บทที่ 21 การพัฒนา 500 ไร่เสร็จสมบูรณ์! อัพเกรดอีกครั้ง!

แม้ว่าจะเป็นเครื่องไถดินรุ่นเดียวกัน แต่ของที่มาจากเกมนั้นประสิทธิภาพสูงกว่าของจริงถึง 2 เท่า นี่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่ต่างชั้นกัน

จางหลินคิดเล่นๆ ว่าน่าจะไปขายเครื่องไถดินนี้แทน คงครองตลาดได้แน่นอน แต่น่าเสียดายที่ตอนนี้ตลาดในเกมยังจำกัดไว้เฉพาะการแลกเปลี่ยนแบบนี้เท่านั้น เขาไม่สามารถซื้อได้เพิ่มเติม

ในเกม “นักเล่นเกษตรรายใหญ่” ดูเหมือนว่าในอนาคตจะสามารถสร้างห้องทดลองวิจัยเครื่องจักรการเกษตรได้ ซึ่งน่าจะทำให้เขาสามารถผลิตเครื่องจักรเหล่านี้ได้เอง

เมื่อฟ้ามืดลง จางหลินก็ขี่จักรยานยนต์ไฟฟ้ากลับบ้าน

วันต่อมา หลังจากจัดการเรื่องสินค้าขายส่งจากเกมเสร็จแล้ว เขาก็แวะไปตลาดก่อนจะไปฟาร์ม ตอนนี้เขามีพนักงานถึง 10 คนแล้วจึงต้องจัดเตรียมของใช้พื้นฐานให้เพียงพอ

สำหรับพวกผักนั้น พื้นที่ 5 ไร่ที่พ่อของเขาเคยปลูกไว้ก็พอให้เก็บกินได้ ไม่มีปัญหาอะไร

แต่ยังคงต้องซื้อข้าวและเนื้อสัตว์เพิ่มเติม ถึงแม้ว่าพนักงานเหล่านี้จะมาจากเกม แต่ก็ควรจะได้รับประทานอาหารที่ครบถ้วน

ในฐานะเจ้านาย จางหลินไม่ต้องลงมือทำเองบ่อยนัก วันนี้เขามาซื้อของ แต่ครั้งต่อไปอาจให้หลิวเต๋อจัดการแทน เพราะยังไงหลิวเต๋อก็ต้องไปส่งของให้จางตงในย่านตลาดทางเหนืออยู่แล้ว จึงสามารถแวะซื้อวัตถุดิบจากซูเปอร์มาร์เก็ตในบริเวณนั้นได้พอดี แถมยังได้ของสดใหม่ทุกวันด้วย

เมื่อกลับถึงฟาร์มพร้อมของที่ซื้อมา หลิวเต๋อก็กำลังจัดสินค้าขายส่งลูกพีชให้จางตง จางหลินจึงได้มอบหมายหน้าที่นี้ให้เขาดูแล

“เถ้าแก่ ไว้ใจผมได้เลย!” หลิวเต๋อยิ้มพร้อมกับตอบรับอย่างมั่นใจ

จางหลินเดินไปสำรวจพื้นที่ปลูกดอกคาโนล่า สภาพบ่อเก็บน้ำก็กำลังจะเสร็จสมบูรณ์ คาดว่าจะแล้วเสร็จภายในช่วงเช้า

และเป็นตามคาด เมื่อถึงเที่ยงบ่อเก็บน้ำก็เสร็จเรียบร้อย รอเพียงให้ปูนแห้งสนิทก็สามารถเติมน้ำได้แล้ว

หลังรับประทานอาหารกลางวัน กัวเจิ้นก็นำแผนภาพโครงสร้างระบบชลประทานพร้อมรายการวัสดุและราคามาพบกับจางหลิน

จางหลินพยักหน้ารับแล้วดูรายการอย่างละเอียด แผนภาพเขามองคร่าวๆ แต่ไม่ถึงกับชี้แนะ เพราะเป็นเรื่องทางเทคนิค ควรปล่อยให้พนักงานที่เชี่ยวชาญจัดการดีกว่า

กัวเจิ้นระบุวัสดุไว้อย่างละเอียด ทุกชิ้นมีปริมาณที่ต้องใช้สำหรับพื้นที่ปลูกดอกคาโนล่า 500 ไร่ พร้อมทั้งอุปกรณ์จ่ายน้ำ ระบบชลประทานนี้ต้องใช้เงิน 150,000 หยวน

