บทที่ 86: แม่ม่ายดำ

อัลฟากำลังจ้องมองอเล็กซ์ที่กำลังล้างหน้าอยู่ที่น้ำพุ พวกเขากลับมาที่วิหารหลังจากที่วิคเตอร์ขังเด็กน่าสงสารคนนั้นไว้ในถ้ำ แล้วปิดทางเข้าหลังจากที่เขาหนีออกมาคนเดียว เธออยากจะช่วยเซบาสเตียน แต่วิคเตอร์ล็อกพลังของเธอไว้ทำให้ช่วยอะไรไม่ได้ และเธอก็ไม่สามารถขัดคำสั่งของวิคเตอร์ได้ ไอ้หมอนั่นแค่บอกให้พวกเขาแสดงตามบทไปก่อน

"รอดูเถอะ เมื่อฉันมีอำนาจมากกว่านายฉันจะแก้แค้นให้ได้" เธอสาบาน

เส้นทางค่อนข้างปลอดแมงมุมหลังจากการสังหารหมู่ที่พวกเขาก่อไว้กับเซบาสเตียนก่อนหน้านี้ การเดินทางจึงใช้เวลาเพียง 30 นาที วิคเตอร์ทิ้งพวกเธอไว้หลังจากนั้นโดยบอกว่าจะไปเอาของบางอย่าง

เธอได้ยินเสียงดังเมื่อครู่นี้ เป็นเขาที่ก่อเรื่องอยู่หรือเปล่า?

หลังจากผ่านไปประมาณสองชั่วโมง อัลฟาที่เบื่อหน่ายกับการสาปแช่งวิคเตอร์ตัดสินใจเผชิญหน้ากับอเล็กซ์

"เธอเป็นผู้หญิงใช่ไหม?" อัลฟาถามอเล็กซ์ซึ่งชะงักกึกแล้วค่อยๆ หันมามองอัลฟา

"ไ...ไม่ใช่ครับ ผมไม่ได้เป็น" เขาพูดติดอ่าง แต่หลอกเธอไม่ได้ เธอสังเกตเห็นมาสักพักแล้ว แหวนบนนิ้วนั้นคือแหวนสลับเพศ สิ่งนี้มีเพียงชิ้นเดียวและถูกขโมยไปจากนักสะสมเมื่อ 50 ปีก่อนตามความรู้ที่สืบทอดกันมา

"ช่างเถอะ ไม่ใช่เรื่องของฉันหรอก ทำไมเธอถึงตามวิคเตอร์ล่ะ?" เธอถามโดยไม่เปิดเผยความลับของอเล็กซ์ แต่สงสัยว่าวิคเตอร์รู้เรื่องนี้หรือเปล่า

อเล็กซ์ลังเลเล็กน้อย แต่หลังจากนึกถึงที่วิคเตอร์บอกว่าอัลฟาเป็นผู้ช่วยคนใหม่ เขาก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้อัลฟาฟัง เกี่ยวกับการทรยศของสำนักและการหลบหนี แล้วก็เรื่องที่พบวิคเตอร์และข้อตกลงระหว่างพวกเขา

"อ๋อ เธอเป็นศิษย์น้อยของสำนักฟ้าผ่าจริงๆ ด้วย!" อัลฟาพูดอย่างประหลาดใจ

"ใช่ค่ะ การได้แสดงตัวตนแบบนั้นอีกครั้งรู้สึกสดชื่นมาก" อเล็กซ์พูดอย่างเขินอาย

"แต่ทำไมต้องโกหกเด็กคนนั้นด้วย? วิคเตอร์ ไอ้คนโหดร้าย!" เธอตะโกน อาจจะพูดกับอเล็กซ์ หรืออาจจะพูดกับตัวเอง หรืออาจจะพูดกับโลกทั้งใบ

"พูดว่าคุณชายโหดร้ายนี่ไม่สุภาพนะ ฉันจะลงโทษเธอทีหลัง" วิคเตอร์พูดขณะที่ปรากฏตัวขึ้นจากความว่างเปล่าที่ทางเข้าวิหาร

เขายืนแอบฟังบทสนทนาของพวกเธออยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? อัลฟาสงสัยพร้อมกับใบหน้าที่แดงเรื่อเล็กน้อย

...

