บทที่ 1 หลังผ่านไปหมื่นปี

บทที่ 1 หลังผ่านไปหมื่นปี

"ครูพลศึกษามีธุระ ชั่วโมงนี้ครูจะสอนแทน..."

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เจียงอันรู้สึกสับสนวุ่นวายใจ

ทุกอย่างราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ใครจะคิดว่าตอนนี้เขาได้มาอยู่ในยุคสมัยอื่นแล้ว

ในชาติก่อน เจียงอันสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ผ่าน เขาจึงไปที่ชายหาดคนเดียวเพื่อทำใจให้สงบ

ใครจะคิดว่า เขาลื่นพลาดเพียงนิดเดียว ตกลงไปในทะเลด้วยเสียงดังตูม และจบชีวิตลงเพียงเท่านั้น

ส่วนยุคสมัยที่เขาอยู่ตอนนี้ คือยุคมนุษยชาติใหม่ ปีที่ 12111 แห่งยุคใหม่

ไป๋ชิงเสวีย ครูประจำชั้นผู้สอนทฤษฎีพันธุกรรม พูดไปพลางเดินขึ้นแท่นบรรยาย แล้วรีบเปิดสื่อการสอน

"ทำไมต้องเป็นครูพลศึกษาที่มีธุระตลอดเลยล่ะ!"

"ฉันอยากถามว่า ครูพลศึกษามีธุระจริงๆ หรือเปล่า?"

"..."

แม้จะรู้อยู่แล้วว่าชั่วโมงนี้ถูกเปลี่ยนจากวิชาพลศึกษาเป็นทฤษฎีพันธุกรรม แต่นักเรียนด้านล่างก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าพร้อมถอนหายใจ

ตารางเรียนวิชาฝึกฝนและทฤษฎีแน่นมาก วิชาพลศึกษาเป็นโอกาสให้นักเรียนได้ผ่อนคลายร่างกายและจิตใจ แต่ตอนนี้กลับถูกริบไปเสียแล้ว!

"ยังพึมพำอะไรกันอยู่อีก ถ้าพวกเธอไม่อยากเป็นรุ่นที่แย่ที่สุดที่ครูเคยสอนมา ก็รีบตั้งใจฟังซะ!"

เมื่อได้ยินคำพูดของครูประจำชั้นไป๋ชิงเสวีย นักเรียนด้านล่างต่างพากันเงียบลง เริ่มเรียนคาบสุดท้ายของช่วงบ่าย

แต่เจียงอัน ที่นั่งอยู่แถวหลังสุด ดูเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด

เจียงอัน อายุ 18 ปี นักเรียนชั้นมัธยมปลายปีที่ 3 โรงเรียนมัธยมหลินเฉิง

เขามองไป๋ชิงเสวียที่ยืนอยู่บนแท่นบรรยายด้วยความสงสัย

ไป๋ชิงเสวียมีผมสีดำตรง ผิวขาวเนียนเปล่งปลั่ง ใบหน้าไม่มีริ้วรอยแม้แต่น้อย ดูเหมือนอายุแค่ราวๆ 30 ต้นๆ

แต่ว่า ตามที่ได้ยินมา อายุจริงของเธอเกิน 60 ปีแล้ว

"นายว่า ครูประจำชั้นของเราอายุ 60 กว่าจริงๆ เหรอ?"

เจียงอันพึมพำเบาๆ หันไปมองฉีเฟิง เพื่อนนั่งข้างๆ

ฉีเฟิง สูง 180 เซนติเมตร น้ำหนักก็ 180 เช่นกัน

"แน่นอนอยู่แล้ว ครูไป๋สอนที่โรงเรียนมัธยมหลินเฉิงมานานกว่า 40 ปีแล้ว เฮ้ เจียงอัน ทำไมนายถึงสนใจอายุของครูไป๋ขึ้นมาล่ะ?"

ฉีเฟิงเหลือบมองเจียงอันด้วยสีหน้างุนงง

เจียงอันส่ายหน้าเบาๆ พูดว่า "ไม่มีอะไรหรอก แค่รู้สึกว่าครูประจำชั้นของเราดูเด็กมาก ไม่เหมือนคนอายุ 60 กว่าเลย"

สีหน้าของเจียงอันไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ในใจกลับรู้สึกประหลาดใจ

นี่คือพลังของพันธุกรรมหรือ?

