ตอนที่ 65 ช่างน่าอายจริงๆ!
ตอนที่ 65 ช่างน่าอายจริงๆ!
พลังวิญญาณของฉู่เสวียนแพร่กระจาย และในไม่ช้าก็ปกคลุมอาคารสูงทั้งหมด
ภายในหนึ่งถึงสองนาที เขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมซอมบี้เหล่านี้จึงมีความแตกต่างจากซอมบี้ที่เขาเคยเห็นมา
ซอมบี้ตัวน้อยเหล่านี้ถูกผลิตออกมาจากแม่ซอมบี้
ซึ่งแม่ซอมบี้นั้นก็ทำหน้าที่เหมือนนางพญาผึ้งหรือนางพญามด
ตราบใดที่ซอมบี้ตัวน้อยเหล่านี้ยังคงหาอาหารมาให้มันอย่างต่อเนื่อง มันก็สามารถผลิตไข่ซอมบี้ออกมาได้ไม่สิ้นสุดเช่นกัน
หลังจากฟักตัวมาได้ระยะหนึ่ง ไข่ซอมบี้เหล่านี้ก็จะแตกออกและให้กำเนิดลูกซอมบี้ออกมาใบละตัว
เห็นได้ชัดว่าซอมบี้เหล่านี้ไม่มีสามัญสำนึก
ท้ายที่สุดแล้ว หากพูดตามหลักการทางวิทยาศาสตร์ ซอมบี้แพร่พันธ์โดยมีมนุษย์เป็นตัวกลาง มนุษย์ก็เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มันควรจะให้กำเนิดซอมบี้ออกมาเป็นตัว ไม่ใช่ไข่
“น่าสนใจจริงๆ ข้าสงสัยมากว่าซอมบี้ตัวน้อยๆ เหล่านี้จะสามารถใช้เป็นวัสดุปลูกในฟาร์มซอมบี้ของข้าได้ไหม?” ฉู่เสวียนเริ่มสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่เขาเฝ้าดูมันอยู่ห่างๆ
เขาได้บินผ่านสถานที่แห่งนี้เข้าโดยบังเอิญ และก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้เจอโอกาสเช่นนี้
สำหรับผู้รอดชีวิตสองคนที่ซ่อนตัวอยู่ในอาคารสูงด้านหลังของเขา เขาก็รู้ถึงการมีอยู่ของทั้งสองคนตั้งแต่แรกแล้ว
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากอีกฝ่ายไม่ปรากฏตัวเนื่องจากกลัวเขาหรือด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เขาจึงไม่เสียเวลาไปหาที่ซ่อนของอีกฝ่าย
“เสี่ยวหลง เสี่ยวหู่ และเสี่ยวเป้า ออกไปค้นหาแม่ซอมบี้ข้างในอาคารนี้ให้ข้าที”ฉู่เสวียนสั่งการออกมาอย่างไม่รีรอ
จากนั้น เสี่ยวหลง เสี่ยวหู่ และเสี่ยวเป้า ก็ถูกนำออกมาจากหอเลี้ยงศพ และตกลงไปที่ทางเข้าอาคารสูง
“โฮ่ โฮ่ โฮ!” ศพหยินทั้งสามคำรามออกมาอย่างตื่นเต้น
สถานการณ์ต่อมาก็เหมือนกับการที่ปล่อยเสือเข้าไปในฝูงแกะ ทั้งสามรีบวิ่งเข้าไปในกลุ่มซอมบี้ตัวน้อยที่กำลังขนอาหารไปมาอยู่ในนั้น
เหอเฉิงเหลียงและจีเฉิงหยูมองดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“ซอมบี้หัวล้านวิ่งไปด้านหน้า ซอมบี้ตัวใหญ่ตามมาติด ๆ และซอมบี้ตัวเล็กก็ตามไปหลังสุด เหล่าซอมบี้ที่ปรากฏตัวออกมาล้วนเป็นซอมบี้ที่ไม่ต่ำไปกว่าขั้นที่ 4 ทั้งนั้น ผู้ฝึกฝนคนนี้มีความสามารถจริงๆ” เหอเฉิงเหลียงพูดอย่างจริงจัง
จีเฉิงหยูแซวว่า "ไม่เห็นนายพูดถึงความน่าจะเป็นเลย นายกำลังตื่นเต้นอยู่ใช่ไหม"
เหอเฉิงหยู่เงียบไป....