วิคเตอร์เดินช้าๆ แล้วยืนตรงกลางวิหาร เขาหยิบเก้าอี้ออกมาและกางมันออกก่อนจะนั่งลงอย่างสบายๆ

"พวกเธอเป็นห่วงเซบาสเตียนเหรอ? ฉันน่าจะบอกพวกเธอก่อน ไอ้หมอนั่นอายุประมาณ 30 ปีแล้ว เขาฝึกศิลปะที่เรียกว่าศิลปะร่างกายนิรันดร์ พวกเธอรู้จักมันไหม?" วิคเตอร์มองพวกเธอและถาม

"อะไรนะ!" อัลฟาไม่อยากเชื่อเรื่องอายุของเซบาสเตียน แต่ถ้าสิ่งที่เขาบอกเกี่ยวกับศิลปะร่างกายนิรันดร์เป็นความจริง มันก็เป็นไปได้ วิคเตอร์ไม่มีเหตุผลที่จะโกหกเรื่องนี้ และศิลปะนั้นก็มีอยู่ในความทรงจำ มันอธิบายระดับที่สูงของเซบาสเตียนได้

"มันเป็นศิลปะโบราณที่เคยฝึกฝนโดยสำนักที่ถูกลืมไปนานแล้ว สำนักที่อยู่อมตะ แต่สำนักนั้นถูกทำลายไปนานแล้ว" เธออธิบายพลางสงสัยว่าบางทีสิ่งที่วิคเตอร์ทำอาจมีเหตุผล ที่เซบาสเตียนกล้าบอกว่าเขาอายุ 12 ปี ช่างเป็นคนไร้ยางอายจริงๆ

"แต่วิคเตอร์ก็ยังโหดร้ายเกินไป" เธอคิด โดยไม่รู้ว่าสิ่งที่คุณชายทำกับเซบาสเตียนนั้นเลวร้ายกว่าที่เธอจินตนาการไว้มากนัก

วิคเตอร์มองเธอด้วยความหวาดกลัวในดวงตา สำนักที่อยู่อมตะไม่ได้ถูกทำลายไปเลย มันรวมตัวกับอำนาจลับอื่นๆ หลังจากคืนแห่งการชำระบัญชีและต่อสู้เพื่อครองโลก ตอนแรกมันถูกพิจารณาว่าเป็นหนึ่งในห้าอำนาจใหม่ชั้นนำ แต่มันถูกทำลายอย่างรวดเร็วในเหตุการณ์มหันตภัย เมื่อดาวเคราะห์น้อยทำลายสำนักของพวกเขาในวันแต่งงานของประมุขสำนัก ลบทุกอย่างที่นั่นและฆ่าแขกทั้งหมด รวมถึงผู้อาวุโสระดับสูงจากอำนาจอื่นๆ จำนวนมาก และทำลายความสมดุลที่บอบบางที่โลกเพิ่งบรรลุ ทำให้มหาอำนาจเข้าสู่สงครามใหม่เพื่อครองความเป็นใหญ่ บางทีมันอาจไม่ใช่อุบัติเหตุก็ได้ เมื่อใดก็ตามที่มีทายาทเข้ามาเกี่ยวข้อง เรื่องราวมักจะพลิกผันอย่างบ้าคลั่ง

"ดูเหมือนจะไม่ได้ถูกทำลายหมด และไอ้หมอนั่นก็มีหอกฆ่าอารัคนีแล้ว ตอนนี้เขากำลังต่อสู้กับมันอยู่ในถ้ำนั่น" วิคเตอร์พูด ทำให้อัลฟาพยักหน้าเล็กน้อย

"เขาเป็นอันตรายที่ฉันบอกเธอตอนที่ฉันดูชะตากรรม นั่นคือทั้งหมดที่ฉันบอกเธอได้ตอนนี้" วิคเตอร์เพิ่มเติมขณะที่หยิบขวดน้ำออกมาจากกระเป๋า มีอะไรบางอย่างอยู่ข้างใน แมงมุม

"นั่นอะไร?" อัลฟาถาม ขณะที่อเล็กซ์ค่อยๆ ถอยห่างออกไป

"แม่ม่ายดำ บอสของดันเจี้ยนนี้" วิคเตอร์พูดพร้อมถอนหายใจ พวกโง่นั่นยังคง 'ต่อสู้' กับอารัคนีในถ้ำโดยไม่รู้ตัวว่ามันไม่ใช่บอส การแจ้งเตือนระบุชัดเจนว่า ฆ่าแม่ม่ายดำ สิ่งนั้นมีแค่หกตา แม่ม่ายดำมีแปดตา

