจพวกมันเช่นกัน แม้ว่าปีศาจน้ำตัวนั้นจะถูกฆ่าไปทันที แต่การกระทำของเกรอลท์ก็สามารถดึงดูดปีศาจน้ำครึ่งหนึ่งให้สนใจเขาแทน

อย่างไรก็ตาม เวย์นยังคงเห็นปีศาจน้ำมากถึงสามสิบกว่าตัววิ่งกรูกันมาที่บันไดฝั่งเขา ถ้าปล่อยให้พวกมันปีนขึ้นมาได้ การต่อสู้ครั้งนี้คงไม่จบง่าย ๆ

เขาตัดสินใจเลือกการโจมตีแทนการตั้งรับ เวย์นพลิกตัวขึ้นไปยืนบนราวหินอ่อนของลาน หยิบระเบิดแบบรังผึ้งขนาดพอดีมือจากกระเป๋าคาดเอว ก่อนจะขว้างมันไปที่กลางฝูงปีศาจน้ำ

พร้อมกันนั้นเขาก็เริ่มชาร์จพลังเวทย์อิกนี่ (Igni) วาดมือไปในอากาศและเมื่อระเบิดรังผึ้งหล่นลงไปกลางฝูงปีศาจน้ำ เขาก็ปล่อยเปลวเพลิงสีส้มสดใสออกไปครอบคลุมระเบิดและปีศาจน้ำ

เสียงระเบิดดังกึกก้อง เปลวเพลิงลุกท่วมปีศาจน้ำและทำให้พวกมันกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศ เสียงระเบิดรุนแรงทำให้ปีศาจน้ำที่ถูกระเบิดและเพลิงแอกนีกระจายไปทั่ว การโจมตีอันทรงพลังของเวย์นนี้ ไม่เพียงแต่สามารถฆ่าปีศาจน้ำไปได้ถึง 5-6 ตัว แต่ยังสามารถหยุดพวกมันจากการพุ่งเข้ามาได้อย่างรวดเร็วด้วย###(จบบท)