ถ้าเป็นยุคก่อนที่เขาเคยอยู่ อายุ 60 กว่าเรียกว่าคุณยายได้เลย บางคนถึงขั้นจากโลกนี้ไปแล้วด้วยซ้ำ

แต่ในยุคนี้ อายุ 60 กว่ากลับเต็มไปด้วยพลัง ดูมีชีวิตชีวากว่าผู้หญิงอายุ 30 ในยุคก่อนเสียอีก ไม่มีวี่แววของความชราเลยแม้แต่น้อย

เจียงอันข้ามเวลามาจากศตวรรษที่ 21 จิตวิญญาณของเขามาถึงยุคนี้ได้เพียงสองวันเท่านั้น

ในเวลาสองวัน รวมกับความทรงจำของร่างเดิม ทำให้เจียงอันพอจะเข้าใจยุคสมัยนี้คร่าวๆ แล้ว

ยุคใหม่ มนุษย์ไขความลับของพันธุกรรมได้สำเร็จ ปลุกพลังอันยิ่งใหญ่จากยีน การพัฒนาของมนุษยชาติก้าวกระโดดอย่างรวดเร็ว

มนุษย์พิชิตระบบสุริยะได้นานแล้ว รอยเท้าของพวกเขาขยายไปไกลถึงนอกทางช้างเผือก

"เจียงอัน"

ถ้าไม่ใช่เพราะไป๋ชิงเสวียเรียกชื่อเขา เจียงอันคงคิดต่อไปได้อีกมาก

"ครับ"

พอเจียงอันลุกขึ้นยืน ไป๋ชิงเสวียก็อยู่ห่างจากเขาไม่ถึงหนึ่งเมตรแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนั้น หัวใจของเจียงอันก็กระตุกวูบ

ไป๋ชิงเสวียเป็นคนที่ผ่านการพัฒนาพันธุกรรมมาแล้วสองครั้ง ฐานะของเธอติดอันดับต้นๆ ของทั้งโรงเรียนมัธยมหลินเฉิง

ความเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ ของนักเรียน เช่น การกระซิบกระซาบ หรือการเหม่อลอย จะหนีรอดสายตาของเธอได้อย่างไร?

"ถ้าเธอสนใจอายุของครู ครูก็บอกให้ก็ได้นะ เมื่อวานครูเพิ่งฉลองวันเกิดครบ 66 ปีพอดี"

"เอ่อ..."

สุดท้ายก็ถูกได้ยินจนได้!

ก่อนที่เจียงอันจะพูดอะไร ไป๋ชิงเสวียก็พูดต่อว่า "สองวันนี้เป็นอะไรไป? เวลาเรียนดูเหม่อลอย ไม่มีสมาธิบ่อยๆ"

"ผม..."

การข้ามเวลาจากศตวรรษที่ 21 มาสู่หมื่นปีในอนาคตอย่างฉับพลัน ทำให้เจียงอันยังอยู่ในช่วงตกตะลึงและปรับตัว เขาจึงมีพฤติกรรมผิดปกติไปบ้าง

"เหลือเวลาอีกแค่สองเดือนก่อนสอบเข้ามหาวิทยาลัย ในช่วงสำคัญแบบนี้ เธอกำลังมีความรักหรือเปล่า?"

เจียงอันส่ายหน้า ตอบอย่างหนักแน่นว่า "ไม่ใช่ครับ"

ไป๋ชิงเสวียหรี่ตาลง จ้องมองเจียงอัน

"ไม่ได้กำลังคิดถึงเด็กผู้หญิงที่ชอบอยู่หรอกเหรอ?"

"ไม่ใช่ครับ"

ในตอนนี้ จำเป็นต้องตอบปฏิเสธอย่างเด็ดขาด!

ไม่อย่างนั้น ผลที่ตามมาอาจจะร้ายแรงมาก

"ถึงจะคิดถึงคนที่ชอบก็ไม่เป็นไรหรอก ครูก็เคยผ่านจุดนี้มาก่อน เข้าใจความคิดของพวกเธอในวัยนี้ดี"

ไป๋ชิงเสวียยิ้มออกมาอย่างใจดี ทำให้เจียงอันรู้สึกว่าครูประจำชั้นคนนี้ดูไม่เลวเลย

แต่ในวินาทีถัดมา สีหน้าของไป๋ชิงเสวียก็เปลี่ยนไป กลายเป็นจริงจังขึ้นมา

"แต่ว่า สองเดือนสุดท้ายนี้ห้ามเด็ดขาด!"

เจียงอันทำหน้าไร้เดียงสาทันที ส่ายหน้าพลางพูดว่า "ครูครับ ผมไม่ได้มีจริงๆ นะครับ!"

"ไม่มีก็ดีแล้ว ตอนนี้ เธอมาอธิบายเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นตั้งแต่ยุคใหม่เริ่มต้นซิ! ถ้าพูดผิดแม้แต่ข้อเดียว ต้องคัดลอก 100 รอบ!"

