บทที่ 11 ปฏิบัติการในป่า
บทที่ 11 ปฏิบัติการในป่า
ยังคงเป็นสถานที่เดิม บริเวณถนนใกล้ประตูพลังงานลึกลับนั้นมีผู้คนอาศัยอยู่น้อยมาก ไม่ใช่เพราะคนไม่อยากอยู่แถวนี้ แต่เพราะไม่กล้า
นี่เป็นเขตป่าวุ่นวายแห่งเดียวในเมืองเทียนไห่ เนื่องจากเทคโนโลยีม่านพลังงานมหัศจรรย์สามารถป้องกันสัตว์กลายพันธุ์ได้ ที่นี่จึงไม่จำเป็นต้องมีกองทัพคอยรักษาการณ์ เพื่อเปิดโอกาสให้คนยากจนส่วนใหญ่และพ่อค้ามีช่องทางทำมาหากิน ทางการทหารจึงปล่อยให้ที่นี่เป็นอิสระ ยอมให้ผู้คนใช้เส้นทางเดียวนี้เข้าสู่ป่า เพราะเมืองก็ต้องการทรัพยากรและการพัฒนาใต้ดิน และทรัพยากรเหล่านั้นก็มาจากพ่อค้าและประชาชนที่เข้าออก...
ซูหยุนมาที่นี่คนเดียวอีกครั้ง เขาไม่ได้บอกพ่อแม่แม้แต่คำเดียว ระบบเสริมพลังเป็นความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา หากความลับนี้ถูกเปิดเผย เขาคนตัวเล็กๆ และครอบครัวอาจจะต้องเดือดร้อน เมื่อไม่สามารถอธิบายความสามารถในการเสริมพลังของตัวเองได้ ก็ต้องเผชิญหน้ากับทุกอย่างเงียบๆ ด้วยตัวเอง ขาของพ่อต้องรักษา น้องสาวอัจฉริยะก็ต้องการเงินเช่นกัน ซูหยุนไม่อยากเป็นคนไร้ค่า ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจทำทุกอย่างด้วยตัวเอง!
ด้วยการมีเสี่ยวชิงเป็นเพื่อน ซูหยุนรู้สึกสบายใจขึ้นมาก เดินไปทางประตูพลังงานสีฟ้าเล็กๆ ใต้กำแพงเหล็กของเมืองสูงเป็นร้อยเมตรที่อยู่ในสายตา
มีคนวิ่งเซเข้ามาไม่หยุด ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าที่ยังตกใจไม่หาย มีผู้เลี้ยงสัตว์ต่อสู้หนึ่งสองคนที่สวมชุดเกราะและอาวุธที่ซูหยุนไม่รู้จัก นี่เป็นอาชีพที่สูงส่ง แต่ส่วนใหญ่ที่ปรากฏที่นี่เป็นนักล่าสัตว์ที่รับจ้างกลุ่มทุนและบริษัทที่ร่ำรวย ล่าสังหารสัตว์กลายพันธุ์ ขโมยลูกอ่อนมาขายเข้าเมืองในราคาสูง เป็นเรื่องปกติ
ทุกคนต่างระแวงซึ่งกันและกัน นั่นเป็นสัญชาตญาณการฆ่าที่เกิดจากการอยู่ในพื้นที่วุ่นวายเช่นนี้เป็นเวลานาน คนที่ปรากฏตัวที่นี่ล้วนไม่ใช่คนดี แต่เมื่อเข้าเมืองแล้ว ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรตามใจชอบ แม้ทางการทหารจะไม่เข้ามายุ่ง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะไม่สอดส่องดูแลที่นี่
ซูหยุนเด็กหนุ่มวัยสิบกว่าดึงดูดสายตาของคนมากมายทันที
เด็กอายุสิบกว่ามาทำอะไรที่นี่? ล่าสัตว์? อยากตายหรือไง!
หลายคนคิดอย่างเย็นชา แต่ไม่มีใครสนใจ ในเมืองและนอกเมืองเป็นคนละโลกกันโดยสิ้นเชิง ที่หนึ่งเต็มไปด้วยอันตราย อีกที่หนึ่งเต็มไปด้วยความรุ่งเรืองของอารยธรรมและเทคโนโลยี
นี่คือสองขั้วของโลกปัจจุบัน การเผชิญหน้าระหว่างอารยธรรมมนุษย์กับโลกใบนี้
ซูหยุนเดินผ่านม่านพลังงานโดยไม่พูดอะไร เพราะเป็นเวลากลางคืน ท้องฟ้ามืดมิด นอกประตูเป็นภาพที่แตกต่างจากภายในกำแพงเมืองสูงร้อยเมตรโดยสิ้นเชิง พระจันทร์ยังคงเป็นพระจันทร์ดวงเดิม สว่างมาก ส่องแสงเงินลงมาบนพื้นโลก ทำให้มองเห็นทุกอย่างได้ชัดเจน สายตามองเห็นทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล หญ้ารกเต็มไปหมด มีต้นไม้มากมาย ไกลออกไปมีคนมากมายกำลังรีบร้อนมา และในระยะไกลก็มีดวงตาเป็นประกายมากมาย นั่นคือสิ่งมีชีวิตที่กลายพันธุ์ต่างๆ แต่ที่อยู่ใกล้เมืองขนาดนี้ส่วนใหญ่เป็นพวกธรรมดา ยังไม่เป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์
ซูหยุนรวบรวมความกล้าเดินไป ความมืดลงมาปกคลุม เมื่อถึงเวลากลางคืน แม้แต่คนที่เดินทางระหว่างเมืองและทุ่งกว้างก็ไม่กล้าออกไป เพราะในป่ามีสัตว์กลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งมากมาย พวกมันขยายพันธุ์เร็ว มีจำนวนมาก ที่สำคัญกว่านั้นคือในช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมา สัตว์กลายพันธุ์ที่แข็งแกร่งในหมู่พวกมันเป็นอุปสรรคที่อันตรายที่สุดที่ขัดขวางมนุษย์จากการบุกเบิกป่าอีกครั้ง ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถใช้อาวุธระดับสูงได้มากนัก กองทัพก็ไม่สามารถออกจากเมืองของมนุษย์ได้
ไม่นาน เสี่ยวชิงก็กระโดดลงจากไหล่ของซูหยุน เห็นได้ชัดว่ามันพบเป้าหมายแล้ว
"ติ๊ง ข้อความจากระบบ มีสัตว์กลายพันธุ์กำลังเข้ามาใกล้"
แมวป่าตัวหนึ่งสูงถึงเข่าคนโผล่ดวงตาออกมาจากยอดไม้ จ้องมองซูหยุนอย่างเยือกเย็น ส่งเสียงร้องต่ำ สัญชาตญาณของแมวถูกกระตุ้นหลังจากการกลายพันธุ์ ตอนนี้พวกมันกินเนื้อ กินเนื้ออะไรก็ได้!
