ตอนที่ 66 ชายคนนี้น่ากลัวมาก

ตอนที่ 66 ชายคนนี้น่ากลัวมาก

 

"เพลิงนรกหลอมโลหิต!" ฉู่เสวียนคำรามออกมา ก่อนที่พลังวิญญาณก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา ปกคลุมอาคารสูงทั้งหมดตั้งแต่บนลงล่าง

แม้ว่าพลังวิญญาณในปัจจุบันของเขาจะมีมาก แต่ก็ยากที่จะปิดกั้นอาคารสูงร้อยเมตรนี้ได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นฉู่เสวียนหยิบน้ำยาออกมาสองสามขวดแล้วดื่มมันเข้าไปเพื่อเติมพลังวิญญาณ ด้วยวิธีนี้ ซอมบี้ในตึกสูงทั้งตึกจึงถูกห่อหุ้มด้วยพลังวิญญาณของเขา

แม่ซอมบี้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมภายนอก มันจึงได้คำรามออกมาอย่างไม่สบายใจ ซอมบี้ตัวน้อยก็รีบทำตามคำสั่งของมันทันที โดยการแบ่งออกเป็นกลุ่มเพื่อที่จะหนีออกไปทั้งสามทิศทาง

อย่างไรก็ตาม เมื่อเดินออกมาก็ดูเหมือนว่าพวกมันจะชนเข้ากับกำแพงอากาศที่มองไม่เห็น แต่ไม่ว่าพวกมันจะพยายามชนกำแพงนั้นอย่างแรงแค่ไหน  ก็ไม่สามารถออกจากตึกสูงนี้ไปได้เลย

แม่ซอมบี้คำรามออกมาด้วยความตกใจและความโกรธ มันจ้องมองไปยังฉู่เสวียนที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศ สมองของมันซึ่งไม่ใหญ่ไปกว่าเมล็ดวอลนัทมากนัก มันคาดเดาว่ามนุษย์คนนี้คงเป็นสาเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้แน่ๆ! ดังนั้นหากมันสามารถฆ่าเขาได้  ทุกอย่างก็จะคลี่คลายลงไป

ในตอนนั้นแม่ซอมบี้ก็ได้กรีดร้องออกมาอีกครั้งและสั่งซอมบี้ตัวน้อยที่มีมากกว่าสามร้อยตัววิ่งไปที่ดาดฟ้าของอาคารสูงทันที เมื่อพวกมันวิ่งมาถึง อากาศโดยรอบก็ดูเหมือนกับว่ามีแก๊สอยู่หนาแน่น และพร้อมที่จะติดไฟได้ตลอดเวลา

บูม! ในตอนนั้นก็มีเปลวไฟลุกปกคลุมทั่วทั้งอาคารสูง เปลวไฟได้ลอยขึ้นไปยังท้องฟ้า ความร้อนที่กำลังลุกโชนนี้ยังบังคับให้เหอเฉิงเหลียงและจีเฉิงหยูต้องล่าถอยออกไปอย่างต่อเนื่อง

จีเฉิงหยูถามด้วยความประหลาดใจว่า “เกิดอะไรขึ้น! ทำไมถึงเป็นแบบนี้?”

เหอเฉิงเหลียงพูดออกมาอย่างเคร่งขรึมว่า “เขามีพรสวรรค์ของระบบธาตุงั้นเหรอ? มันน่าจะเป็นพรสวรรค์ด้านสมองไม่ใช่เหรอ?”

การที่ผู้อยู่เหนือธรรมชาติมีพรสวรรค์ถึงสองอย่างพร้อมกันแบบนี้ ถือว่าหายากมาก เหอเฉิงเหลียงได้ยินมาว่ามีคนเช่นนี้อยู่ในหยานจิง ซึ่งเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์หยานฮั่น แต่เขาไม่เคยเห็นคนแบบนั้นด้วยตาของตัวเองมาก่อน

อื้อ อื้อ! ในตอนนั้น พวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องโหยหวนของซอมบี้ตัวน้อยที่อยู่ในกองไฟ