"อะไรนะ? บอสของดันเจี้ยนไม่ใช่อารัคนีเหรอ? แล้วภาพจิตรกรรมฝาผนังล่ะ?" อัลฟาถาม

"ฉันบอกเธอแล้วไง พวกนั้นไม่ได้ถูกสร้างโดยดันเจี้ยน แต่โดยอำนาจจากต่างภพที่สร้างสถานที่นี้ โลกสามารถฆ่าอารัคนีได้ง่ายๆ เธอรู้ไหมว่าโลกต้องการเงื่อนไขอะไรในการสร้างดันเจี้ยนรอบๆ เป้าหมาย?" วิคเตอร์ถาม

อัลฟาส่ายหัว

"เป้าหมาย ส่วนใหญ่จะเป็นสัตว์ประหลาดที่ต้องมีชะตากรรมระดับ S หรือสูงกว่า โลกไม่สามารถฆ่ามันได้ จึงแค่กักขังมันไว้" วิคเตอร์พูด

"เท่าที่ฉันรู้ สิ่งมีชีวิตที่มีชะตากรรมระดับ S แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่า แต่บอสถูกฆ่าตลอดเวลานี่" อัลฟาพูด เธอไม่ค่อยรู้เรื่องชะตากรรมนัก

"พวกมันยากที่จะฆ่าในโลกดั้งเดิมของพวกมัน นั่นคือเหตุผลที่ดันเจี้ยนถูกสร้างขึ้น เพื่อตัดขาดพวกมันจากชะตากรรมดั้งเดิม" วิคเตอร์พูดขณะที่มองแม่ม่ายดำตัวน้อยน่ารักในขวด

ศัตรู: แม่ม่ายดำ

พลัง: 1

ความว่องไว: 90

ปัญญา: 3

โชค: 15

เสน่ห์: 13

ทักษะ:

กัดพิษ SSS+

หมอกพิษ S+

ซากศพพิษ SSS+

ชะตากรรม: S (ถูกตัดขาด)

ดวงตาของวิคเตอร์ดูเจ็บปวดหลังจากเห็นตัว S มากมายเหล่านั้น สิ่งนี้อันตรายจริงๆ มันแอบซุ่มอยู่ข้างทางเข้าถ้ำอย่างเงียบๆ รอโอกาสที่จะหลบหนี เมื่อวิคเตอร์เข้าไปในร่างของวิวี่ เขารีบใช้การปลอมตัวซ่อนตัวเอง กลัวจะถูกอารัคนีค้นพบ ซึ่งตอนนั้นเขาก็คิดว่าเป็นบอสเช่นกัน แต่ประหลาดใจเมื่อสัญชาตญาณแห่งชะตากรรมเตือนเขาถึงอันตราย นั่นคือตอนที่เขาพบสิ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงค่อยๆ เข้าใกล้และขังมันไว้ในภาชนะเดียวที่เหมาะสมที่เขามี ขวดเพ็ทนี้

วิคเตอร์ค่อยๆ หยิบขวดอีกใบออกมาจากแหวน มันบรรจุของเหลวสีชมพู

พิษกัดกร่อนวิญญาณ

ระดับ SS

นี่เป็นหนึ่งในขวดที่เขาทิ้งไว้บนหน้าผาให้เต็มไปด้วยพิษสีม่วง และตอนนี้มันเต็มแล้ว เขาเพิ่งกลับไปเอามันและระเบิดรังแมงมุมบางส่วนระหว่างทางด้วยระเบิดที่มีอยู่

"นี่คืออะไร?" อัลฟาถามอย่างอยากรู้

"พิษ ฉันจะฆ่าแม่ม่ายดำด้วยมัน" เขาพูดขณะที่ค่อยๆ ถ่ายพิษจากขวดหนึ่งไปอีกขวดอย่างระมัดระวัง พิษนี้จะไม่ส่งผลต่อร่างกายของแม่ม่ายดำ แต่จะส่งผลต่อวิญญาณของมัน และเมื่อมันตาย ซากของมันจะกลายเป็นพิษ และเขาจะได้พิษผสมใหม่

