สัตว์ร้ายเป็นผลผลิตที่เกิดขึ้นหลังจากโลกมนุษย์ผสานรวมกับเกมเมื่อหลายร้อยปีก่อน พวกมันเป็นแค่ NPC ไม่มีจิตสำนึกของตัวเอง อย่างมากก็แค่มีสติปัญญาเล็กน้อย

แม้จะถึงเลเวลสูงสุด ก็ยังเป็นแค่สัตว์ร้ายที่ดุร้ายเท่านั้น!

แต่อสูรนั้นต่างออกไป!

อสูรเหมือนกับมนุษย์ พวกมันกลายพันธุ์มาจากสัตว์ดั้งเดิมในโลกมนุษย์! ไม่เพียงมีจิตสำนึกของตัวเอง! ยิ่งเลเวลสูงก็ยิ่งดุร้าย!

เหมือนกับที่มนุษย์กลายเป็นผู้เปลี่ยนอาชีพ พวกมันก็กลายพันธุ์เป็นอสูรชนิดต่างๆ และมังกรน้ำก็คือสิ่งมีชีวิตที่อยู่บนยอดพีระมิดในบรรดาอสูรทั้งหมด!

มังกรน้ำมีพลังมหาศาลตั้งแต่เกิด เมื่อมีพลังถึงระดับหนึ่ง แม้แต่การต่อสู้กับเทพสัตว์ ก็คงไม่เสียเปรียบ!

ที่สำคัญที่สุดคือ! สามารถฝึกให้เชื่องและกลายเป็นผู้ช่วยของผู้ใช้อาชีพได้!

ลูกมังกรน้ำยิ่งมองโลกอย่างเลือนราง! โอกาสในการฝึกให้เชื่องจะยิ่งสูงขึ้นมาก!

นี่คือเหตุผลที่พวกเขาถึงได้ตกใจขนาดนี้!

ถ้าพวกเขาสามารถหาลูกมังกรน้ำตัวนี้และฝึกมันได้! นั่นจะเป็นพลังช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่มาก!

"ลูกมังกรน้ำเชียวนะ..."

หลินฉางเฟิงลูบคางตามความเคยชิน ดวงตาฉายแววเร่าร้อนอย่างแผ่วเบา

มังกรน้ำชอบความมืด เมื่อเทียบกับเทพสัตว์สามชนิดในตำนานอย่างมังกร หงส์ และฉีหลิน มังกรน้ำเหมาะกับสถานะราชาแห่งวิญญาณของเขามากกว่า

ในเมื่อเขาเป็นราชา การมีมังกรน้ำเป็นสัตว์เลี้ยง

ก็ดูไม่เกินไปนะ?

มุมปากของหลินฉางเฟิงยกขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ไม่ว่าในดันเจี้ยนนี้จะมีลูกมังกรน้ำหรือไม่ เขาก็ต้องได้มันมาให้ได้!

"ดูเหมือนพวกเธอจะตัดสินใจกันแล้วนะ"

เมื่อเห็นสีหน้าตื่นเต้นของพวกเขา โม่หานหานก็พูดพร้อมรอยยิ้ม

การพยากรณ์ของเธอไม่เคยผิดพลาด แต่เธอไม่ได้บอกทุกคนว่า ผลการพยากรณ์แสดงให้เห็นว่า ลูกมังกรน้ำตัวนั้นมีเจ้าของที่ถูกกำหนดไว้แล้ว

และคนคนนั้น ก็อยู่ที่นี่

"ครั้งนี้ฉันจะไม่เข้าดันเจี้ยน ให้เลาหลางเป็นหัวหน้าทีม ถ้าพวกเธอเลือกที่จะไปกับทีม ก็ต้องทำตามคำสั่งของเขา"

เธอจัดการเรื่องต่างๆ อย่างใจเย็น มอบภารกิจให้กับเลาหลาง รุ่นพี่ปี 4 ในทีม

ชื่อเล่นบ่งบอกตัวตน อาชีพการต่อสู้ของเลาหลางคือมนุษย์หมาป่า สามารถแปลงร่างได้โดยไม่ต้องรอพระจันทร์เต็มดวง แต่ว่ากันว่าในคืนพระจันทร์เต็มดวง พลังของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก

เขายังเป็นคนที่มีประสบการณ์มากที่สุดรองจากโม่หานหานในที่นี้

การให้เขานำทีมเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

"หัวหน้า ทำไมคุณถึงไม่เข้าร่วมล่ะ?"