ผิวหนังและเนื้อของพวกมันเปรียบเสมือนน้ำมันที่ลุกไหม้ ทำให้เปลวไฟลุกโชนมากยิ่งขึ้น กระดูกของพวกมันถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน ภายในห้าถึงหกนาที ไฟก็ลุกไหม้ตั้งแต่ชั้นบนสุดลงไปยังชั้นล่างสุดของอาคารสูงหลังนี้ ส่งผลให้ซอมบี้ทั้งหมดถูกเผาตายในกองเพลิงอย่างน่าสยดสยอง

การเพิ่มขึ้นของซอมบี้ก็มีแต่จะทำให้ไฟที่เกิดจากการใช้เทคนิคเพลิงนรกหลอมโลหิตรุนแรงขึ้นเท่านั้น เพราะนี้คือพลังที่แท้จริงของเทคนิคเพลิงนรกหลอมโลหิต  หากนำไปไว้ในสนามรบขนาดใหญ่ เพลิงนรกหลอมโลหิตก็จะสามารถเผาไหม้ได้นานเป็นเวลาหลายเดือนหรือหลายปีเลยทีเดียว จนกว่าซอมบี้เหล่านี้จะถูกไหม้ตายจนหมด

เสี่ยวหลง เสี่ยวหู่ และเสี่ยวเป้าต่างก็ถอยออกไปไกลๆ  เพราะแม้ว่าไฟจากเพลิงนรกหลอมโลหิตนี้โดนตัวเพียงน้อยนิด มันก็จะลุกโชนขึ้นมาจนไม่สามารถดับได้และเผาพวกเขาให้ตายทั้งเป็น

ดังนั้นเสี่ยวเป้าจึงวิ่งหนีออกมาเร็วเป็นพิเศษ จนทำให้เสี่ยวหลงและเสี่ยวหู่ที่เห็นท่าทางขี้กลัวของมัน ก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะร่างกายที่บอบบางของแกเองที่ทนไม่ไหวหลังจากโดนซอมบี้ตัวน้อยโจมตีไปเพียงไม่กี่ครั้ง จนเจ้านายจำเป็นจะต้องลงมือเองแบบนี้ แกสมควรโดนตบจริงๆ!

เสี่ยวหลงและเสี่ยวหู่มองหน้ากันอย่างรู้ความ ก่อนจะวิ่งเข้าไปตบหัวของเสี่ยวเป้าอย่างแรงทั้งทางซ้ายและทางขวาพร้อมกัน

ปังปัง!  การโจมตีสองครั้งนี้เกือบจะทำให้หัวของเสี่ยวเป้าหมุนได้ 360 องศา

.....

โค๊ก..ในอีกด้านเสียงคำรามอันอ่อนแอของแม่ซอมบี้ก็ได้ดังมาจากอาคารสูง

ซอมบี้ตัวน้อยและไข่ซอมบี้ทั้งหมดที่มันผลิตออกมากลายเป็นเชื้อเพลิงสำหรับเพลิงนรกหลอมโลหิตอันน่าสะพรึงกลัวนี้ ทั้งที่มันเองซึ่งมีระดับที่สูงกว่าและมีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งกว่า ก็แทบจะไม่สามารถต่อต้านความร้อนของเปลวไฟนี้ได้

จนในตอนนี้ร่างกายของมัน 70% ได้กลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว

เห็นได้ชัดว่าความตายกำลังใกล้เข้ามา

ฟรืบ ทว่าในตอนนั้นเพลิงนรกหลอมโลหิตก็ได้ดับลงไปด้วยความเร็วสูง จนในที่สุดก็หายไปอย่างสมบูรณ์

แตะๆ ...มีเสียงฝีเท้าหนึ่งเดินเข้ามา

แม่ซอมบี้เงยหน้าขึ้น  และเห็นมนุษย์ในชุดดำเดินมาอยู่ข้างหน้าของมัน

เขาเป็นเหมือนยมทูตที่เดินอยู่ท่ามกลางซากซอมบี้

เพลิงนรกหลอมโลหิตที่น่าสะพรึงกลัวเมื่อครู่ก็ถูกเขาจุดและดับลงไป

แม่ซอมบี้มองอีกฝ่ายโดยไม่หลงเหลือความโกรธแม้แต่น้อย  มันมีเพียงความกลัวอันไม่มีที่สิ้นสุดเท่านั้น