แม่ม่ายดำรู้สึกถึงของเหลวแปลกๆ ที่หยดลงมาจากด้านบนและพยายามก้าวหลบ แต่ไม่มีที่ให้ไป และในไม่ช้าพิษก็สัมผัสกับมัน และมันก็ค่อยๆ หยุดเคลื่อนไหว ตอนนี้เขาแค่ต้องทิ้งมันไว้ตรงนี้และดูว่าจะเกิดพิษชนิดไหนขึ้น

ผ่านดันเจี้ยนแล้ว

ยินดีด้วย

นับถอยหลังจนกว่าจะปิด

59 นาที

อัลฟามองประกาศแล้วหันไปมองแมงมุมที่ตายและพยักหน้า หมอนี่อาจจะตัณหากลับ แต่เขารู้เรื่องมากจริงๆ ถ้าพวกเขาไม่รู้เรื่องนี้ พวกเขาอาจต้องใช้เวลาหลายปีที่นี่ ล่าแมงมุมทุกตัว

"ถ้าคุณอยากซ่อนสายเลือดก็ทำตอนนี้เถอะ ถ้าฉันถูกค้นพบ พวกเขาจะจับฉันได้เร็วมาก" อัลฟาพูดขณะที่มองนับถอยหลัง

"ไม่ต้องกังวล ฉันล็อกสายเลือดไว้แล้ว ดังนั้นเธอจะรู้สึกอ่อนแอเล็กน้อย ฉันจะปลดล็อกได้เฉพาะตอนที่อยู่ข้างๆ เธอ เพื่อใช้ทักษะปลอมตัวกับเธอ และฉันก็สามารถให้อัญมณีของโฮรัสที่เราพบที่นี่กับเธอได้ แต่ฉันมีแผนที่ดีกว่าสำหรับมัน" เขาพูด ทำให้อัลฟาไม่พอใจเล็กน้อย

"อเล็กซ์ เตรียมพร้อม การอัพเกรดจะเจ็บนิดหน่อย เพราะเธอจะต้องประสบกับการเพิ่มขึ้นครั้งใหญ่" วิคเตอร์พูดกับอเล็กซ์ที่นั่งอยู่ไกลๆ แม่ม่ายดำนั่นน่าขยะแขยง

"และหลังจากออกจากที่นี่ เราจะอยู่ที่ก้นหุบเขา เธอแค่ซ่อนตัวและรอฉัน บารอนน่าจะยังค้นหาพื้นที่อยู่ ถ้าพวกเขาเจอเธอก็ฆ่าพวกเขาซะ" วิคเตอร์เพิ่มเติมขณะที่ใบหน้าสังหารปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอัลฟาหลังจากได้ยินชื่อบารอน

"ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอฆ่าเขา น่าเสียดายเรื่องห้องรางวัลนะ มันต้องอยู่ในถ้ำนั่นแน่ๆ" วิคเตอร์พูดขณะที่ติดตามทอมที่พบมันและค้นพบโล่หดตัวขนาดใหญ่อยู่ข้างใน วิคเตอร์จะปล่อยให้เป็นของเขา เขาไม่ต้องการมันตอนนี้

ทันใดนั้นวิคเตอร์ดูเหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้และรีบเจาะนิ้วแล้วเริ่มวาดวงวิเศษบนพื้น

"คุณกำลังทำอะไร?" อัลฟาถาม เธอไม่รู้จักสัญลักษณ์เหล่านี้

"เมื่อดันเจี้ยนนี้ปิด เธอรู้ไหมว่ามันจะปรากฏที่ไหน?" เขาถามขณะที่ยังคงวาดต่อ

"มันควรจะอยู่ที่ที่เราเจอมันที่ก้นหุบเขา... เดี๋ยวก่อน... อันนี้มีทางเข้าหลายทางในหลายทวีป ดังนั้นตำแหน่งของมันต้องอยู่ที่อื่น!!" เธอพูดด้วยความตกใจ

"ใช่เลย นี่คืออาเรย์เป้าหมายเลือด ฉันจะไม่สามารถใช้มันได้ชั่วคราว แต่เมื่อฉันมีวัสดุเพียงพอที่จะสร้างอาคมติดตามที่ยิ่งใหญ่กว่า ฉันจะสามารถระบุตำแหน่งของที่นี่ด้วยเลือดและได้สมบัติที่แท้จริงที่นี่" เขาพูด

