ตอนที่ 25: พาฉู่เยว่และคนอื่นๆ ไปค้างที่วิลล่าตันพาเลช
ตอนที่ 25: พาฉู่เยว่และคนอื่นๆ ไปค้างที่วิลล่าตันพาเลช
แน่นอนว่าฉู่เจียงไม่ได้ช่วยเขาฟรีๆ เขาต้องการกำไรครึ่งหนึ่งจากทั้งหมด
ตอนนี้ขึ้นอยู่กับว่าปี่ฟางจะมีความกล้าที่จะทำหรือไม่!
ท้ายที่สุดแล้ว หากเขาเอาเงินอีก 300 ล้านดอลลาร์ออกมา นั่นก็จะเท่ากับว่าเขาเอาเงิน 500 ล้านออกมาจากบัญชีบริษัทอย่างลับๆ!
500 ล้านดอลลาร์เมื่อแปลงเป็นสกุลเงินหยวนแล้ว มันก็จะเท่ากับ 3.1 พันล้านหยวน!
รายได้ประจำปีของเตี่ยไห่อยู่ที่ประมาณ 1 หมื่นล้านเท่านั้นแต่ 500 ล้านดอลลาร์ นั้นก็ไม่ใช่จำนวนเงินเพียงเล็กน้อยเลย!
แต่ตอนนี้เขามีทางเลือกอื่นหรือไม่?
หวังคงและฉินปินจะไม่ช่วยเขาอย่างแน่นอนและฉู่เจียง... เขาก็ไม่คุ้นเคยกับอีกฝ่าย!
แต่เขาคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของ ฉู่เจียงอีกฝ่ายจะไม่โกงเขาอย่างแน่นอน
ตอนนี้เขาตื่นตระหนกมาก เขาขมวดคิ้วและมองไปที่ฉู่เจียงและถามว่า "คุณฉู่ คุณสามารถทำกำไรได้จริงใช่ไหม?"
"ฉันมั่นใจ 80%!"
แน่นอนว่า ฉู่เจียงจะไม่พูดอย่างมั่นใจเกินไป ตลาดหุ้นนั้นคาดเดาได้ยาก แม้ว่าเซียนหุ้นจะมาเองก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเขาจะสร้างกำไรในตลาดหุ้นได้อย่างแน่นอน
แต่ความมั่นใจแปดสิบเปอร์เซ็นต์นั้นก็ไม่ได้ต่ำเลย ปี่ฟางกัดฟันและตัดสินใจแล้วพูดว่า "โอเค คุณฉู่ ผมจะเชื่อคุณสักครั้ง!"
เขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้เขาทำได้แค่เชื่อว่าฉู่เจียงสามารถช่วยเขาได้
"น้องฉู่นายมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่านายสามารถทำเงินในตลาดหุ้นสหรัฐฯ ได้จริงๆ?"
หวังคงอดไม่ได้ที่จะพึมพำในใจว่า "นายจะทำเงินได้มากขนาดนั้นในตลาดหุ้นสหรัฐฯ จริงๆเหรอ?"
เมื่อคิดในใจ เขาก็หัวเราะและพูดว่า "น้องฉู่ ช่วงนี้ฉันมีเงินไม่ค่อยมาก แต่ฉันยังมีเงินอยู่ประมาณ 10 ล้าน ฉันจะร่วมลงทุนกับนายด้วย ถ้าได้กำไรฉันก็จะแบ่งกำไรให้นายครึ่งหนึ่งเหมือนกับปี่ฟางก็แล้วกัน"
ฉินปินได้ยินสิ่งที่หวังคงพูดก็ทำตามด้วยทันที "งั้นฉันจะลงทุน 10 ล้านด้วย!"
