ตอนที่แล้วบทที่ 951: แผนการของรัฐบาลโลก กองทัพเรือเตรียมพร้อม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 953 พี่น้องที่ไม่รู้จักกัน

บทที่ 952: เหล่าซูเปอร์โนวาแห่งชาบอนดี้ ลอว์ผู้สับสนในชีวิต


[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 952: เหล่าซูเปอร์โนวาแห่งชาบอนดี้ ลอว์ผู้สับสนในชีวิต

"การ์ป! นายจะไปไหน? เรื่องนี้ได้ข้อสรุปแล้ว พวกเราต่างก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงมันได้!"

เซ็นโงคุคิดว่าก่อนข่าวการเปิดศึกจะถูกประกาศในหนังสือพิมพ์ คงยังพอมีโอกาสที่จะแก้ไขสถานการณ์ได้ แต่รัฐบาลโลกกลับยืนกรานอย่างเด็ดขาดเกินความคาดหมาย เขาจึงรู้ดีว่าต่อให้การ์ปไปที่แมรี่จัวร์ ก็คงไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้

"ฉันแค่จะไปเยี่ยมเอส ในฐานะปู่... จัดเรือไปอิมเพลดาวน์ให้ฉัน คงไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?"

"ได้"

ฝีเท้าของการ์ปดูหนักอึ้ง เขาหวังมาตลอดว่าหลานชายจะได้เป็นทหารเรือ เพียงแต่เขาไม่ค่อยสันทัดเรื่องการสั่งสอน หรือจะพูดให้ถูกก็คือ โลกใบนี้มีคนไม่กี่คนที่รู้วิธีอบรมสั่งสอนคนรุ่นหลัง การเติบโตล้วนขึ้นอยู่กับตัวเอง

ในเวลานี้ เซ็นโงคุยังคงเชื่อมั่นในศีลธรรมของการ์ป คิดว่าเขาคงไม่ทำเรื่องบ้าบิ่นอย่างการแหกคุก จึงยอมปล่อยให้เขาไป การไปเยี่ยมแบบนี้เขาก็คงไม่ขัดขวาง

อีกอย่างก็ขัดขวางได้ยาก หากเรื่องแค่นี้ยังไม่ไว้ใจ งั้นเวลาทำศึกก็คงไม่อาจให้การ์ปออกหน้าได้

การที่การ์ปวีรบุรุษแห่งกองทัพเรือหายไปจากสงครามครั้งนี้ ย่อมส่งผลกระทบต่อขวัญกำลังใจของทหารอย่างร้ายแรง

หลังการ์ปจากไป มารีนฟอร์ดก็ถูกปิดลงชั่วคราว เหล่าหน่วยวิทยาศาสตร์กำลังปรับปรุงป้อมปืนใหญ่ชายฝั่ง ติดตั้งอุปกรณ์พิเศษ หุ่นแปซิฟิสต้าที่ผลิตเสร็จแล้วก็เริ่มถูกส่งไปยังหมู่เกาะชาบอนดี้ เพื่อทดสอบขั้นสุดท้ายก่อนสงคราม

...

หมู่เกาะชาบอนดี้ ที่นี่ยังคงเหมือนเดิม ทั้งวุ่นวายและรุ่งเรือง เพียงแต่ปีนี้มีเหล่าซูเปอร์โนวามากกว่าปกติ มือใหม่จากทะเลแต่ละแห่งต่างก็เหมือนนัดหมายกันไว้ ปรากฏตัวขึ้นพร้อมเพรียงบนเกาะแห่งการออกเดินทางอีกครั้งนี้ หนึ่งในนั้นก็คือลูฟี่และพรรคพวก

ถึงแม้ข่าวการพ่ายแพ้ของโมเรียจะแพร่ออกไป แต่กลุ่มโจรสลัดหมวกฟางก็ยังไม่ได้รับค่าหัวครบทุกคน ถึงแม้ค่าหัวของลูฟี่กับโซโลจะเกินร้อยล้านเบรีแล้ว แต่เทียบกับเหล่าซูเปอร์โนวารุ่นเดียวกันก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร ออกจะธรรมดาเสียด้วยซ้ำ

ตอนนี้พวกเขากำลังเตรียมเรื่องเคลือบเรือ ฟังคำบอกเล่าของชากิเกี่ยวกับสถานการณ์บนเกาะ เพียงแต่พวกเขาไม่ได้สนใจอะไรมากนัก มีแต่เฮราครอสที่ฟังอย่างสนุกสนาน