"สมบัติอะไร? รางวัล?" เธอถาม

"ไม่ พวกนั้นจะตกเป็นของพวกที่อยู่ในถ้ำข้างล่าง มองขึ้นไปสิ" เขาพูด

"พิษสีม่วง?" เธอถามอย่างไม่แน่ใจ

"พิษในขวดถูกสร้างโดยใช้พิษสีม่วงนั่น มันเป็นพิษวิญญาณ" เขาพูด ทำให้อัลฟาอ้าปากค้างด้วยความตกใจขณะที่มองขวดในกระเป๋าของวิคเตอร์ สิ่งเหล่านั้นมีค่ามากแต่ก็อันตรายมากเช่นกัน

"ไม่ใช่แค่พิษสีม่วง เธอไม่รู้สึกแปลกใจเหรอที่ที่นี่สว่างมาก? แสงที่ส่องผ่านพิษสีม่วงนั่นไม่ใช่แสงอาทิตย์ ต้องมีสมบัติอยู่ข้างบนนั่น แต่พวกเราอ่อนแอเกินกว่าจะไปเอามันได้" เขาพูด ทำให้อัลฟาและอเล็กซ์มองขึ้นไปอีกครั้งด้วยความสงสัย ขณะที่วิคเตอร์ทำอาเรย์เสร็จแล้วเก็บกระเป๋าที่บรรจุขวดไว้ในแหวนเก็บของ

"ได้เวลาแล้ว" เขาพูดขณะที่มองนาฬิกาจับเวลา โชคดีที่เซบาสเตียนหมดสติเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดและจะไม่ตื่นจนกว่าจะผ่านไปสามวัน เขาคงจะจำอะไรไม่ได้เลย ดังนั้นวิคเตอร์ตั้งใจจะเผยแพร่วิดีโอบางอย่างเพื่อเตือนความจำเขา

ถ้านิคยังมีชีวิตอยู่วิคเตอร์คงจะขอบคุณเขาสำหรับยาที่น่าทึ่งแบบนี้ ก่อนที่จะฆ่าเขาอีกครั้ง วิคเตอร์สั่นสะท้านเมื่อคิดว่าถ้ายานี้ถูกใช้กับตัวเขา

เหลือแค่ขายอัญมณีระดับต่ำทั้งหมดที่เขาได้มา เพื่อให้ทักษะพ่อค้าเลเวลอัพ ดังนั้นเขาจึงรีบทำทันทีก่อนที่ตัวนับถอยหลังจะถึงศูนย์

ดันเจี้ยนกำลังปิด...

เริ่มกระบวนการมอบรางวัล...

ขอบคุณสำหรับการมีส่วนร่วม

ดันเจี้ยนถูกผสานรวมกับโลกเรียบร้อยแล้ว

วิคเตอร์ยิ้มอย่างพึงพอใจขณะที่มองหน้าจอรางวัล

รางวัล

แมงมุมเล็กที่ฆ่าได้ 25,121/1,000,000

รางวัล 2,512 exp

แมงมุมกลางที่ฆ่าได้ 1,132/10,000

รางวัล 5,660 exp

แมงมุมใหญ่ที่ฆ่าได้ 43/1,000

รางวัล 8,600 exp

แมงมุมยักษ์ที่ฆ่าได้ 2/100

รางวัล 10,000 exp

บอสแม่ม่ายดำที่ฆ่าได้ 1/1

รางวัล 10,000 exp

สัดส่วนการเคลียร์ดันเจี้ยน 35%

รางวัล 35,000 exp

การสำรวจดันเจี้ยน 30%

รางวัล 3,000 exp

คะแนนรวม 74,772 exp

เลเวลอัพ

เลเวลอัพ

เลเวลอัพ

เลเวลอัพ

เลเวล 12

exp 6,772/20,000 จนถึงเลเวลถัดไป

พลัง +4

ความว่องไว +4

ปัญญา +6

โชค +5

เสน่ห์ +2

คำสั่ง +3

คลาสเลเวลอัพแล้ว... ชะตากรรมเพิ่มขึ้นเป็น D+ (กำลังเพิ่มขึ้น), การสั่นพ้องของชะตากรรมเพิ่มขึ้น