“เอามันกลับไปเก็บไว้” ฉู่เสวียนสั่งการออกมาอย่างไม่ตั้งใจ

“โฮ่ โฮ่!” เสี่ยวหู่ที่ดูจะกระตือรือร้นมากที่สุดก็รีบวิ่งไปด้านหน้าและอุ้มแม่ซอมบี้ขึ้นมา

จากนั้นฉู่เสวียนก็โยนลูกปัดโลหิตเม็ดใหญ่สองเม็ดเข้าไปในปากของแม่ซอมบี้อย่างตั้งใจ

จากนั้นไม่นาน  ร่างกายของแม่ซอมบี้ที่ถูกเผาจนเป็นเถ้าถ่านก็เริ่มฟื้นตัวขึ้นมาทันทีด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

ช้าๆ แต่ชัวร์...

แม่ซอมบี้ถึงกับตกใจเป็นอย่างมาก

นี้คือแก่นโลหิตที่บริสุทธิ์อย่างนั้นเหรอ?

"ไปกันเถอะ" ฉู่เสวียนโบกมือสั่งพลทหารศพทั้งสาม

จากนั้นเขาก็เก็บเสี่ยวหลง เสี่ยวหู่ และเสี่ยวเป้าเข้ามาในหอเลี้ยงศพ และควบคุมดาบบังเหินเทียนกังบินขึ้นไป ก่อนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

หลังจากที่ฉู่เสวียนจากไป เหอเฉิงเหลียงและจีเฉิงหยูก็ได้เดินออกจากที่ซ่อนและมาที่อาคารสูงแห่งนี้

“กำแพงแตกร้าว เปลวไฟนี้น่าจะร้อนมาก”  จีเฉิงหยูกระซิบ

เหอเฉิงเหลียงเอื้อมมือออกไปแตะผนัง และสัมผัสได้ถึงความร้อนที่ยังไม่จางหาย คนปกติจะถอยกลับทันที แต่เขาไม่ทำ  เขายังทนต่อความรู้สึกแสบร้อนและเอามือสัมผัสกำแพงต่อไป หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ลดตัวลงและกล่าวว่า "อุณหภูมิสูงกว่า 2,000 องศา  สูงขนาดนี้สามารถละลายเหล็กได้อย่างสมบูรณ์  ชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว"

จีเฉิงหยูพยักหน้า "เขาแข็งแกร่งมาก เขาคงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเราหรอก  แม้ว่าเราจะยื่นเงื่อนไขใดๆให้ก็ตาม"

เหอเฉิงเหลียงพูดอย่างใจเย็น "และในตอนนี้ของขวัญที่เราจะนำไปให้เขา เขาก็จัดการเองแล้วจะเอายังไงต่อล่ะทีนี้"

จีเฉิงหยูยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ "ถ้าอย่างนั้นเรามาเปลี่ยนของขวัญกันดีกว่า ราชินีศพมีลูกหลานมากมาย เราไม่ขาดแคลนของขวัญอยู่แล้ว ”

เหอเฉิงเหลียงขมวดคิ้วและคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พูดว่า "ข้อมูลจากแก๊งฉวนปังแสดงให้เห็นว่ามีแม่ซอมบี้อยู่ในเมืองเฟิงหยางทางตอนเหนือของมณฑลฮั่นไห่ เราไปที่นั่นกันเถอะ”

“ฉันหวังว่ามันยังจะอยู่ในเมืองเฟิงหยาง และไม่หนีไปไหนนะ”  จีเฉิงหยูคิดอยู่ครู่หนึ่ง "และก็อย่าตายไปก่อนเหมือนกัน"

เหอเฉิงเหลียงพูดอย่างใจเย็น "ความน่าจะเป็นที่แม่ซอมบี้จะเลื่อนระดับคือ 5 % ความน่าจะเป็นที่จะย้ายรังคือ 43% และความน่าจะเป็นที่จะเสียชีวิตลงเนื่องจากความขัดแย้งแย่งดินแดนคือ 30% ความน่าจะเป็นของการเสียชีวิตเนื่องจากการแทรกแซงคือ 22%”

จีเฉิงหยูเอียงศีรษะและมองไปที่เหอเฉิงเหลียง  "ฉัน...ฉันแค่พูดแบบสบายๆ ทำไมนายถึงต้องมาบอกข้อมูลนี้กลับมาอีก?”

