ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 27 บุตรเทพลงทัณฑ์
ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 27 บุตรเทพลงทัณฑ์
ตู้ม!
ตู้ม!
ตู้ม!
กู้ฉางเซิงก้าวเดินอย่างเชื่องช้า แต่กลับราวกับว่าฝ่าเท้าทุกย่างก้าวของเขาเหยียบลงบนจังหวะของฟ้าดิน เหล่าผู้บำเพ็ญโดยรอบรู้สึกหวาดหวั่น กระทั่งหายใจไม่ออก ราวกับถูกควบคุม ราวกับว่ามีกลองขนาดใหญ่กำลังตีอยู่ที่หัวใจ
มองดูคุณชายเบื้องหน้าที่หล่อเหลาและสง่างาม ราวกับเซียนที่จุติลงมา ทั่วป๋าซืออวี่เผยรอยยิ้ม จากนั้นจึงหันไปมองกู้เจินเซวียนที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ กล่าวด้วยรอยยิ้มเย็นชาว่า “เบื้องหน้าคุณชายของพวกเรา จอมสรรพสิ่งรุ่นเยาว์อย่างเจ้าจะมีค่าอันใด?”
เขายอมรับว่ามิอาจต่อกรกับกู้เจินเซวียน แต่เบื้องหลังของเขามีคุณชายอยู่!
“นี่คือบุตรเทพตระกูลกู้ผู้นั้นอย่างนั้นหรือ? ช่างน่ากลัวยิ่งนัก”
“ใช่แล้ว ข้าคิดว่าชายชุดขาวผู้นั้นแข็งแกร่งจนไร้ผู้ต่อต้านแล้ว ภายในคนรุ่นเดียวกัน ไม่มีผู้ใดเทียบเคียงได้ แต่…………”
ชายผู้นั้นเบิกตากว้าง ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ
เขาไม่ได้กล่าวต่อ
แต่เหล่าผู้บำเพ็ญโดยรอบต่างก็เข้าใจ กู้เจินเซวียนที่แข็งแกร่งราวกับเทพเซียน แสงเทพส่องประกายเจิดจรัส สามารถปราบปรามทั่วป๋าซืออวี่ได้อย่างง่ายดาย
แต่ในพริบตา ตราประทับขนาดใหญ่ที่สร้างจากไฟเทวะแท้ก็ตกลงมาจากท้องฟ้า กระแทกกู้เจินเซวียนจนล้มลงกับพื้น
ไม่อาจปฏิเสธได้ ภาพเหตุการณ์นี้ช่างน่าตกใจและน่าหวาดกลัวอย่างยิ่ง
“บุตรเทพ เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
กู้เจินเซวียนกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา ทั่วทั้งร่างกายดูน่าสมเพช แต่เขาไม่เชื่อว่าตนเองจะพ่ายแพ้ได้ง่ายดายถึงเพียงนี้
ในสายตาของเขา ทั้งหมดนี้เป็นเพราะความประมาท เขาไม่คิดเลยว่ากู้ฉางเซิงจะปรากฏตัวขึ้น และลงมือโจมตีอย่างกะทันหัน
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังมั่นใจในพลังอำนาจของตนเองอย่างยิ่ง
เพราะเขาไม่ได้ใช้พลังอำนาจแม้แต่หนึ่งในสิบส่วน
ภายในคนรุ่นเดียวกัน ใครบ้างกล้ากล่าวว่าตนเองไร้พ่าย?
เขากล้า!
เขามีกายาเต่าดำแท้ เมื่อสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่ สามารถแปรเปลี่ยนเป็นเต่าดำแห่งยุคบรรพกาล กลืนกินฟ้าดิน เหยียบย่ำดวงดาว เป็นหนึ่งในกายาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก
เทียบเท่ากับร่างมังกรแท้ และกายาหงส์เซียน มีพลังอำนาจที่น่ากลัวยิ่งนัก
ดังนั้น ตั้งแต่กำเนิด เขายังไม่ได้บำเพ็ญเพียรก็มีพลังปราณโลหิตมากกว่าหนึ่งล้านจิน ในระดับเนื้อหนังมังสา ยิ่งทะลวงผ่านสี่สิบล้านจิน
แม้จะไม่น่ากลัวเท่ากับสามร้อยล้านจินของกู้ฉางเซิง แต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้คนตกตะลึง!