เขาเปิดดูยอดคงเหลือในบัญชี: 195,994 หยวน

เท่ากับว่าเงินก้อนใหญ่จะหายไปส่วนหนึ่ง แต่ยังไงยอดขายในแต่ละวันก็เริ่มดีขึ้นแล้ว ถึงกระนั้นยอดคงเหลือก็ยังคงดูน้อยอยู่

โชคดีที่การสั่งซื้อครั้งนี้สามารถชำระล่วงหน้าเพียง 30% ได้ โดยจ่ายเพิ่มให้ครบ 80% ภายใน 10 วัน และเก็บอีก 20% เป็นเงินประกันจ่ายภายหลัง

หลังพักกลางวัน จางหลินก็พากัวเจิ้นไปดูตลาด เขาไปเยี่ยมผู้จำหน่ายวัสดุหลายรายเพื่อสำรวจคุณภาพสินค้า และหลังจากพูดคุยอยู่ครู่หนึ่ง จึงตัดสินใจเลือกผู้จัดจำหน่ายและลงนามในสัญญา พร้อมชำระเงินล่วงหน้า 4.5 หมื่นหยวน

เมื่อถึงตอนเย็น วัสดุทั้งหมดก็ถูกจัดส่งมาที่ฟาร์ม

รุ่งเช้าวันถัดมา กัวเจิ้นก็เริ่มลงมือสร้างระบบชลประทาน หลังจากทำงานต่อเนื่อง 6 วัน ระบบชลประทานก็เสร็จสมบูรณ์ พร้อมเริ่มการทดสอบ ส่วนพนักงานที่ใช้รถไถคุณภาพ 2 จากเกมนั้นก็ขยายพื้นที่ปลูกดอกคาโนล่าได้สำเร็จครบ 500 ไร่แล้ว

ตอนนี้หลิวเต๋อกับทีมกำลังขยายเส้นทางเดินภายในแปลงดอกคาโนล่าเพื่อเตรียมไว้ให้นักท่องเที่ยว

ตอนเย็นในออฟฟิศอาคารเหล็กหลายสี

จางหลินกำลังใช้คอมพิวเตอร์เล่นเกม “นักเล่นเกษตรรายใหญ่” แม้เกมในคอมพิวเตอร์นี้จะแตกต่างเล็กน้อยจากระบบที่เชื่อมต่อในสมอง แต่ก็ยังมีหลายส่วนที่ใช้เป็นแนวทางได้ เช่น ตลาดสิ่งก่อสร้างทางการเกษตร ที่จะเปิดใช้งานเมื่อถึงเลเวล 3 ซึ่งจะมีสิ่งก่อสร้างให้เลือกมากมาย เช่น ห้องปฏิบัติการที่ต้องอัพเกรดหลายระดับ

เมื่อเขาดูเงื่อนไขการอัพเกรดของตน:

เงื่อนไขการอัพเกรด:

1. พนักงาน 6 คน (ปัจจุบัน 10 คน/6 คน)

2. ทำกำไรได้ 500,000 หยวน (ปัจจุบัน 486,994 หยวน/500,000 หยวน)

3. พื้นที่การเกษตร 200 ไร่ (ปัจจุบัน 513 ไร่/200 ไร่)

หลังจากขยายพื้นที่ดอกคาโนล่าครบ 500 ไร่แล้ว เงื่อนไขด้านพื้นที่และพนักงานก็เกินพอ ขาดเพียงยอดกำไรให้ครบ 500,000 หยวนเท่านั้น

คาดว่าหลังจากจัดส่งผลไม้ช่วงเช้า เขาก็น่าจะอัพเกรดได้

ตอนนั้น ตลาดสิ่งก่อสร้างในเกมก็น่าจะเปิดขึ้น เขารอคอยอยากรู้ว่าเกมที่เชื่อมต่อกับสมองจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง

ขณะนั้นเอง กัวเจิ้นก็เดินเข้ามาพูดว่า “เถ้าแก่ ระบบชลประทานพร้อมทดสอบแล้วครับ จะไปดูไหม?”