อีกด้านหนึ่ง นอกจากเหล่าซูเปอร์โนวาแล้ว บนเกาะยังมีอิซึกะกับลามี่อยู่ด้วย

"พี่อิซึกะ แม่ชีมิสุส่งข่าวมาแล้ว เป็นคำสั่งล่าสุดจากเกาะโอนิงะชิมะ ให้บรรดาเจ้าหน้าที่รีบจัดการภารกิจที่ค้างคา แล้วกลับไปที่เกาะโอนิงะชิมะ ดูเหมือนจะมีแผนการใหญ่"

"เรื่องต่างๆเป็นอย่างไรบ้าง?"

"อีกไม่นานค่ะ ก่อนค่ำวันนี้ก็เรียบร้อย"

"อืม งั้นพวกเราจัดการเรื่องนี้เสร็จก็ออกจากที่นี่กันเถอะ วันนี้ที่นี่ทำให้ฉันหงุดหงิด คนที่น่ารังเกียจเพิ่มขึ้นอีกแล้ว"

"ค่ะ งั้นหนูไปซื้อของกินที่ร้านอาหารแถวนั้นก่อนนะคะ ไปกันเถอะเด็กๆ ฉันจะพาพวกเธอไปกินข้าวกัน"

เหมือนเช่นเคย เพียงแต่ตอนนี้ลามี่ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ทำงานต่างๆได้อย่างสุขุมมากขึ้น

เมื่อหลายปีก่อนตอนมาที่ชาบอนดี้ ลามี่ก็เคยมาซื้ออาหารที่ร้านนี้ ของเยอะราคาถูก เหมาะกับคนในสลัมชาบอนดี้ที่สุด

เพียงแต่ตอนนี้ร้านอาหารแห่งนี้กำลังเผชิญแรงกดดันที่ไม่อาจทนทานได้

ชายฉกรรจ์แต่งตัวแบบแก๊งอันธพาลยึดครองมุมหนึ่งของร้านอาหาร ชายที่ดูเหมือนเจ้าพ่อผู้เป็นหัวหน้ากำลังกินข้าว สายตาที่มองไปรอบๆเต็มไปด้วยความรำคาญ

"ผู้หญิงคนนั้นช่างหยาบคาย น่าขยะแขยง เสียงดังน่ารำคาญ ไปปิดปากมันซะ"

กัปตันกลุ่มโจรสลัดไฟร์แทงค์แก๊งสเตอร์ - คาโปเน่ เบจ ค่าหัว 138 ล้านเบรี

ส่วนคนที่เขาว่าหยาบคายก็คือซูเปอร์โนวาอีกคนหนึ่ง กัปตันกลุ่มโจรสลัดบอนนี่ สาวน้อยจอมตะกละ - จีเวลรี่ บอนนี่ ค่าหัว 140 ล้านเบรี สาวผมสีชมพูกำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยอยู่บนโต๊ะ

"แบบนี้ไม่ถูกต้องนะครับ ที่นี่อยู่ใกล้ฐานทัพเรือขนาดนี้ ถ้าเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมา..."

คาปาเน่หยุดมือที่กำลังทำอยู่ หยิบส้อมจิ้มลงบนหน้าลูกน้อง

ลูกน้องพูดก็มีเหตุผล แต่คาปาเน่ก็ยังทำแบบนั้นอยู่ดี เพราะคำทัดทานของลูกน้องขัดกับกฎของแก๊ง

ในเวลาเดียวกัน บอนนี่ก็กำลังส่งเสียงเรียกหาอาหารเพิ่ม พนักงานเสิร์ฟในร้านที่กำลังวุ่นวายชนเข้ากับคนอื่น ก่อนจะถูกลามี่ที่เพิ่งเข้ามาในร้านคว้าตัวไว้ได้

"ระวังหน่อยนะคะ คุณพนักงาน"

"ขอบคุณ..."

"เฮ้ย! แกเอาสปาเก็ตตี้มาโปะกางเกงฉันแบบนี้หมายความว่าไง!?"