จีเฉิงหยูจึงถามออกมาว่า "แม่ซอมบี้ยังไม่ปรากฏตัว หากไม่คำนึงถึงความเสี่ยงใดๆ ถ้ามันฟักไข่ซอมบี้ออกมาเรื่อยๆตามอัตราปกติของมัน นายคิดว่าซอมบี้ทั้งสามตัวนี้จะสามารถหยุดมันได้ไหม"
เหอเฉิงเหลียงคิดอย่างรวดเร็วตามข้อมูลที่เขามีอยู่ในหัว จากนั้นก๊าซสีขาวก็ลอยออกมาจากหัวของเขา เห็นได้ชัดว่าสมองของเขากำลังทำการคำนวณอยู่
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เหอเฉิงเหลียงก็พูดอย่างจริงจังว่า "ซอมบี้ทั้งสามตัวนี้มีโอกาส 35 % ที่จะฆ่าแม่ซอมบี้ได้ แต่มีความเป็นไปไดสูงที่พวกมันก็จะได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน "
เหอเฉิงเหลียงยังไม่ทันได้พูดจบ
เสี่ยวหลงและเสี่ยวหู่ก็เหมือนสัตว์ร้ายที่พุ่งเข้าไปในอาคาร ระหว่างทางที่พวกเขาเดินผ่าน ซอมบี้ตัวน้อยเหล่านั้นไม่ตายก็แขนขาหัก ทุกที่เต็มไปด้วยฉากที่นองเลือด
ส่วนเสี่ยวเป้าก็เป็นเหมือนนักฆ่าที่ทำหน้าที่เก็บเศษซากที่ทั้งสองได้ทิ้งไว้ ทุกครั้งที่มันปรากฏตัว ก็จะพรากชีวิตของซอมบี้ตัวน้อยเหล่านี้ลงไปจนหมด
พลทหารศพทั้งสามเคลื่อนไหวอยู่เคียงข้างกัน และไม่มีซอมบี้ตัวไหนสามารถเอาชนะพวกเขาได้เลย
ลึกลงไปใต้ดิน เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวก็ดังขึ้นมาในเวลานี้...
เห็นได้ชัดว่าแม่ซอมบี้ที่ทำการผลิตไข่ซอมบี้ก็สังเกตเห็นว่าลูกหลานของมันกำลังถูกสังหารหมู่อยู่ข้างบนนั้น
ปังปังปัง!
เสียงแตกหักดังมาจากข้างในอาคารแห่งนั้น
ฉู่เสวียนเลิกคิ้วขึ้นมา ถ้าเขาคาดการณ์ไม่ผิด ก็น่าจะมีชีวิตใหม่จำนวนมากฟักออกมาจากไข่ใต้ดิน และกำลังจะพุ่งขึ้นมาบนอาคาร
ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ ไข่ซอมบี้เหล่านั้นน่าจะฟักออกมาเร็วกว่าที่กำหนดไว้ตามคำสั่งของแม่ซอมบี้
ปังปังปัง!
จู่ๆ ก็มีเสียงระเบิดที่รุนแรงเกิดขึ้น
เมื่อฉู่เสวียนมองเข้าไปใกล้ ๆ ก็เห็นว่าซอมบี้ตัวน้อยหลายตัวได้พุ่งเข้าไปกอดเสี่ยวเป้าเอาไว้แล้วก็ทำการระเบิดตัวเอง!
อวัยวะภายในที่แตกออกมาอย่างแรง จนเนื้อและกระดูกที่ระเบิดออกกระจัดกระจายไปทั่วทุกที่
ส่วนซากศพของซอมบี้ตัวน้อยเหล่านั้น กลับเต็มไปด้วยพลังงานที่ไม่แน่นอน ฉู่เสวียนเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน
แค่พวกมันถูกกระตุ้นจากภายนอกเพียงเล็กน้อยก็สามารถระเบิดได้แล้ว!
ปังปังปัง!