ในตอนนั้น หลินฉางเฟิงขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัย

ดวงตาลึกล้ำของเขามองโม่หานหาน เบื้องลึกฉายแววสงสัยอย่างรุกเร้า

ในเมื่อโม่หานหานรู้ที่อยู่ของลูกมังกรน้ำจากการพยากรณ์ ทำไมเธอถึงไม่ไปเอง?

ด้วยพลังของเธอ น่าจะมีโอกาสได้มันมากกว่าพวกเขานะ

ช่างเป็นการสังเกตที่แหลมคมจริงๆ!

ม่านตาของโม่หานหานหดเล็กลงอย่างแผ่วเบา มองไปที่หลินฉางเฟิง

ไอ้หมอนี่มักจะสังเกตเห็นความผิดปกติก่อนคนอื่นเสมอ!

เธอจะไปบอกไอ้เด็กบ้านี่ได้ยังไงว่าเธอแย่งลูกมังกรน้ำไม่ได้ ผลการพยากรณ์รู้ได้แต่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ แม้เธอจะมองทะลุบางสิ่งได้ แต่ก็เปลี่ยนแปลงมันไม่ได้

ลูกมังกรน้ำตัวนี้ เป็นของหลินฉางเฟิงอย่างแน่นอน!

"ฉันมีภารกิจอื่นอยู่ และความสามารถของฉันก็ไม่จำเป็นต้องเข้าดันเจี้ยนนี้ ฉันต้องการดันเจี้ยนที่ดีกว่าและแข็งแกร่งกว่า"

โม่หานหานไม่ได้อ้ำอึ้ง นอกจากเธอจะไม่สามารถได้ลูกมังกรน้ำแล้ว ดันเจี้ยนนี้ก็ต่ำเกินไปสำหรับเธอ เธอต้องการดันเจี้ยนที่ดีกว่า

เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของเธอ หลินฉางเฟิงก็ไม่สงสัยอีก

"ก็ได้"

แม้หลินฉางเฟิงจะไม่รู้เจตนาที่แท้จริงของเธอ แต่เขาเชื่อว่าโม่หานหานมีความคิดของตัวเอง การมีคู่แข่งน้อยลงหนึ่งคนก็เป็นเรื่องดีสำหรับเขา!

"เอาล่ะ ดันเจี้ยนครั้งนี้จะเปิดในอีกสองวัน พวกเธอกลับไปเตรียมตัวให้ดี อย่าได้ประมาทเด็ดขาด นี่เป็นดันเจี้ยนระดับสูง ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะไม่มีใครช่วยพวกเธอได้!"

โม่หานหานพูดกับทุกคนอย่างจริงจัง

"ครับ/ค่ะ!"

ใบหน้าของพวกเขาก็ปรากฏความหนักแน่นที่แทบจะไม่เคยเห็น

"แยกย้าย!"

หลังจากแยกย้าย หลินฉางเฟิงและหลินเค่อร์เดินเล่นด้วยกันที่ข้างทาง

"พี่ นี่เป็นของที่หนูหาได้จากภารกิจครั้งนี้ค่ะ สำหรับหนูแล้วไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ ก็เลยจำใจให้พี่แล้วกันนะคะ"

หลินเค่อร์เกี่ยวแขนเขาอย่างสนิทสนม

หยิบขวดยาสีดำออกมาจากกระเป๋า ส่งให้เขา

"นี่คืออะไร?"

