บทที่ 1 จุดเริ่มต้น
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
บทที่ 1 จุดเริ่มต้น
"หมายความว่า...นายฝันแบบเดียวกันทุกวัน? แล้วก็ตื่นตอน 00.42 น. เป๊ะๆ ทุกครั้ง?"
ชายสวมหน้ากากแมวการ์ตูนมองมาที่หลินเสวียนด้วยแววตาสงสัย
"โหย นายนี่มันโคตรเจ๋งเลยเพื่อน! ในฝันอยากฆ่าใครก็ฆ่า อยากทำอะไรก็ทำ แถมยังเล่นเกมเสี่ยงตายได้อีกต่างหาก! โอ้โห...แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว!"
เสียงบรรจุกระสุนดัง *แกร็ก* ชายคนนั้นบรรจุกระสุนเข้าไปในปืนพก
"แต่ว่าคืนนี้นายไม่ต้องไปหาความตื่นเต้นในฝันแล้ว ฉันจะพานายไปเล่นของจริง!"
เขาชี้ นิ้วไปที่ธนาคารฝั่งตรงข้าม
"ลูกน้องฉันงัดประตูธนาคารเรียบร้อยแล้ว ไปกับฉัน!"
หลินเสวียนพยักหน้า จัดหน้ากากอุลตร้าแมนบนใบหน้าให้เข้าที่ แล้วลุกขึ้นเดินตามชายคนนั้นไป
"เรียกพี่ว่าอะไรดีครับ?" หลินเสวียนเอ่ยถาม
"ในวงการเขาเรียกฉันว่าแมวอ้วน" ชายคนนั้นยิ้มกว้าง เนื้อบนใบหน้าทำให้หน้ากากแมวการ์ตูนดูบิดเบี้ยว "เรียกพี่ว่าพี่แมวก็ได้"
"พี่แมว แล้วผมต้องทำอะไรครับ?"
"ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสผ่านอย่างนายต้องออกโรงหรอก ตามฉันมา อย่าวิ่งพล่านล่ะ"
*ซ่า ซ่า ซ่า...*
เสียงฝีเท้าดังขึ้นขณะที่หลินเสวียนวิ่งตามแมวอ้วนไปจนถึงหน้าธนาคาร
"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?" แมวอ้วนถามลูกน้องที่ยืนรออยู่
ลูกน้องพยักหน้ารับ
แมวอ้วนไม่รอช้า เอาปืนจ่อหน้าผากลูกน้องทันที
*ปัง!!*
เสียงปืนดังสนั่น เลือดสาดกระเซ็นเต็มกำแพง!
เขาเช็ดปากกระบอกปืนอย่างลวกๆ แล้วตบบ่าหลินเสวียน
"ตอนนี้เหลือคนแบ่งเงินน้อยลงแล้ว พวกเราได้ส่วนแบ่งเยอะขึ้นอีกนะ!"
"เขาไม่ใช่ลูกน้องพี่เหรอครับ?" หลินเสวียนถามด้วยความตกใจ
"หมอนี่มันมือไวใจเร็ว เพื่อความปลอดภัยของพวกเรา เก็บไว้ไม่ได้หรอก!" แมวอ้วนพูดพลางดึงหลินเสวียนเข้าไปข้างในธนาคาร
ทั้งคู่มาถึงทางแยก
ชายสวมหน้ากากคนหนึ่งกำลังง่วนอยู่กับตู้ไฟฟ้า
"ยังไม่เสร็จอีกเหรอ?" แมวอ้วนเร่ง
*แกร็ก*
ชายสวมหน้ากากตัดสายไฟเส้นหนึ่งออก แล้วเอามือเช็ดเหงื่อ
"เรียบร้อยแล้วครับ ระบบเตือนภัยถูกปิดใช้งานแล้ว!"
*ปัง!!*
เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง! คราวนี้ยิงเข้าที่ท้ายทอย! เลือดสาดเต็มตู้ไฟฟ้า!
