ตอนที่ 584 วิธีนี้ใช้ได้ผลเสมอ
หากเป็นเรื่องอื่นก็คงไม่ยากที่จะแก้ไข แต่ลูกชายเขากลับคิดจะแย่งภรรยาของพี่ชาย คุณเย่ นี่สิที่เป็นปัญหาหนัก
ในฐานะผู้ชาย เขาย่อมเข้าใจว่าการกระทำนี้หมายถึงอะไร มันช่างน่ารังเกียจจริงๆ
เฟิง อันเจิ้ง ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี
เขาเริ่มคิดหาทางแก้ปัญหาอย่างรวดเร็ว
ขณะเดียวกัน เย่เฉิน กลับไม่รีบร้อนอะไร ค่อยๆ จิบชาไป
“คุณเย่ นั่นเป็นเพราะผมอบรมไม่ดีเอง”
เฟิง อันเจิ้ง ก้าวขึ้นมาพร้อมกับแสดงสีหน้าขอโทษ
คุณเย่ เป็นบุคคลสำคัญขนาดนี้ เขาไม่กล้าทำให้ขุ่นเคือง เครือโรงแรมฮิลตัน อินเตอร์เนชั่นแนล กรุ๊ป ที่มีมูลค่ามากกว่าสองแสนล้านยิ่งใหญ่ขนาดนี้
เขายิ่งไม่กล้าหาเรื่อง และคุณเย่ ที่อายุน้อยแต่กลับเป็นผู้ถือหุ้นของ ฮิลตัน ดังนั้นเขาย่อมต้องมีอำนาจที่ยิ่งใหญ่หนุนหลัง
หาก คุณเย่ ต้องการทำลายเขา ทำให้บริษัทของเขาล้มละลาย คงเป็นเรื่องง่ายมาก
“คุณเย่ จะให้ทำอย่างไร ผมจะทำตามทุกอย่าง”
เฟิง อันเจิ้ง ให้คำมั่น
เย่เฉิน ไม่ได้บอกตรงๆ ว่าจะให้ทำอะไร แต่กลับพูดเปลี่ยนหัวข้อ
“เมื่อครู่ผมไปเจอลูกชายคุณมา ท่าทางของเขานั้นช่างแตกต่างจากคุณอย่างสิ้นเชิง ผมให้โอกาสเขาแล้ว แต่เขา..กลับไม่เห็นค่ามัน”
เย่เฉิน พูดพร้อมถอนหายใจเล็กน้อย
ลูกชายของ เฟิง อันเจิ้ง ไม่สนใจคำพูดของเขา ดังนั้นให้พ่อของเขาจัดการเถอะ
วิธีนี้ เย่เฉิน ลองใช้หลายครั้งแล้ว และผลลัพธ์ก็ดีเสมอ หลังจากเรื่องของชายหนุ่มชาวญี่ปุ่นคนนั้น เย่เฉิน ก็ตระหนักว่าวิธีนี้ใช้ได้ทั้งใน และนอกประเทศ
เมื่อได้ยินที่ เย่เฉิน พูด เฟิง อันเจิ้ง รู้สึกเหมือนหัวใจหล่นวูบ
ลูกชายตัวแสบของเขาก่อเรื่องใหญ่เสียแล้ว
“คุณเย่ กรุณารอสักครู่ครับ ผมจะให้เจ้าตัวแสบนั้นเข้ามาขอโทษคุณด้วยตนเอง”
เฟิง อันเจิ้ง ก้าวเดินออกไปด้านข้างแล้วกดหมายเลขโทรหาลูกชายโดยตรง
อีกด้านหนึ่ง เมื่อเห็นว่าพ่อมีท่าทีจริงจังมาก เฟิง กวงจี ก็ไม่กล้าอืดอาด รีบตรงไปที่นั่นทันที
เส้นทางนี้ใช้เวลาเพียงสิบกว่านาที แต่ เฟิง กวางจี้ กลับใช้เวลาไปไม่ถึงสิบนาที โดยฝ่าไฟแดงมาหลายแยก
เมื่อ เฟิง กวางจี้ มาถึงชั้นสองของโรงน้ำชา เขาก็เห็นพ่อของตนยืนอยู่ที่บันได และยังเห็น เย่เฉิน กับเย่ ซิงเหยียน นั่งอยู่ไม่ไกลนัก
ทั้งชั้นสองของโรงน้ำชาแห่งนี้ไม่มีแขกคนอื่นๆ เลย โหว เทียนฮว๋า ได้เหมาทั้งชั้นเอาไว้แล้ว
เมื่อเห็น เย่เฉิน และเย่ ซิงเหยียน เฟิง กวางจี ก็รู้สึกไม่พอใจมาก
ทำไมเขาถึงซวยขนาดนี้ ไปที่ไหนก็ต้องเจอไอ้เจ้าสองคนนี้ตลอด
“พวกแกสองคน ออกไปให้พ้น!”
เฟิง กวางจี้ ตะโกนด่าอย่างไม่พอใจ
ผัวะ
“ไอ้เวรเอ๊ย ใครสั่งใครสอนแกให้พูดกับคนอื่นแบบนี้?!”