หลินฉางเฟิงถามด้วยความสงสัย

"นี่คือยาชำระไขกระดูกค่ะ คล้ายๆ กับการเพิ่มพลังให้ร่างกายหลังอัพเลเวล ถ้าโชคดีอาจจะอัพเลเวลได้เลยนะคะ"

หลินเค่อร์พูดพร้อมรอยยิ้ม

"เค่อร์ของพี่โตแล้วนะ"

รับขวดยามา ดวงตาของหลินฉางเฟิงเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง

มือใหญ่บีบแก้มเนียนนุ่มของหลินเค่อร์เบาๆ ทำให้เธอหัวเราะออกมา

หลังกลับถึงหอพัก

หลินฉางเฟิงหยิบขวดยานั้นออกมา

"ของนี่อัพเลเวลได้ด้วยเหรอ?"

เขามองอย่างสงสัยสองสามที ในที่สุดก็ค่อยๆ ดื่มมันลงไป

「ติ๊ง! คุณดื่มยาชำระไขกระดูกสำเร็จ! ได้รับการเพิ่มพลังร่างกาย!」

หลังจากเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น

ตามมาด้วยเสียงแจ้งเตือนการอัพเลเวล!

「ชื่อ: หลินฉางเฟิง」

「อาชีพ: ราชาแห่งวิญญาณ (อาชีพซ่อนเร้นที่มีเพียงหนึ่งเดียว)」

「เลเวล: 34」

「พละกำลัง: 780」

「ร่างกาย: 780」

「จิตวิญญาณ: 4700」

「ความว่องไว: 780」

「อุปกรณ์: ไม้เท้าแห่งเทพมรณะ」

「จำนวนวิญญาณที่เรียกได้: 200/960」

「สกิล:

เรียกวิญญาณ (LV34): ใช้พลังจิตวิญญาณ 470 หน่วย เรียกวิญญาณระดับทองแดงที่มีเลเวลเท่ากับตัวเอง (ระดับของวิญญาณแบ่งเป็น: เหล็กดำ, ทองแดง, เงิน, ทองคำ, ตำนาน, มหากาพย์, เทพนิยาย!)

การกัดกร่อนวิญญาณ (LV34): สร้างความเสียหายด้านวิญญาณต่อศัตรู ความเสียหายขึ้นอยู่กับเลเวลและพลังจิตวิญญาณที่ใช้

อำนาจราชา (LV4) (สกิลระดับเทพเฉพาะตัว/แอคทีฟ): วิญญาณทั้งหมดภายใต้การควบคุมจะได้รับการเพิ่มพลัง 30 เท่า! และสกิลจะพัฒนาตามเลเวลของตัวเอง!

เจตจำนงไม่มีวันดับ (สกิลระดับเทพเฉพาะตัว/พาสซีฟ): ความเสียหายทั้งหมดที่ได้รับจะถูกส่งต่อไปยังวิญญาณที่เรียก! วิญญาณไม่ตาย! ตัวเองอมตะ!

คลื่นปีศาจบ้าคลั่ง (LV4): เรียกกลุ่มวิญญาณร้าย สร้างความเสียหาย 300% ของพลังจิตวิญญาณในรัศมี 10 เมตร!」

หลินฉางเฟิงยืนนิ่งอยู่กับที่

"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?"

ของนี่อัพเลเวลได้จริงๆ ด้วย!

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินว่าการดื่มยาสามารถอัพเลเวลได้!

หรือว่า นี่จะเป็นยาต้องห้ามที่เล่าลือกัน!?

แต่ไม่นาน หลินฉางเฟิงก็ส่ายหัว

หลินเค่อร์คงไม่มีทางให้เขาดื่มยาต้องห้ามแน่ เพราะผลข้างเคียงรุนแรงเกินไป

แล้วนี่มันคืออะไรกันแน่!?

หลินฉางเฟิงจมอยู่ในความตกตะลึงอย่างลึกล้ำ

(จบบท)

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด