บทที่ 471 ขัดขวางและซุ่มโจมตี
บทที่ 471 ขัดขวางและซุ่มโจมตี “ต้องขอบคุณจริง ๆ เลยนะ!” เรย์ลินยิ้มกล่าวคำขอบคุณอย่างอ่อนโยน ฟูเรย์ก็จับแขนเรย์ลินแล้วพาเขานั่งลงที่โซฟาตัวยาวด้านข้าง สำหรับการกระทำที่ดูสนิทสนมเช่นนี้ เรย์ลินเพียงขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจมากนัก “ที่เธอเรียกฉันมา เพราะมีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” เรย์ลินไม่คิดว่า...