"นี่พี่ ทำแบบนี้ผมรู้สึกไม่ปลอดภัยเลยนะครับ!" หลินเสวียนชี้ นิ้วไปที่ศพบนพื้น
"ลูกน้องคนนี้ก็มือไวใจเร็วอีกเหรอครับ?"
แมวอ้วนแค่นเสียง "หมอนี่น่ะมือสะอาด แต่...มันดันไปยุ่งกับเมียฉัน! ว่าไงล่ะ ฉันจะเก็บมันไว้ได้ไหม?"
"เป็นแบบพี่ใหญ่เนี่ย ลำบากจังนะครับ" หลินเสวียนส่ายหัว
"โหย อย่าไปสนใจรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ แบบนั้นเลยน่า! คนแบ่งเงินน้อยลง นายก็ควรดีใจไม่ใช่เหรอ?"
หลินเสวียนแกะมือแมวอ้วนที่โอบไหล่ออก "เดี๋ยวพี่ก็คงจะยิงผมทิ้ง แล้วฮุบเงินทั้งหมดไปคนเดียวใช่ไหมล่ะ?"
"ไม่มีทาง!" แมวอ้วนตบหน้าอก แล้วล้วงเอาอะไรบางอย่างที่ดูเหมือนก้อนสีเทาพันด้วยเทปกาวออกมาจากเอว ส่งให้หลินเสวียน
"นี่อะไรครับ?"
"ระเบิด C4" แมวอ้วนชี้ไปที่สวิตช์แล้วอธิบายให้หลินเสวียนฟัง "พี่แมวคนนี้เป็นคนจริงใจ! ไม่ทำเรื่องสกปรก! ถ้าเดี๋ยวนายรู้สึกว่าฉันจะฆ่านาย ก็แค่กดสวิตช์นี้ ระเบิดพี่แมวไปพร้อมกันเลย! ทีนี่สบายใจแล้วใช่ไหม?"
"โอเค เชื่อใจได้แล้วครับ!" หลินเสวียนยกนิ้วโป้งให้ แล้วรับระเบิด C4 ไว้
*ตึก ตึก ตึก...*
เสียงฝีเท้าทั้งคู่ดังก้องไปทั่วธนาคาร
เราสองคนยังคงเดินหน้าต่อไป
ทันใดนั้น ชายสวมหน้ากากคนหนึ่งก็วิ่งขึ้นมาจากทางเดินใต้ดินพร้อมตะโกนว่า "พี่ใหญ่! ผมตัดสายไฟหลักแล้ว--"
ปัง!!!
เสียงปืนดังสนั่น สมองของชายคนนั้นกระจายเต็มพื้น
"น้องชาย... พอดีคนนี้เขา..." พี่หน้าแมวดูตกใจเล็กน้อย
"ไม่เป็นไรครับพี่แมว" หลินเสวียนโบกมือ บอกว่าตัวเองชินกับภาพแบบนี้แล้ว
"เอาล่ะ บอกผมตรงๆ เลยดีกว่า ตอนนี้เหลือคนแบ่งเงินกี่คน?"
"ก็เราสองคนไง! ฮ่าๆๆ...ก็เราสองคนไง!" พี่หน้าแมวหัวเราะชอบใจ
พี่หน้าแมวผลักหลินเสวียนให้เดินเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว "นายดูสิ ถึงโกดังแล้ว! ถึงเวลาที่นาย ผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสผ่าน ต้องออกโรงแล้ว!"
เบื้องหน้าพวกเขา คือกำแพงสีดำหนาแน่น ตรงกลางกำแพงมีประตูรหัสผ่านสีเงิน
"รหัสผ่านคืออะไรเหรอครับ?" หลินเสวียนถาม
"บ้าเอ๊ย! ถ้าฉันรู้รหัสผ่าน ฉันจะไปหาผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสผ่านอย่างนายทำไม!" พี่หน้าแมวตอบอย่างหัวเสีย
พี่หน้าแมวชี้ไปที่นาฬกาข้อมือ "อย่าล้อเล่นน่า น้องชาย รีบหน่อย! เวลาของเราเหลือน้อยแล้ว! พอไฟฟ้ากลับมา ระบบรักษาความปลอดภัยจะแจ้งเตือนโดยอัตโนมัติ!"
