บทที่ 26 ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวครั้งแรกในชีวิต
หลังจากได้ยินคำนั้น เท้าที่กำลังเดินของสวี่สุยก็หยุดลง ครู่หนึ่งเธอก็วิ่งหนีไป หลายวันมานี้ไม่ว่าโจวจิงเจ๋อจะอยู่ในชั้นเรียนหรือศูนย์ฝึกอบรม ในหัวมักจะมีภาพของสวี่สุยร้องไห้ในวันนั้น ขนตาและปลายจมูกของเธอเป็นสีแดงเปื้อนไปด้วยน้ำตา ดวงตาใสสะอาดเต็มไปด้วยความน้อยใจ ทุกครั้งที่นึกถึงดวงตาคู่นี้ โจวจิงเ...