ตั้งแต่โบราณกาล มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถบรรลุถึงระดับนี้
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับวาสนามากมาย มั่นใจว่าพลังอำนาจของตนเองมิได้ด้อยไปกว่ากู้ฉางเซิง
เหตุใดตำแหน่งบุตรเทพจึงถูกกำหนดให้เป็นของกู้ฉางเซิง เขาไม่มีโอกาสแม้แต่จะต่อสู้แย่งชิง?
เหล่าผู้อาวุโสในตระกูลต่างก็กล่าวว่า “บุตรเทพในอนาคตต้องยืนอยู่บนจุดสูงสุดของฟ้าดิน พวกเจ้าสามารถเป็นแขนขาของเขา เป็นพยานให้กับเขา”
ความไม่พอใจและความแค้นที่สะสมมานานหลายปี ในที่สุดก็ระเบิดออกมา
“ตำแหน่งบุตรเทพเป็นของข้า!”
กู้เจินเซวียนคำรามลั่น รอบกายของเขาปรากฏวังวนสีทองมากมาย วังวนเหล่านั้นเปล่งประกายเจิดจรัส ราวกับประตู เชื่อมต่อกับโลกอีกใบหนึ่ง
ภายในวังวนแต่ละอัน ปรากฏเงาของเทพเซียนและพระพุทธเจ้า ราวกับกำลังสวดมนต์
นี่คือมรดกโบราณที่เขาได้รับมาจากซากปรักหักพังแห่งหนึ่ง เรียกว่า พระสูตรมหาตรีสหัสโลกธาตุ เมื่อบำเพ็ญถึงขั้นสูงสุด สามารถแปรเปลี่ยนเป็นมหาสหัสโลกธาตุ โลกใบเล็ก ๆ มากมายนับไม่ถ้วน
โลกแต่ละใบ ล้วนมีพลังอำนาจที่ไร้ขอบเขต
“หมายความว่าอย่างไร? กล้าลงมือกับผู้ติดตามของข้า ใครกันที่ให้ความกล้ากับเจ้า?”
มองดูการเปลี่ยนแปลงของกู้เจินเซวียน กู้ฉางเซิงกล่าวอย่างแผ่วเบา แม้ว่าน้ำเสียงจะดูสบาย ๆ แต่กลับแฝงไว้ด้วยความแข็งกร้าว ราวกับว่า ‘คนที่เจ้าแตะต้อง คือคนที่เจ้าไม่สามารถแตะต้องได้’
“คุณชายจะจัดการกับคนผู้นี้อย่างไร?”
มีกู้ฉางเซิงอยู่เบื้องหลัง ทั่วป๋าซืออวี่จึงไม่หวาดกลัว เขาจับเย่หานขึ้นมาอีกครั้ง กล่าวถามอย่างนอบน้อม
“ฆ่าเสีย” กู้ฉางเซิงกล่าวอย่างแผ่วเบา ใบหน้าไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ
“เจ้ากล้า!”