"เสี่ยวชิง!"
ซูหยุนก็รู้สึกตื่นตระหนก ครั้งที่แล้วที่เขาออกไปในป่า เขาเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เขารู้ว่าสัตว์กลายพันธุ์ตัวไหนก็อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ นี่คือในป่า ชีวิตและความตายเป็นเรื่องของโชคชะตา!
เสี่ยวชิงพุ่งขึ้นไปบนยอดไม้ทันที เผชิญหน้ากับแมวป่า
สายพันธุ์: แมวดำ
ทักษะ: กระโจนกัด, ฆ่าเร็ว
ประเภท: ธรรมดา
ไม่มีการวิวัฒนาการ
เป็นระดับธรรมดา เสี่ยวชิงสามารถจัดการได้อย่างแน่นอน!
"เสี่ยวชิง ใช้เขี้ยวพิษ!"
เสี่ยวชิงซึ่งเป็นระดับหายาก พุ่งเข้าโจมตีทันที แม้แมวดำจะว่องไวแค่ไหนก็หลบไม่พ้น หลังจากเสียงร้องแหลมสั้นๆ แมวดำที่โดนพิษของงูเขียวก็ร่วงลงจากยอดไม้ ดิ้นไปสองสามที ไม่นานก็หยุดนิ่ง มันตายจริงๆ แล้ว!
ซูหยุนไม่มีปฏิกิริยาใดๆ แม้จะเป็นการฆ่าสัตว์กลายพันธุ์ครั้งแรก เขาก็ยังสงบนิ่ง เพราะเขารู้ดีว่า ไม่มันตาย ก็เราตาย เพื่อตัวเอง นี่คือความคิดของซูหยุน
"ติ๊ง สังหารสัตว์กลายพันธุ์ระดับธรรมดา ได้รับหนึ่งคะแนนเลือด"
ซูหยุนยิ้ม นี่ไม่ใช่คะแนนประสงค์ของเขาหรอกหรือ? เก็บสะสมคะแนนเลือด ให้เสี่ยวชิงวิวัฒนาการต่อไป แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!
"เสี่ยวชิง!"
คนและงูค่อยๆ เดินไปทางถนนที่อยู่ไกลออกไปอย่างระมัดระวัง ที่นี่มีถนน แม้กระทั่งซากปรักหักพัง ซากอาคารที่พังทลายถูกฝังอยู่ใต้เหล็กและคอนกรีต ถนนที่ทรุดตัวและมีพืชขึ้นรกรุงรัง ล้วนเป็นหลักฐานว่าที่นี่เคยเป็นเมืองที่รุ่งเรือง แต่นั่นเป็นเรื่องเมื่อหลายร้อยปีก่อน...
"มีความเคลื่อนไหว!"
ซูหยุนและเสี่ยวชิงได้รับการเสริมพลังพร้อมกัน ดังนั้นการรับรู้ของเขาจึงเหนือกว่าคนทั่วไป คนและงูซ่อนตัวอยู่หลังแท่นหินเก่าๆ ดูเหมือนจะเคยเป็นแท่นหินในลานกว้างสักแห่ง ไม่เพียงแต่รอบๆ จะเต็มไปด้วยเศษหินและวัชพืชเท่านั้น แต่ยังสูงถึงครึ่งตัวคน ทำให้ที่นี่กลายเป็นที่ซ่อนตัวที่ลับตามาก
หมูป่าสีแดงตัวหนึ่ง ตะขาบสีดำยาวครึ่งเมตรหลายตัว และหนูขนาดเท่าแตงโมอีกหลายตัว พันธุกรรมของพวกมันได้กลายพันธุ์ไปแล้ว แข็งแกร่งอย่างยิ่ง สัตว์กลายพันธุ์บางตัวขี้ขลาดมาก แต่หลายตัวก็ดุร้ายมาก เพราะรังสีทำให้พวกมันวิวัฒนาการใหม่ ทำลายลำดับของสายพันธุ์ ราวกับย้อนกลับไปสู่ยุคดึกดำบรรพ์
"สัตว์กลายพันธุ์ระดับธรรมดามากมายขนาดนี้ เสี่ยวชิงอาจจะรับมือไม่ไหว!"
ซูหยุนรู้สึกตื่นตระหนก แต่เขาบังคับตัวเองให้สงบ ชัดเจนว่าเขาถูกสิ่งเหล่านี้ล้อมไว้แล้ว!
