บทที่ 110: ช่วยเหลือ (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 12 ธ.ค. 67)
“เจ้ามาที่นี่เพื่อมาช่วยพวกเราโดยเฉพาะหรือ?” ดวงตาของมู่ไป๋ไป่เป็นประกาย ก่อนที่เธอจะย่อตัวลงและเอื้อมมือไปขยี้หัวหมาป่าด้วยความมันเขี้ยว “ช่างเป็นหมาป่าที่นิสัยดีอะไรเช่นนี้” หมาป่าสีเทาหรี่ตาลงในขณะที่หัวของมันถูกนวด แล้วมันก็ตอบโดยการแลบลิ้นออกมาว่า “นั่นเป็นสิ่งที่ข้าควรทำแล้ว” “ชีวิตของข้าได้ท...