การคัดลอก 100 รอบไม่ใช่แค่พูดเล่นๆ นักเรียนหลายคนเคยโดนมาแล้ว

เจียงอันคนเก่าที่จากไปแล้วก็เคยโดนมาก่อน และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย

ฉีเฟิง เพื่อนนั่งข้าง เมื่อได้ยินก็แอบมองเจียงอัน สายตามีความหมายลึกซึ้ง ราวกับจะบอกว่า พี่ชาย นายต้องอดทนนะ

เจียงอันได้ยินแล้วกลับรู้สึกโล่งอก

แม้ว่าความทรงจำที่เขาสืบทอดมาจากร่างเดิมจะขาดๆ หายๆ แต่ในเวลาสองวัน เขาก็ได้เรียนรู้ความรู้มากมาย คำถามตรงหน้านี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาเลย

"เหตุการณ์แรก ในปีแรกของยุคใหม่ มนุษย์ไขความลับของพันธุกรรมได้สำเร็จ มนุษย์พันธุกรรมคนแรกถือกำเนิดขึ้น! มนุษย์ยุคใหม่มีพลังพันธุกรรมในร่างกาย มีพละกำลังมหาศาล ด้วยพลังของตนเอง สามารถผ่าภูเขา ทำลายหิน ย้ายภูเขา และถมทะเลได้

เมื่อเทคโนโลยีพันธุกรรมก้าวหน้า มนุษย์ไม่เพียงแต่ดัดแปลงพันธุกรรมของตนเอง แต่ยังดัดแปลงพันธุกรรมของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ด้วย มนุษย์ค่อยๆ ฟื้นตัวจากสงครามนิวเคลียร์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ หลังจากโลกผ่านสงครามนิวเคลียร์ที่ทำลายล้างทุกสิ่ง ก็กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง"

"เหตุการณ์ที่สอง ในปีที่ 1000 ของยุคใหม่ มนุษย์ควบคุมเทคโนโลยีรูหนอนได้ ใช้เทคโนโลยีรูหนอนในการเดินทางข้ามดวงดาว เริ่มต้นการเดินทางในอวกาศ พร้อมกับเริ่มการล่าอาณานิคมในอวกาศ"

"เหตุการณ์ที่สาม ในปีที่ 4000 ของยุคใหม่ มนุษย์พิชิตระบบสุริยะได้สำเร็จ ค่อยๆ ก้าวเข้าสู่ยุคอารยธรรมดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ต่างๆ ในระบบสุริยะถูกดัดแปลงให้เหมาะสมกับการอยู่อาศัยของมนุษย์ รอยเท้าของมนุษย์โลกแผ่ขยายไปทั่วทุกมุมของระบบสุริยะ"

"เหตุการณ์ที่สี่ ในปีที่ 6000 ของยุคใหม่ ในระหว่างที่มนุษย์กำลังขยายอาณานิคมไปยังทางช้างเผือก ก็ได้พบกับสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่ทรงพลัง - เผ่าแมลง เผ่าแมลงมีจำนวนมหาศาล มีความสามารถในการเกาะติดสูงมาก มนุษย์ได้รับความเสียหายอย่างใหญ่หลวง

จากนั้น สัตว์ประหลาดยักษ์แห่งดวงดาวจากนอกทางช้างเผือกก็เริ่มบุกรุกเข้ามาในโลกของมนุษย์ สัตว์ประหลาดยักษ์แห่งดวงดาวมีร่างกายมหึมา พลังน่าสะพรึงกลัว อานุภาพการทำลายล้างสูง มีพลังเหนือจินตนาการ

ในที่สุด มนุษย์ก็ค้นพบว่า ระบบสุริยะแท้จริงแล้วคือคุกขังยักษ์แห่งหนึ่ง

และมนุษย์ก็คือนักโทษที่ถูกกักขังอยู่ในระบบสุริยะนี้

เผ่าแมลงและสัตว์ประหลาดยักษ์แห่งดวงดาวคือผู้คุมที่คอยเฝ้ามนุษย์ เบื้องหลังของพวกมันยังมีมือของพระเจ้าที่คอยควบคุมทุกอย่างอยู่อย่างลึกลับ

มนุษย์ทำลายโล่ป้องกันของระบบสุริยะได้ ก็เหมือนนักโทษที่แหกคุกหนี จึงก่อให้เกิดการโจมตีอย่างบ้าคลั่งจากเผ่าแมลงและสัตว์ประหลาดยักษ์แห่งดวงดาว

ต่อมาเป็นสงครามอวกาศระหว่างมนุษย์กับสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่ยาวนานถึงสองพันปี! การรุกรานของเผ่าแมลง การโจมตีของสัตว์ประหลาดยักษ์แห่งดวงดาว ทำให้อารยธรรมมนุษย์ได้รับความเสียหายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน มนุษย์เคยถูกตีกลับมายังระบบสุริยะ และแทบจะสูญพันธุ์"

"เหตุการณ์ที่ห้า ซึ่งเป็นเหตุการณ์สำคัญที่สุด..."

...