บทที่ 164 ในรถรู้สึกอึดอัดไปหน่อย!
เมื่อทุกอย่างสงบลง ผู้คนในขบวนรถต่างพากันลงจากรถ จากนั้นก็มองไปยังด้านหน้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียดและตกตะลึง ภายใต้ฝุ่นควันที่จางหายไป คือพื้นดินที่แตกร้าวราวกับฟ้าถล่ม ต้นไม้ล้มระเนระนาด! และร่างของหมีดำขนาดมหึมาที่สิ้นลมหายใจแล้ว นอนแผ่อยู่บนพื้นราวกับภูเขาลูกน้อย! ตอนนี้หมีดำไม่เหลือความดุร้ายน่าเกร...