ฉู่เจียงก็ไม่ปฏิเสธ
ด้วยกระดานราคาหุ้นในมือ มันก็เหมือนมีข้อได้เปรียบอยู่ในมือของเขาและอีกอย่างการลงทุนยิ่งทุนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น
ในขณะที่ทั้งสี่กำลังคุยกันถึงการทำเงินในตลาดหุ้นสหรัฐ ฉู่เยว่ก็ได้ยินสิ่งที่พวกเขาคุยกันบางส่วนและก็คิดในใจว่าพี่ชายของเธอซื้อขายหุ้นเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
จริงๆ แล้ว ตอนนี้ฉู่เยว่เต็มไปด้วยคำถาม
เธอรู้สึกว่าพี่ชายของเธอกำลังปิดบังหลายๆ อย่างจากเธอ เพราะว่าท้ายที่สุดแล้ว อยู่ๆ ตอนนี้พี่ชายของเธอก็ไปมีความสัมพันธ์ที่ดีกับหวังคงและฉินปิน คนรวยรุ่นที่สองที่รวยเป็นอันดับต้นๆ ในความคิดของเธอเรื่องนี้มันออกจากน่าเหลือเชื่อมากเกินไป
อย่างไรก็ตามในตอนนี้เธอก็คิดเพียงว่า หากเธอไม่เข้าใจก็อย่าไปคิดมากเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลยดีกว่า เพราะท้ายที่สุดแล้ว ชีวิตของเธอก็กำลังดีขึ้นเรื่อยๆ
ว่ากันว่าเชฟของหงหยู่ซวนเป็นลูกหลานของพ่อครัวที่รับใช้ราชวงศ์และอาหารที่พวกเขาทำก็อร่อยจริงๆ
อย่างไรก็ตาม ค่าใช้จ่ายของที่นี่ก็แพงจริงๆ มื้ออาหารหนึ่งมื้อต้องจ่ายเงินไปมากกว่า 1 ล้าน ถ้าฉู่เจียงไม่ทำเงินได้ง่ายๆ เขาคงรู้สึกแย่จริงๆ ที่ใช้เงินเป็นล้านกับมื้ออาหารหนึ่งมื้อ
ในระหว่างมื้ออาหารซู่ซ่งก็ร้องเพลงสองสามเพลงเพื่อสร้างบรรยากาศให้ครึกครื้นขึ้น
เดิมทีฉู่เยว่และคนอื่นๆ ค่อนข้างสงวนตัว แต่หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ พวกเธอก็รวมตัวกันรอบๆ ซู่ซ่งเพื่อถ่ายรูปด้วย
หลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จก็เป็นเวลาเกือบตี 1 แล้ว เมื่อฉู่เจียงพาฉู่เยว่และคนอื่นๆ กลับมาถึงที่วิลล่าก็เกือบจะตี 2 แล้ว
เมื่อคนขับรถขับรถเข้าไปในเขตวิลล่าตันพาเลช ฉู่เยว่และเพื่อนร่วมห้องอีกสามคนก็ตะลึงกันไปหมด
นี่คือตันพาเลช!
พื้นที่อยู่อาศัยที่หรูหราที่สุดในเมืองเซี่ยงไฮ้แห่งนี้!
วิลล่าทุกหลังมีราคาสูงกว่า 100 ล้าน!
เมื่อพวกเธอเข้าไปในวิลล่า ท่าทางของหลายๆ คนก็ตกตะลึงมาก!
ทุกคนมีเพียงความคิดเดียวในใจว่าวิลล่าแห่งนี้ใหญ่โตและหรูหรามากจริงๆ!
และเมื่อพวกเขาเข้าไปถึงวิลล่าก็มีสาวใช้ในชุดเมดสาวไม่น้อยกว่า 10 คนมาคอยบริการพวกเธอภายในวิลล่า นี่มันไม่สุดยอดเกินไปหน่อยหรอ?
“เยว่เยว่ ดึกแล้ว เธอควรพักผ่อนได้แล้วนะ!”
ฉู่เจียงดื่มเหล้าไปค่อนข้างมากในตอนที่ทานอาหารกัน ตอนนี้เขาเมาและง่วงนอนมากแล้ว เขาบอกแม่บ้านให้จัดการหาห้องให้ฉู่เยว่และคนอื่นๆ แล้วกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองเพื่อเข้านอนทันที
ส่วนฉู่เยว่และคนอื่นๆ เดิมทีพวกเธอต่างก็ง่วงนอนกันบ้างแล้ว แต่ตอนนี้เมื่อพวกเธอมาอยู่ในวิลล่าที่หรูหราเช่นนี้ พวกเธอก็ไม่ง่วงนอนอีกต่อไป!
วิลล่ามีห้องพักสำหรับแขกมากกว่า 10 ห้อง ภายใต้การดูแลของแม่บ้าน พวกเธอก็ได้ไปพักในห้องสำหรับแขกคนละห้อง
แต่ไม่กี่นาทีต่อมา พวกเธอก็เริ่มพูดคุยกันผ่านแชทกลุ่มของพวกเธอ
“ห้องพักสำหรับแขกของที่นี่ใหญ่โตมาก! สิ่งอำนวยความสะดวกก็หรูหราสุดๆ! อ่างอาบน้ำก็ใหญ่มาก โถส้วมก็ยังเป็นแบบอัจฉริยะ และทีวีก็จอใหญ่...”
“เยว่เยว่ ฉันเพิ่งตรวจสอบไป ราคาเฉลี่ยของวิลล่าในตันพาเลชคือ 300,000 หยวนต่อตารางเมตร วิลล่าของพี่ชายเธอใหญ่โตมาก มันต้องอย่างน้อย 700 ล้านหรือ 800 ล้านแน่ๆ ใช่ไหม”
“เยว่เยว่ ยอมรับเถอะ! เธอเป็นคนรวยรุ่นที่สองแน่ๆ!”