ในชั่วพริบตา ซอมบี้ตัวน้อยก็ปรากฏตัวขึ้นมาจากใต้ดินลึก พวกมันได้พุ่งเข้าหาทั้งสามและระเบิดตัวเองทันที โดยที่ไม่มีการคำนึงถึงชีวิตของตนเองแม้แต่น้อย
แม้แต่พลทหารทั้งสามของเขาก็ไม่สามารถทำได้เหมือนกัน
ซึ่งในการระเบิดของซอมบี้อย่างต่อเนื่องนี้ ก็ทำให้ทั้งสามเริ่มเวียนหัวเช่นกัน
โดยเฉพาะเสี่ยวเป้า ที่เทคนิคการโจมตีสูงแต่การป้องกันต่ำ
เขาสามารถฆ่าศัตรูที่แข็งแกร่งลงได้อย่างง่ายดาย
แต่ความสามารถในการต้านทานการโจมตีนั้นกลับอ่อนแอ
ฉู่เสวียนและเสี่ยวเป้านั้นมีการเชื่อมต่อกันตั้งแต่ที่เขาได้ทำการกลั่นศพขึ้นมา จึงทำให้เขาสังเกตเห็นได้ทันทีว่าเสี่ยวเป้าได้รับบาดเจ็บ
มันได้ร้องไห้ออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า
จนเสี่ยวหู่ที่ได้ยินก็โกรธมาก
ทำราวกับว่าจะเป็นจะตาย ทั้งที่เราทั้งสามต่างก็ถูกโจมตีไม่ต่างกัน แต่แกกลับเป็นคนเดียวที่เห่าหอนออกมาอย่างกับเด็กน้อย ช่างน่าอายจริงๆ! ทำไมไม่รีบวิ่งหนีออกไปซะ!
ทว่าฉู่เสวียนกลับเริ่มเกิดความสนใจขึ้นมาแทน
สถานะในตอนนี้ของเสี่ยวเป้าคือพลทหารศพขั้นที่ 8 แล้ว แต่เขากลับได้รับบาดเจ็บจากการระเบิดตัวเองของซอมบี้ตัวเล็กจำนวนมากเหล่านี้ นี่ก็ถือเป็นการพิสูจน์ได้ว่าซอมบี้และสิ่งมีชีวิตพิเศษของดาวเคราะห์โลกาวินาศแห่งนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ในเวลานี้ก็มีเสียงกรีดร้องอีกครั้งดังมาจากพื้นดินไม่ไกล
แม่ซอมบี้ปลุกไข่ซอมบี้เพิ่มมากขึ้น ส่งผลทำให้มีซอมบี้ตัวเล็ก ๆ ที่สามารถทำลายตัวเองได้จำนวนมากพุ่งออกมาจากพื้นดิน
เมื่อพิจารณาจากเสียงร้องของมัน เห็นได้ชัดว่าแม่ซอมบี้รายนี้ไม่พอใจกับการโจมตีที่ล่าช้าของลูกซอมบี้เหล่านี้
เพราะมันตั้งใจที่จะยุติการต่อสู้นี้ลงโดยเร็วที่สุด
เหอเฉิงเหลียงพูดอย่างจริงจังว่า "แม่ซอมบี้คงจะออกมาเร็วๆ นี้ ถ้าหากซอมบี้ทั้งสามตัวนี้ไม่ล่าถอย ก็มีโอกาส 70% ที่ซอมบี้ที่เก่งในการลอบสังหารจะได้รับบาดเจ็บสาหัส”
จีเฉิงหยูเลิกคิ้วเล็กน้อย "นายคิดว่าผู้ฝึกฝนอมตะจะสามารถจบเรื่องนี้ลงได้ไหม?"