"ผมรู้ว่าพี่รีบ แต่ใจเย็นๆ ก่อน"
หลินเสวียนเดินไปที่ประตูรหัสผ่านแล้วเริ่มลงมือ
พี่หน้าแมวเดินวนไปวนมาอย่างร้อนรน เนื้อบนใบหน้าบิดเป็นก้อน "นายต้องใช้เวลานานแค่ไหน?"
"10" หลินเสวียนตอบ
"10 นาที!?" พี่หน้าแมวอุทาน "นานเกินไปแล้ว!!"
"9...8...7..." หลินเสวียนเริ่มนับถอยหลัง
???
พี่หน้าแมวมองหลินเสวียนที่วิ่งออกมาด้วยความตกใจ! แล้วหันไปมอง เห็นระเบิด C4 ที่ติดอยู่บนประตูรหัสผ่าน! และตัวเลขสีแดงบนตัวจุดระเบิดที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา!!
"ฉิบหาย!" พี่หน้าแมวสบถ พุ่งเข้าหากำแพงด้านนอก--
ตูม!!!!!!! ตูม!!!!!!! ตูม!!!!!!!
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวทะลุแก้วหูของเขา! เศษอิฐเศษเหล็กนับไม่ถ้วนกระแทกเข้าใส่ร่างกาย!
"แค่กแค่กแค่ก...แค่กแค่กแค่ก!!" พี่หน้าแมวไอออกมาเป็นเลือด เช็ดเลือดบนใบหน้า ตะโกน "แม่งเอ๊ย...แกไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสผ่านเหรอ? แกถอดรหัสแบบนี้เนี่ยนะ!?"
"พี่ก็บอกมาเถอะว่ามันมีประสิทธิภาพหรือเปล่า" หลินเสวียนเอามือปิดหูเดินเข้ามา ชี้ไปที่กำแพงที่พังทลายลงตรงหน้า "พี่ดูสิ ข้างในนั่นแหละโกดัง"
พี่หน้าแมวสบถแล้วลุกขึ้น "ผู้เชี่ยวชาญแม่งไม่มีใครน่าเชื่อถือเลย..."
...
หลินเสวียนเดินเข้าไปในรูขนาดใหญ่ที่ระเบิดกำแพง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่เข้าไปในโกดังธนาคาร แต่มันแตกต่างจากที่เขาจินตนาการไว้โดยสิ้นเชิง...
"ทำไมไม่มีเงินสักแดงเดียวเลยล่ะ?"
ภายในโกดังว่างเปล่า ไม่มีกองธนบัตรตามที่จินตนาการไว้ และไม่มีทองคำแท่งที่กองเป็นภูเขาเหมือนในหนัง
บนผนังโดยรอบโกดัง มีตู้เซฟเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ หลินเสวียนเดินเข้าไปดูใกล้ๆ บนตู้เซฟแต่ละตู้ มีชื่อคนเขียนอยู่ต่างกัน
หวังซั่ว หลิวลี่ผิง เว่ยเชิ่งจิน หลินเสวียน หวัง--
? ??
หลินเสวียนถอยหลังหนึ่งก้าว จ้องมองชื่อบนตู้เซฟด้านบน 【หลินเสวียน】
นี่มันชื่อของเขาจริงๆ งั้นเหรอ? ทำไมตู้เซฟถึงมีชื่อเขาแปะอยู่ได้ล่ะ?
แกร๊ก!
ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกถึงความร้อนจากปลายกระบอกปืนจ่อที่ท้ายทอย
"พี่หน้าแมวใจเย็นก่อน!" หลินเสวียนรีบยกมือขึ้นยอมแพ้ทันที
"พี่หน้าแมว ฟังผมก่อน! ผมไม่ได้ขโมยอะไร ไม่ได้ยุ่งกับเมียพี่ พี่จะมาฆ่าผมไม่ได้นะ!"
