บทที่ 166 ข้าอยากอยู่เงียบๆ จริงๆ แล้วข้ามีหมึกพิมพ์อยู่นี่!
หลังจากดื่มโจ๊กเสร็จ หนิงซินซินก็ส่งเสียงฮึมฮัมแล้วนอนลงบนเตียงคนไข้ หยิงเสวียนในฐานะชายหนุ่มที่ไม่รู้จักอ่อนข้อ ถ้าพูดถึงเรื่องการต่อสู้และวิชาดาบ เขานับว่าเป็นอัจฉริยะที่เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว แต่ถ้าให้เดาความคิดของสาวๆ แม้ให้เวลาร้อยปีก็คงคิดไม่ออกแน่ เสี่ยวยวี่และคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านหลังเห็นภาพนั้...