เหอเฉิงเหลียงกล่าวว่า "ข้อมูลนี้คือความจริง ไปเถอะ อย่าเสียเวลาเลย"

จีเฉิงหยูกระแอมไอเบา ๆ "ฉันได้ยินมาว่าเมืองเฟิงหยางนั้นเป็นเมืองที่ผลิตไวน์ชั้นยอด... "

เหอเฉิงเหลียงพูดอย่างใจเย็นว่า "ผมได้วางแผนเส้นทางไว้แล้ว มีโรงผลิตไวน์ในย่านชานเมืองทางใต้ของเมืองเฟิงหยาง และเราก็จะต้องผ่านที่นั่นด้วย"

จีเฉิงหยูรู้สึกดีใจขึ้นมาทันที "ดีเลย ตกลง! เพื่อไวน์แล้ว ฉันลุยโลด!"

...

โรงแรมห่าวไท่

หลังจากที่ฉู่เสวียนทะยานลงจอดบนดาดฟ้าแล้ว  เขาก็ตรงไปที่ฟาร์มเล็ก ๆ ในสวนหลังบ้าน

ในช่วงเวลานี้  สมุนไพรวิญญาณในฟาร์มเล็กๆของเขาได้เติบโตขึ้นอย่างเป็นระเบียบและพร้อมที่จะเก็บเกี่ยวแล้ว

ฉู่เสวียนจึงเลือกที่จะเก็บเกี่ยวสมุนไพรวิญญาณไปบางส่วน ประเภทที่สามารถเอามากลั่นหลอมเป็นน้ำยาต่างๆได้ เช่น น้ำยาฟื้นฟูจิตวิญญาณ

เนื่องจากว่าช่วงนี้ฉู่เสวียนจำเป็นจะต้องใช้น้ำยาจำนวนมาก  มันจึงหมดลงอยางรวดเร็ว แต่เขาจะปล่อยให้มันขาดไปไม่ได้เด็ดขาด

ต่อมา ฉู่เสวียนก็ได้วางแผนที่จะย้ายไปยังสถานที่อื่น ที่มีขนาดใหญ่กว่า และมีร้านค้าโดยรอบด้วย

ส่วนงานรื้อถอนสมุนไพรวิญญาณเหล่านี้ล่ะ?

แค่ปล่อยให้มันเป็นหน้าที่ของเสี่ยวหลงและเสี่ยวหู่สั่งการ

เนื่องจากศพหยินมากมายเหล่านี้ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว พวกมันจะต้องรับผิดชอบงานรื้อถอนเหล่านี้

เสียงดัง "ตึง ตึง ตึง" ที่เกิดขึ้นจากการรื้อถอน  ดังออกไปไกลจนคนในบริษัทรักษาความปลอดภัยเฮยเฟิงก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน จนพวกเขารู้สึกหวาดกลัวอยู่ทุกวัน

จนในที่สุดฟาร์มซอมบี้ก็ถูกฉู่เสวียนรื้อถอนออกไปจนหมด

อิฐและขยะจากการก่อสร้างหลายชนิดก็ถูกขนย้ายออกจากฟาร์มด้วยเช่นกัน

สำหรับหินและอิฐเศษเล็กเศษน้อย ฉู่เสวียนก็ได้ใช้เทคนิคหลอมรวมเพื่อเปลี่ยนให้เป็นดิน

หลังจากทำเช่นนี้ ฉู่เสวียนก็ขุดหลุมขนาดใหญ่ตรงกลางฟาร์มแล้วโยนแม่ซอมบี้ลงไป ก่อนจะสร้างค่ายกลล้อมรอบแม่ซอมบี้ไว้ เพื่อให้แน่ใจว่ามันจะไม่หนีไปไหน