“ไปสิ!” จางหลินตอบพร้อมลุกขึ้น และเดินตามกัวเจิ้นไปยังแปลงดอกคาโนล่า

เมื่อเดินไปถึง เขาพบว่าต้นคาโนล่าที่ปลูกไว้นั้นสูงถึง 2 เมตรแล้ว แม้จะยังไม่บานแต่ทิวทัศน์สีเขียวขจีที่สูงกว่าคนยังน่าประทับใจมาก

เมื่อเดินเข้าไปใกล้ เขาพบว่าต้นคาโนล่าที่ปลูกในวันแรกเริ่มมีตาดอก แสดงว่ากำลังจะบานในไม่ช้า

จางหลินและกัวเจิ้นเดินไปที่บ่อเก็บน้ำซึ่งมีน้ำเต็มบ่อเรียบร้อย พร้อมทั้งระบบจ่ายน้ำที่จะดึงน้ำเข้ามาเสริมได้เมื่อระบบเริ่มทำงาน

กัวเจิ้นแนะนำให้จางหลินดู “นี่คือลิ้นปิดเปิดหลัก พอเปิดลิ้นนี้ น้ำจะไหลผ่านท่อไปยังพื้นที่ต่างๆ และถ้าจะรดน้ำส่วนไหนก็เปิดลิ้นย่อยในแต่ละพื้นที่ จากนั้นน้ำจะพุ่งออกจากหัวฉีดในบริเวณนั้น”

เขากล่าวพร้อมกับสาธิตการเปิดวาล์วหลัก แล้วเดินไปเปิดลิ้นวาล์วย่อยที่ส่วนหน้าของแปลง ไม่นานน้ำก็เริ่มพ่นออกจากหัวฉีดในพื้นที่นั้น ทำให้ดอกคาโนล่ารอบ ๆ ได้รับน้ำอย่างทั่วถึง

ต่อไปนี้ แค่มีพนักงานคอยเปิดวาล์วแต่ละส่วน ระบบก็สามารถรดน้ำแปลงดอกคาโนล่าขนาด 500 ไร่ได้สบาย

จากนั้นจางหลินก็เดินตรวจเส้นทางภายในแปลงดอกคาโนล่า พบว่าทางเดินปูด้วยหินกรวดกลมที่ไม่คมและไม่แพง

ตอนนี้พื้นที่ดอกคาโนล่าขนาด 500 ไร่ได้ถูกจัดเตรียมอย่างสมบูรณ์แบบ ซึ่งทั้งหมดนี้สำเร็จได้ภายในระยะเวลาเพียง 10 วันเท่านั้น

ชาวเมืองอวี๋เฉิงคงไม่เชื่อว่าภายใน 10 วันจะมีแปลงดอกคาโนล่าขนาด 500 ไร่

การเตรียมการนี้สมบูรณ์มาก ทำให้เขาคิดถึงการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับจำหน่ายตั๋ว และอุปกรณ์สำหรับการเข้าชม ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการเปิดให้เข้าชมในอนาคต

หลังพระอาทิตย์ตก จางหลินก็กลับบ้าน

เช้าวันถัดมา หลังจากจัดเตรียมสินค้าในระบบเสร็จเรียบร้อย เขาก็เดินทางไปฟาร์มเพื่อรอการอัพเกรด

เมื่อการโอนเงินจากหลินทั๋วมาถึง ระบบก็ส่งเสียงแจ้งเตือนขึ้น

【ขอแสดงความยินดี คุณผ่านเงื่อนไขการอัพเกรดแล้ว ตอนนี้ระดับของคุณคือ LV3】

【ขอแสดงความยินดี ระดับเพิ่มขึ้น เพิ่มจำนวนผลไม้ที่ขายส่งได้อีก 500 จินต่อวัน ซึ่งคือองุ่นซันไชน์โรส (เริ่มใหม่วันพรุ่งนี้)】

【ขอแสดงความยินดี ระดับเพิ่มขึ้น เปิดให้บริการตลาดสิ่งก่อสร้างด้านการเกษตร และรับใบอนุญาตสร้างสิ่งก่อสร้างระดับ 3】

【ขอแสดงความยินดี ระดับเพิ่มขึ้น สามารถสร้างสิ่งก่อสร้างเพิ่มเติมได้อีก 2 แห่ง】

(จบบท)