ได้ยินเช่นนั้น เส้นเลือดบนหน้าผากของกู้เจินเซวียนก็ปูดโปนขึ้นมา เขากล่าวเสียงดัง
เบื้องหน้าของเขาและผู้คนมากมาย กู้ฉางเซิงกลับกล้าสั่งให้ฆ่าคนรับใช้ของเขา หากเขายอมทนต่อเรื่องนี้ จิตใจของเขาย่อมต้องพังทลาย เส้นทางข้างหน้าถูกทำลาย
คิ้วของเขากระตุก เบื้องหลังปรากฏเงาของเต่าดำ หลอมรวมเข้ากับร่างกาย ปราณโลหิตพุ่งทะยาน
จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไป ฝ่ามือแปรเปลี่ยนเป็นโลกใบเล็ก ๆ
โลกใบเล็ก ๆ ขยายตัวอย่างรวดเร็ว เปล่งประกายเจิดจรัส ราวกับจะหลอมรวมศัตรูทั้งหมดในโลก
พลังอำนาจอันน่ากลัวนี้ ทำให้เหล่าผู้อาวุโสที่ซ่อนตัวอยู่ต่างก็ตกตะลึง
ความว่างเปล่าเบื้องหน้า ราวกับกำลังจะพังทลาย
“มรรคของข้า ไร้ผู้ต่อต้าน!” กู้เจินเซวียนคำรามลั่น
“เช่นนั้นหรือ? แล้วหากข้าทำลายมรรคของเจ้าเล่า?”
กู้ฉางเซิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ใบหน้ายังคงสงบนิ่ง เพียงแต่หมัดเดียวที่เขาปล่อยออกไป กลับมีเสียงดังกึกก้องราวกับฟ้าร้อง
เรียบง่าย แต่แข็งกร้าว
แสงสว่างนับไม่ถ้วนแผ่กระจายออกไป พลังเวทอันไร้ขอบเขตราวกับมหาสมุทร
หมัดทั้งสองปะทะกัน เสียงกระดูกแตกดังขึ้น
ตู้ม!
โลหิตห้าสีกระจายออกไป
เหล่าผู้คนเบิกตากว้าง ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจ
เพียงการโจมตีครั้งเดียว ร่างกายของกู้เจินเซวียนก็แตกสลายไปครึ่งหนึ่ง
เขาเบิกตากว้าง ภายในดวงตามีแววตาสับสน เขาไม่สนใจความเจ็บปวดที่ร่างกายอีกต่อไป
เกิดเรื่องอันใดขึ้น?
กายเนื้อของกู้ฉางเซิง เหตุใดจึงแข็งแกร่งราวกับเหล็กเทพ? เขาฝึกฝนด้วยวิธีการใด?
กายาเต่าดำแท้ของเขา สามารถฉีกกระชากกายเนื้อของสิ่งมีชีวิตสายเลือดบริสุทธิ์ได้!
มุมปากของกู้ฉางเซิงปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ย กล่าวว่า “นี่คือมรรคไร้พ่ายของเจ้าอย่างนั้นหรือ?”
จากนั้นเขาก็สะบัดแขนเสื้อ เบื้องหลังปรากฏแสงสลัว แปรเปลี่ยนเป็นตราประทับวารีภูผา บนพื้นผิวปรากฏภูเขา ท้องทะเล สัตว์ปีก และสัตว์น้ำมากมาย
“ตราประทับวารีภูผา!”
ดวงตากู้เจินเซวียนเบิกกว้าง เขารู้จักตราประทับนี้ เป็นพลังอิทธิฤทธิ์ที่แข็งแกร่งของตระกูลกู้
เขาพยายามทุกวิถีทางที่จะหลบหนี
ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเขาราวกับกำลังจะลุกไหม้ แสงเทพส่องประกายเจิดจรัส เต่าดำคำรามลั่น วังวนสีทองมากมายระเบิดออกมา
อย่างไรก็ตาม
ตู้ม!
ตราประทับวารีภูผาตกลงมา กระแทกกู้เจินเซวียนจนกระเด็นออกไป โลหิตสาดกระจาย
กู้ฉางเซิงก้าวไปข้างหน้า เหยียบศีรษะของกู้เจินเซวียนลงกับพื้น
ใบหน้าของเขาดูสงบนิ่ง ชุดขาวยังคงบริสุทธิ์ ไร้สิ่งแปดเปื้อน ราวกับเซียนที่อยู่เหนือโลก