ลามี่คว้าตัวพนักงานไว้ได้ แต่จานในมือของพนักงานก็ยังลอยไปโดนคนอื่น ในวันที่เหล่าโจรสลัดรวมตัวกันเช่นนี้ โจรสลัดคนหนึ่งก็เลยโดนสปาเก็ตตี้ราดเต็มตัว

"คุณผู้ชายคะ ใช้กำลังกันแบบนี้ไม่ดีนะคะ ที่นี่ยังมีเด็กๆอยู่ตั้งเยอะ ทำตัวให้มันสำรวมหน่อยได้ไหมคะ?"

โจรสลัดคนนั้นกำลังจะชักดาบ แต่ลามี่ก็กดมือเขากลับไป พร้อมกับส่งรอยยิ้มใจดีห้ามปรามเขา

"แก!"

เขาไม่ใช่คนดีอะไร และก็ไม่ได้สนใจเด็กๆด้วย แต่แรงของลามี่ทำให้เขาชักอาวุธออกมาไม่ได้ พอเขาจะหยิบอาวุธอื่น กัปตันของเขาก็เข้ามาขวางไว้

"พอได้แล้ว"

"กัปตัน?"

"โอกาสแพ้ 100% โอกาสตาย 100% นั่นคืออนาคตถ้าแกสู้ ความตายกำลังวนเวียนอยู่รอบตัวแกแล้ว"

ผมยาวสีทอง คิ้วแหลมเหมือนตะปู บนหน้าอกสักรูปไม้กางเขน

กัปตันกลุ่มโจรสลัดฮอว์คินส์ นักมายากล บาซิล ฮอว์คินส์ ค่าหัว 249 ล้านเบรี

คนที่เชื่อเรื่องโชคลางมากที่สุดในกลุ่มซูเปอร์โนวา ทำอะไรต้องดูดวงก่อน มักจะตัดสินใจจากผลการทำนาย

และไพ่ก็ทำนายออกมาอย่างชัดเจนว่า ถ้าไม่ลงมือก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ถ้าลงมือ โอกาสชนะเป็นศูนย์ แบบนี้เขาจึงต้องห้ามลูกน้องไว้

ในแง่ของไสยศาสตร์ เขาคาดการณ์แผนการต่อไปของลามี่ได้ ถ้าโจรสลัดคนนี้ยังลงมือ ลามี่ก็จะปล่อยพิษที่ปรุงขึ้นเอง ทำให้เขาตายอย่างปริศนาในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า

มองกลุ่มโจรสลัดฮอว์คินส์ที่แต่งตัวเหมือนกลุ่มศาสนา ลามี่ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ห่ออาหารจำนวนมากแล้วออกจากร้านไป

ความวุ่นวายในร้านทำให้เธอเลิกล้มความตั้งใจที่จะกินข้าวที่นี่

แต่ที่วุ่นวายไม่ได้มีแค่ที่นี่ ร้านอาหารแห่งนี้ยังพอควบคุมได้ แต่ข้างนอกนั้น บางคนเริ่มลงไม้ลงมือกันแล้ว

ด้วยนิสัยของเหล่าโจรสลัด การต่อสู้แย่งชิงความเป็นหนึ่งนั้นถือเป็นเรื่องปกติ แต่ท่ามกลางกลุ่มคนที่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้น มีบุคคลหนึ่งกำลังยืนดูเหตุการณ์อยู่พลางขยี้ตาตัวเองด้วยความประหลาดใจ

"กัปตัน ผู้หญิงคนนั้นดูคล้ายกับกัปตันอยู่นะ ถ้ากัปตันเป็นผู้หญิงล่ะก็ เธอคนนั้นอาจจะเป็นน้องสาวของกัปตันก็ได้"

"กัปตัน? กัปตัน? เป็นอะไรไปหรือเปล่า?"

ชาจิและเพนกวินกำลังหยอกล้อลอว์ แต่ลอว์กลับนิ่งเฉย ไม่ตอบสนองใดๆ จ้องมองใบหน้าของหญิงสาวคนนั้นตาไม่กระพริบ

"พี่ลามี่ กินข้าวได้หรือยังคะ?"

"รออีกหน่อยนะ ที่นี่ลมแรง กินข้าวตอนนี้เดี๋ยวจะปวดท้อง รอขึ้นเรือก่อนค่อยกินนะ"

เสียงของเด็กน้อยดังเข้ามาในโสตประสาทของลอว์ เสียงของลามี่ก็ปลุกความทรงจำบางอย่างของลอว์ให้หวนกลับคืนมา

"เดี๋ยวก่อน ลามี่!"

"หืม? คุณเป็นใครคะ เราเคยรู้จักกันเหรอ?"

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด