บทที่ 149 การเดินทาง!
เมื่อไป๋จวินจากไป ต้นสนโบราณที่แผ่กิ่งก้านเหมือนมังกรบนยอดเขาหวงซานในระยะไกล ซึ่งเปล่งประกายสีม่วงอ่อน ๆ ก็เริ่มสั่นไหวราวกับถอนหายใจโล่งอก สภาพดูผ่อนคลายขึ้นมาก ไม่รู้ว่าทำไม ขณะที่ต้นสนโบราณกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่นั้น จู่ ๆ ก็รู้สึกถึงไอเย็นบาง ๆ แผ่ซ่านไปทั่วฟ้าดิน แม้ไอเย็นนั้นจะเบาบาง แต่ก็ทำให้ต้...
