บทที่ 137 ตอนนี้คุกเข่าขอโทษยังทันไหม?
รุ่งเช้าวันถัดมา บนท้องฟ้าสูง เสียงลมพัดกระหน่ำดังก้องอยู่ข้างหู เยี่ยหลี่สวมชุดขาว ร่างกายพุ่งทะยานผ่านอากาศอย่างรวดเร็ว จั่วชิงอวี๋ที่อยู่เคียงข้างเขา มองไปยังสิ่งก่อสร้างที่เห็นเป็นภาพพร่ามัวในระยะไกล แล้วกล่าวเสียงเบาว่า "เยี่ยหลี่ คลังสมบัติเหิงซานไม่ใช่องค์กรธรรมดา แต่เจ้าก็ไม่ต้องกดดันตัวเอง"...