“เยว่เยว่ พี่ชายเธอมีแฟนไหม? เธอคิดว่าฉันจะเป็นพี่สะใภ้ของเธอได้ไหม”
…………
สาวๆ ตื่นเต้นมาก
ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอก็ได้ตามฉู่เจียงไปที่คอนเสิร์ตของซู่ซ่งและยังได้นั่งที่นั่งวีไอพี
แต่เดิมพวกเธอคิดว่านี่คือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวันนี้แล้ว แต่ใครจะไปคิดว่าพวกเธอจะได้นั่งรับประทานอาหารเย็นร่วมกับซู่ซ่งหลังคอนเสิร์ตด้วย
และยังไม่รวมถึงคนดังอย่างฉินปินและหวังคงอีก
ตอนนี้ พวกเธอได้เข้ามาค้างคืนในวิลล่าของตันพาเลช วิลล่าชั้นนำในเมืองเซี่ยงไฮ้ ความสุขแบบนี้มันอธิบายไม่ถูกจริงๆ
แต่ตอนนี้ฉู่เยว่กลับสับสนไปหมด!
เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
เธอคิดว่าพี่ชายของเธอถูกลอตเตอรี 300 ล้าน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉู่เจียงจะยังคงซ่อนอะไรหลายๆ อย่างจากเธออยู่!
ไม่ต้องพูดถึงว่าพี่ชายของเธอได้พบกับหวังคงและคนอื่นๆ ได้อย่างไร แค่พูดถึงวิลล่าตันพาเลชแห่งนี้ มันไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปจะจ่ายได้!
แต่ฉู่เยว่ก็มีเหตุผลมากเช่นกัน ในเมื่อฉู่เจียงไม่อยากจะบอกเธอ เธอก็จะไม่ถามอะไรเช่นกัน
……………
เวลาในยามค่ำคืนผ่านไป ฉู่เจียงเดินออกจากห้องนอนประมาณ 9 โมงเช้าของวันรุ่งขึ้น
สำหรับฉู่เยว่และคนอื่นๆ พวกเธอมานั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารเพื่อรับประทานอาหารเช้าแล้ว
อาหารเช้าของเช้านี้ก็คือข้าวต้มกุ้งล็อบสเตอร์บอสตัน
ราคาของอาหารเช้ามื้อนี้เพียงอย่างเดียวก็มากกว่าเงินเดือนของคนจำนวนมากแล้ว
"นายท่าน!"
เมื่อเฉินซิงเว่ยเห็นฉู่เจียง เธอจึงรีบเดินไปหาฉู่เจียงเพื่อรับใช้เขา
"อืม"
ฉู่เจียงยืดตัวและเดินไปที่โต๊ะอาหารและในไม่ช้าแม่บ้านก็นำอาหารเช้ามาให้เขา
"เป็นยังไงบ้าง เมื่อคืนนอนหลับสบายกันไหม"
ฉู่เจียงมองไปที่ฉู่เยว่และคนอื่นๆ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้มเบาๆ
"พี่ฉู่ มันสบายมากจริงๆ...แต่เป็นแบบนี้พวกเราคงกลับไปนอนที่หอพักของพวกเราไม่ได้แล้ว!"
ซู่จิงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับชู่เจียงและเธอก็ตอบทันทีเมื่อฉู่เจียงถามคำถามนี้กับพวกเธอ
แม้ว่าคนอื่นๆ จะไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเธอก็พยักหน้า
“จากนี้ไปถ้าไม่มีอะไรทำในวันหยุดสุดสัปดาห์ ฉันจะคอยให้คนขับรถไปรับพวกเธอมานอนพักที่นี่ก็ได้นะ”
ฉู่เจียงหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “บางครั้งฉันก็ยุ่งและไม่ได้อยู่บ้าน แต่ถ้าหากพวกเธอต้องการที่จะมาฉันก็ยินดีต้อนรับ อยากจะกินหรือดื่มอะไรก็แค่บอกคนรับใช้ได้เลยแล้วพวกเขาจะจัดการให้”
ฉู่เจียงไม่สนใจเรื่องเงินและพูดอย่างเป็นกันเองพร้อมรอยยิ้ม
และความจริงแล้วซู่จิงเองก็อยากจะตอบตกลงทันที แต่เธอเองก็เกรงใจเกินกว่าที่จะพูดออกไปแบบนั้น
แน่นอนว่าถ้าฉู่เยว่ต้องการมาที่วิลล่า... นั่นจะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ฉู่เยว่ก็เป็นน้องสาวแท้ๆ ของฉู่เจียง ดังนั้นเธอจึงถือได้ว่าเป็นเจ้าของวิลล่าครึ่งหนึ่งถูกไหม
ในทางกลับกัน ฉู่เยว่กลับขมวดคิ้วและดูเหมือนว่าเธอกำลังมีอะไรบางอย่างอยู่ในใจ
