บทที่ 32 สังหารจิตวิญญาณ
“อย่า! อย่า! ข้าจะเดินต่อ!” ในระหว่างที่พูดอยู่ หลี่ชิงจิ่วก็รู้สึกถึงลมพัดที่เท้า รีบวิ่งตามไปทันที กลัวว่าจินเป่าเอ๋อจะไม่ยอมให้เขาติดตามไปด้วย เมื่อคิดถึงคำพูดของท่านพ่อเขาก่อนจะจากไป เขารู้สึกเศร้าใจ “อาจิ่ว! เส้นทางการฝึกฝนเป็นเรื่องยาวไกล ตอนนี้เจ้าก็เพิ่งเริ่มต้น เพื่อที่เจ้าจะได้สืบทอดหลงหู่...
