บทที่ 152 ร่างที่ยังไม่สูญสลาย ยังคงมีความหวังเล็กน้อย!
ไป๋จงเหยามีสติเพียงเล็กน้อย พยายามคำนับต่อหยิงจ้านเทียน ในขณะที่ภรรยาของเขา ซุนจิ้ง จมดิ่งอยู่ในความเจ็บปวดอย่างสุดซึ้ง ไป๋จงเหยาเห็นดังนั้นจึงได้แต่ตบหลังปลอบประโลมภรรยาเบาๆ "ท่านผู้เจริญ โปรดอภัยในความประมาทของข้า ความเจ็บปวดจากการสูญเสียบุตรทำให้ข้าควบคุมอารมณ์ไม่อยู่" ไป๋จงเหยาพยายามข่มอารมณ์พูด...
