บทที่ 150 พายุจิตวิญญาณมหาศาล!
หลังจากฟังคำพูดของคนในขบวนรถแล้ว ไป๋จวินก็เงยหน้ามองไปยังท้องฟ้าและแผ่นดินในระยะไกล หลังจากเข้าสู่เขตมณฑลเจียงแล้ว ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เห็นแต่ป่าเขาสูงตระหง่าน เทือกเขาทอดยาวสลับซับซ้อน เมืองและร่องรอยของผู้คนก็น้อยลงไปมาก ในด้านความปลอดภัย ไป๋จวินไม่กังวลเลย ถ้าเขายังไม่ปลอดภัย ทั้งขบวนรถก็คงไม่มี...