ทักษะการประเมินผู้ดูแลถูกปรับเปลี่ยน... ข้อมูลชะตากรรมละเอียดขึ้น

ทักษะพ่อค้าผู้ดูแลเลเวลอัพ... เวลาคูลดาวน์ลดลง สินค้าสุ่มมากขึ้น

ทักษะปลอมตัวไม่จำกัดเลเวลอัพ... เพิ่มการปลอมรสชาติ

ทักษะตราทาสเลือดเลเวลอัพ... จำนวนทาส 3 >>> 4

ระบบหมายถึงอะไรด้วยการปลอมรสชาติ? จะมีคนกินเขาหรือ? วิคเตอร์สงสัยขณะที่รู้สึกว่าตัวลอยและปรากฏในลำธารแห้งที่เต็มไปด้วยกระดูก กระดูกมนุษย์ นี่เป็นดันเจี้ยนอีกที่หรือ? เขาสงสัยแต่รีบปฏิเสธความคิดนั้นเมื่อมองขึ้นไปและเห็นท้องฟ้ายามบ่ายที่คุ้นเคย นี่คือก้นหุบเขา

เขารีบเปิดใช้ทักษะปลอมตัวและมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของอัลฟา เธออยู่ไม่ไกล ยืนอยู่กับอเล็กซ์ขณะถูกล้อมด้วยชายห้าคน ลูกน้องของบารอน คนหนึ่งกำลังใช้โทรศัพท์ติดต่อเจ้านาย แต่เขาทำไม่ได้ เพราะอเล็กซ์แทงเขาด้วยหอกแล้ว จากนั้นก็ฆ่าคนอื่นๆ ทั้งหมดตอนที่วิคเตอร์มาถึงและยืนตะลึงขณะดูสถานะ การวิเคราะห์ชะตากรรมละเอียดขึ้นด้วย!

ชื่อ: อเล็กซิส ดอนเนอร์ (หญิง)

เลเวล: 71

คลาส: นักรบสายฟ้า

สถานะผิดปกติ:

- ทาสเลือด (SSS)

อำนาจปกครอง: 7

พลัง: 165

ความว่องไว: 139

ปัญญา: 127

โชค: 37

เสน่ห์: 50

คำสั่ง: 30

ทักษะ:

ศิลปะกำปั้นฟ้าผ่า - ครึ่งแรก A

ศิลปะการใช้หอก A

เกลียดแมงมุม C (เพิ่มการโจมตีต่อแมงมุม)

อุปกรณ์:

แหวนสลับเพศ (S)

หอกเขาทอง A

โทเค็นศิษย์สำนักฟ้าผ่า (ถูกยกเลิก)

สถานะชะตากรรม

พลังชะตา: S

ทิศทางชะตา: ลบรุนแรง (กำลังเปลี่ยน)

การออกแบบชะตา: ไม่มีผลเนื่องจากผลของผู้ทอชะตากรรมของนาย...

รวม: ลบ S (ทายาทแห่งความมืด)

อ๋อ สถานะชะตากรรมใหม่นั้นอธิบายทุกอย่าง วิคเตอร์พยักหน้าขณะที่ในที่สุดก็เข้าใจว่าทายาทแห่งความมืดหมายถึงอะไร เธอมีชะตากรรมที่แข็งแกร่ง แต่มันต่อต้านเธอ ดูเหมือนจะกำลังเปลี่ยนแปลง แต่จะดีขึ้นหรือแย่ลงกว่าเดิม? เขาไม่สนใจจริงๆ เขาแค่ดีใจที่ได้คนรับใช้ที่ทรงพลังคนใหม่ และอาจจะเป็นสมาชิกฮาเร็มด้วย? เวลาจะบอกเอง

วิคเตอร์รีบไปหาพวกเธอแล้วเปิดใช้ทักษะปลอมตัว

"กลับบ้านกันเถอะ" เขาพูดขณะที่มองพลุสว่างที่ลอยขึ้นบนท้องฟ้าไม่ไกลจากตำแหน่งของพวกเขา ตำแหน่งของทอมถูกค้นพบแล้ว แต่ไอ้หมอนั่นจะไม่มีวันถูกจับได้ง่ายๆ แบบนั้น