เฟิง อันเจิ้ง ที่กำลังโกรธอยู่แล้ว ถึงกับระเบิดอารมณ์ออกมาเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกชายของเขาพูด และเตะลูกชายตัวเองจนล้มกลิ้งไปด้านข้าง
ไอ้ลูกชายตัวแสบ แกยังจะมาทำเรื่องให้มันแย่ลงไปอีกเหรอ นี่มันคิดว่าตัวเองสร้างปัญหาให้ คุณเย่ ไม่พออีกหรือไง?!!
ตุบ, ผัวะ!
เฟิง กวางจี้ ที่ถูกพ่อตัวเองก้าวขึ้นมาเตะซ้ำไปอีกครั้งจนต้องก้าวถอยหลังไปหลายก้าวหลังจากที่เพิ่งลุกขึ้น สุดท้ายก็ล้มก้นจ้ำเบ้า
“พ่อ ทำอะไรน่ะ?”
เฟิง กวางจี้ งุนงง เขาไม่เคยเห็นพ่อของตนโกรธขนาดนี้มาก่อนตั้งแต่เขายังเป็นเด็ก
แม้ว่าเขาอาจไม่ใช่ลูกที่ดี แต่ที่ผ่านมาเขาก็ไม่เคยก่อเรื่องใหญ่ แล้วทำไมพ่อถึงโกรธขนาดนี้ เฟิง กวางจี้ พลันรู้สึกกลัวขึ้นมา..
“ทำอะไรน่ะเหรอ? ฉันมากกว่าที่จะต้องถามว่าแกไปทำเรื่องอะไรไว้?!!”
เฟิง อันเจิ้ง ตะโกนด้วยความโกรธ
“ผมทำอะไรล่ะ ผมไม่ได้ทำอะไรเลย!”
เฟิง กวางจี้ หน้าเสีย เขาไม่เข้าใจว่าพ่อถามทำไม
เวลาเขาทำอะไร เขาก็คิดถึงผลที่จะตามมาอยู่เสมอ
“ไม่ทำอะไร? แกบอกว่าแกไม่ทำอะไรเลยอย่างนั้นเหรอ?!!”
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
เฟิง อันเจิ้ง เวลานี้หน้ามืดเรียบร้อยแล้ว เขาก้าวย่างเข้ามาพร้อมกับหวดขาเตะลูกชายซ้ำแล้วซ้ำอีก
“อ๊าา.. ผมทำๆ ครับ ผมทำ พ่อ! โอ้ย…”
เฟิง กวางจี้ รีบพูด แต่เพราะเขาโดนเตะจนยอมจำนน
“บอกมา ทำไมแกถึงคิดจะไปยุ่งกับผู้หญิงของพี่ชาย คุณเย่?”
เฟิง อันเจิ้ง ถามอย่างคาดคั้น
สาวสวยในโลกนี้มีมากมาย ไอ้ลูกชายตัวแสบของเขาจะไปจีบใครก็ได้ เขาคิดไม่ว่าสักคำ.. แต่ทำไมมันต้องเลือกที่จะรนหาที่ตายด้วย?!
“ห๊า?”
เฟิง กวางจี้ ยังคงไม่เข้าใจ :
“คุณเย่ ใครคือคุณเย่?”
“ก็ คุณเย่, เย่เฉิน ไง!”
เฟิง อันเจิ้ง ตะโกนใส่ด้วยความโกรธพร้อมกับตบหัวลูกชายไปทีหนึ่ง
“เย่เฉิน, คุณเย่?”
เรื่องราวพลิกผันจน เฟิง กวางจี้ ตามไม่ทัน ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ เย่เฉิน ไอ้เด็กหนุ่มคนนั้นกลายมาเป็น คุณเย่?
ในตอนแรก เหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงกล้าไปจีบ เติ้ง มินมิน อย่างเปิดเผย นั่นก็เพราะเขาตรวจสอบมาแล้วว่าสถานการณ์ครอบครัวของ เย่ ซิงเหยียน ไม่มีปัญหาอะไร
หลังจากยืนยันได้ว่าไม่พบว่ามีปัญหาอะไร เฟิง กวางจี้ จึงเย่อหยิ่งมาก และไม่เคยคิดที่จะสนใจ เย่เฉิน และเย่ ซิงเหยียน มากนัก
แต่ตอนนี้ เย่เฉิน ที่อยู่ในปากของพ่อเขากลายมาเป็น ‘คุณเย่’ แล้ว ตั้งแต่เมื่อไหร่?
ในขณะที่ เย่เฉิน กับเย่ ซิงเหยียน ก็เดินตรงเข้ามาหา
“นี่ไม่ใช่ คุณชายเฟิง เหรอ?”
เย่เฉิน เอ่ยทัก
“ฉันยังจำได้ว่า คุณชายเฟิง เคยบอกว่า ‘คราวหน้าถ้าเจอกันอีก ฉันจะทำให้แกเจ็บปวดแน่!’”
เย่เฉิน ถามกลับ ดูซิว่าตอนนี้ เฟิง กวางจี้ ยังจะกล้าหยิ่งอยู่อีกไหม?
