บทที่ 465 โลกฝนดำ
บทที่ 465 โลกฝนดำ นี่คือที่ราบร้างแห่งหนึ่ง มีต้นหญ้าสีแดงขอบหยักขึ้นปกคลุมเต็มไปทั่วช่องว่างระหว่างหิน แถมยังมีลายหน้าคนที่ดูน่าสะพรึงติดอยู่บนผิวของมัน หยาดฝนสีดำไหลหยดลงจากรอยแยกของพื้นดิน แล้วพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า กลายเป็นเม็ดฝนร่วงลงอีกครั้ง ฝนที่นี่เป็นสีดำและไหลย้อนขึ้นสู่ฟ้า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้...