เหอเฉิงเหลียงพยักหน้า "มันจะจบลงอย่างแน่นอน แต่ความเข้าใจของผมเกี่ยวกับเขานั้นมีจำกัด ผมคาดว่าเขาคงต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการฆ่าแม่ซอมบี้ตัวนี้ลงไป”
จีเฉิงหยูหัวเราะออกมาเบา ๆ “เมื่อถึงเวลา เราก็ลงมือช่วยเขาสักเล็กน้อย บางทีเราอาจจะได้รับความโปรดปราณจากเขาก็ได้”
เหอเฉิงเหลียงพยักหน้า
พวกเขาเดาถูก ฉู่เสวียนวางแผนที่จะจัดการเรื่องนี้เองทันที
“นานมากแล้ว ข้าลงมือเองจะดีกว่า นี่ถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะลองใช้วิชาอาคมพรสวรรค์ใหม่ของข้าด้วย”
เขายิ้มออกมาหลังจากเข้าสู่ช่วงสร้างรากฐานขั้นที่ 4 ได้แล้ว เขาก็ได้เรียนรู้เทคนิคใหม่มาสองเทคนิค
หนึ่งคือ "หุ่นเชิดปีศาจโลหิต" ที่ทำการฝึกฝนไปถึงขั้นที่ 3
และอีกเทคนิคคือ "เพลิงนรกหลอมโลหิต " ที่ได้ทำการฝึกฝนมาจนถึงขั้นที่ 4 แล้ว
หุ่นเชิดปีศาจโลหิตนั้นเป็นเทคนิคป้องกันตัวสร้างรากฐานระดับกลาง ด้วยการผสมผสานระหว่างแก่นแท้ของโลหิตและปราณปีศาจ ทำให้สามารถซ่อนตัวในเงามืดได้ แม้แต่เงาของตัวเอง เมื่อถูกโจมตีเทคนิคนี้จะเปิดใช้งานอัตโนมัติและต้านทานการโจมตีได้ทันที โดยไม่จำเป็นจะต้องเปิดใช้งานด้วยตัวเอง นี่ถือว่าเป็นเทคนิคป้องกันตัวที่ดีอย่างแน่นอน
ฉู่เสวียนคิดเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวนี้มานานแล้ว
แต่การจัดการกับซอมบี้เหล่านี้ เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้เทคนิคหุ่นเชิดปีศาจโลหิต
แต่เทคนิคที่ฉู่เสวียนต้องการใช้คือ เทคนิคเพลิงนรกหลอมโลหิต
เพลิงนรกหลอมโลหิต นั้นเป็นเทคนิคสร้างรากฐานระดับกลาง แต่จำเป็นต้องหลอมศพของสิ่งมีชีวิตถึงจะเปิดใช้งานได้
หากเพิ่มเทคนิคเพลิงนรกหลอมโลหิตเข้าไปในเทคนิคโจมตี พลังของเทคนิคโจมตีนั้นก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
แต่หากเพิ่มเทคนิคเพลิงนรกหลอมโลหิตเข้าไปในเทคนิคป้องกัน เทคนิคป้องกันก็จะมีความสามารถในการย้อนกลับการเผาไหม้ โจมตีไปที่คู่ต่อสู้
จากมุมมองของฉู่เสวียน เทคนิคนี้ถือว่าเป็นเทคนิคที่ยอดเยี่ยม
เพราะเทคนิคนี้ถือว่าใช้งานได้คุ้มค่ายิ่งกว่าเทคนิคขั้นที่ 5 และ 6 ที่เขาได้เรียนรู้มาจากพระสูตรกลั่นโลหิตปีศาจเสียอีก
นี่คือเหตุผลที่ฉู่เสวียนตั้งใจออกมาตามหาสถานที่สำหรับฝึกฝนเทคนิคที่ได้มาทันทีที่เขาทะลวงผ่าน
จากนั้นเขาก็หยิบค่ายกลออกมาจากถุงเก็บของและโยนมันออกไป ด้วยพลังวิญญาณที่เขามี จึงทำให้เขาสามารถวางรูปแบบค่ายกลทั้งสามสิบหกจุดรอบอาคารสูงได้อย่างรวดเร็ว
ค่ายกลนี้เรียกว่า "ค่ายกลผนึก" เป็นค่ายกลระดับต่ำในช่วงสร้างฐานราก แม้ว่าจะฟังดูทรงพลังมาก แต่จริงๆ แล้ว มันมีผลในการจำกัดสิ่งมีชีวิตภายในค่ายกลไม่ให้ออกไปข้างนอกได้เท่านั้น
แม้จะมีค่ายกลที่ทรงพลังมากกว่าค่ายกลผนึกอยู่มากมาย แต่ฉู่เสวียนก็ได้เลือกใช้ค่ายกลนี้เพื่อจำกัดไม่ให้ซอมบี้ออกไปจากพื้นที่แห่งนี้เท่านั้น และด้วยพลังวิญญาณในตอนนี้ของเขา เขาก็ไม่จำเป็นจะต้องค้นหาจุดวางรูปแบบค่ายกลให้ยุ่งยาก ด้วยการโยนออกไปเพียงครั้งเดียว ภายใต้การนำทางของพลังวิญญาณ ค่ายกลผนึกก็ถูกตั้งขึ้นเสร็จสิ้นและสามารถเปิดใช้งานได้ตามธรรมชาติ