“พ่อ พ่อแน่ใจเหรอว่าเขาคือ คุณเย่? เขาก็แค่เด็กมหาวิทยาลัยในเซี่ยงไฮ้นี่เอง?”
เฟิง กวางจี้ หันไปถามพ่อของเขา
“ฉันแน่ใจ.. คุณเย่ เป็นผู้ถือหุ้นของเครือโรงแรมฮิลตัน อินเตอร์เนชั่นแนล กรุ๊ป!”
เฟิง อันเจิ้ง ดุด่าลูกชายอย่างหัวเสีย พลางรู้สึกเกลียดที่เหล็กไม่ยอมกลายเป็นเหล็กกล้าเสียที
เมื่อรู้สถานะของ เย่เฉิน เฟิง กวางจี้ ก็ถึงกับอึ้ง
ตำแหน่งนี้ยิ่งใหญ่กว่าตำแหน่งรองประธานสมาคมอักษรศาสตร์แห่งชาติมากนัก
ตำแหน่งรองประธานนั้นเป็นแค่ตำแหน่งที่ดูโก้เก๋ แต่ไม่ได้มีอำนาจอะไรจริงๆ
แต่การเป็นผู้ถือหุ้นของเครือโรงแรมฮิลตัน อินเตอร์เนชั่นแนล กรุ๊ป ..นั้นแตกต่าง นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว
“อึกอึก”
เฟิง กวางจี้ กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ครั้งนี้เขากลัวจริงๆ แล้ว
“พ่อ จริงหรือ?”
เฟิง กวางจี้ ยังคงพยายามดิ้นเฮือกสุดท้าย
“จริงสิ! คุณเย่ เป็นผู้ถือหุ้นของกลุ่มโรงแรมฮิลตัน”
เฟิง อันเจิ้ง เตะลูกชายอีกทีอย่างเหลืออด โหว เทียนฮว๋า ประธานใหญ่ประจำภูมิภาคจีนแผ่นดินใหญ่บอกกับเขาเอง เรื่องนี้มันจะไปปลอมได้อย่างไร
“ขอโทษครับ คุณเย่ ผมผิดไปแล้ว ผมมันตาถั่วเอง”
เมื่อ เฟิง กวางจี้ มั่นใจในฐานะของ เย่เฉิน เขาก็เปลี่ยนท่าทีรีบขอโทษ เย่เฉิน ในทันทีซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“คนที่คุณควรจะขอโทษไม่ใช่ฉัน..”
เย่เฉิน หันมองไปที่พี่ชายของเขาที่ยืนอยู่ข้างๆ
“พี่ใหญ่เหยียน ผมผิดไปแล้ว ขอให้พี่โปรดอภัยให้ผมเถอะ”
เฟิง กวางจี้ รู้ว่าเขาไม่สามารถแลกทุกอย่างกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่าง เติ้ง มินมิน ได้ ในเรื่องนี้ความปลอดภัยของเขามีความสำคัญมากกว่าเยอะ
เพียะ เพียะ เพียะ!
เฟิง กวางจี้ ที่เห็นว่าขอโทษแล้วไม่เป็นผล ก็เลยรีบตบหน้าตัวเองอย่างแรง หวังว่าจะทำให้ เย่ ซิงเหยียน ยอมให้อภัยเขา
“ต่อไปนี้ ผมจะไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับ เติ้ง มินมิน อีกแล้ว แน่นอน ผมขอสาบานด้วยเกียรติของผม”
เฟิง กวางจี้ พูดขึ้น
เมื่อเห็นว่า เย่เฉิน ยังไม่ยอมพูดอะไร เฟิง อันเจิ้ง ที่อดรนทนไม่ไหวก็หยิบถาดที่อยู่ข้างๆ ขว้างใส่ลูกชายอย่างแรง
“โอ๊ย!”
“พ่อ เบาหน่อยสิ!”
เฟิง กวางจี้ ร้องด้วยความเจ็บปวด รีบอ้อนวอนขอให้พ่อหยุด แต่เฟิง อันเจิ้ง กลับไม่มีทีท่าว่าจะหยุด รีบคว้าถาดอีกใบจากด้านข้างมาลงมืออีกครั้ง
แถมเขายังลงมือหนักมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเขารู้สึกเหนื่อยจึงหยุด และโยนถาดในมือทิ้งไป
“คุณเย่ ผมจะรีบจัดการทันที กลับไปแล้วผมจะส่งเขาไปต่างประเทศ เพื่อไม่ให้เขามาทำให้คุณต้องรู้สึกรำคาญใจอีก”
พร้อมกันนั้น เฟิง อันเจิ้ง ก็หันไปขอโทษ เย่ ซิงเหยียน ด้วย
“ผมต้องขอโทษแทนลูกชายไม่เอาไหน และยินดีที่จะชดเชยความเสียหายที่เกิดขึ้นกับคุณ”
หลังจากพูดจบ เฟิง อันเจิ้ง ก็หยิบของบางอย่างออกมา และค่อยๆ วางลงต่อหน้า เย่ ซิงเหยียน