"โอเค พี่หน้าแมว ผมยอมรับ ผมโกหกพี่ ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสผ่านอะไรนั่นหรอก... ผมแค่เดินเล่นในจัตุรัส เห็นหน้ากากอุลตร้าแมนตกอยู่เลยหยิบมาใส่เล่นๆ ใครจะไปรู้ว่าพี่จะโผล่มาลากผมขึ้นรถแบบนั้น!"
"ผมไม่รู้ว่าหน้ากากอุลตร้าแมนนี่มันเป็น 'สัญลักษณ์ลับ' ของพวกพี่นี่นา! พูดตรงๆ ผมแค่ใส่เล่นๆ หลอกพี่เฉยๆ ผมไม่ได้คิดร้ายอะไรพี่เลย"
"อีกอย่าง... ถึงพี่พาผู้เชี่ยวชาญตัวจริงมา ก็ไม่แน่ว่าจะไขรหัสได้ก่อนฟ้าสางนะ! การที่พี่เจอผมนี่ถือว่าโชคดีแล้ว!"
พรืดดดด————
เสียงหัวเราะเบาๆ ดังมาจากด้านหลัง
"ฉันไม่ได้โง่นะ! ถ้าไขรหัสไม่ได้ก่อนฟ้าสาง... ก็ไม่เรียกว่าผู้เชี่ยวชาญด้านรหัสผ่านแล้วสิ!"
ว่าแล้ว ปลายกระบอกปืนที่ร้อนระอุก็ผละออกจากท้ายทอยของหลินเสวียน
หลินเสวียนหันกลับไปมอง พบว่าคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเป็นผู้หญิงร่างเพรียวผมมวย สวมหน้ากากอุลตร้าแมนเหมือนกับเขา
"พี่หน้าแมวไปไหนแล้ว? " หลินเสวียนถาม
หญิงสาวผายคางไปทางเท้า
พี่แมวอ้วนหน้าบานสวมหน้ากากแมวนอนจมกองเลือด มือข้างหนึ่งกำปืนแน่น อีกข้างมีรูกระสุนขนาดใหญ่
"คุณฆ่าเขา? "
"ถ้าฉันไม่ฆ่าเขา คนที่ตายเมื่อกี้ก็คือนาย" หญิงสาวเตะศพออกไป "เขาวางแผนจะฆ่าพวกนายทั้งหมดแล้วฮุบเงินอยู่แล้ว เขาไม่ใช่คนดีอะไรหรอก"
"ทีมแบบนี้ช่าง...พึ่งพายากจริงๆ" หลินเสวียนพึมพา
"อย่าเหมารวมสิ ฉันกับพวกเขาไม่ใช่พวกเดียวกันสักหน่อย"
หญิงสาวผลักหลินเสวียนออกไป แล้วเดินตรงไปที่ตู้เซฟติดผนัง
"ฉันก็เพิ่งเจอเขาครั้งแรกเหมือนกัน ฉันจำเขาไม่ได้ ฉันจำได้แค่หน้ากากแมวการ์ตูนนั่น"
"สัญลักษณ์ลับของพวกคุณมันเชยไปหน่อยมั้ยครับ? " หลินเสวียนบ่น
หญิงสาวไม่สนใจ เธอเดินผ่านหลินเสวียน สายตาไล่มองตู้เซฟบนผนัง ในที่สุด เธอก็หยุดอยู่ที่ตู้เซฟที่มีชื่อ 【หลินเสวียน】 แปะอยู่
เธอจ้องมองแป้นหมุนรหัสแปดตัวอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะส่งเสียงฮึดฮัดแล้วโยนคอมพิวเตอร์ขนาดเล็กในมือทิ้ง
"ล็อคแบบหมุนนี่นะ..."
หญิงสาวแนบหูเข้ากับตู้เซฟ แล้วหมุนแป้นรหัส กึก กัก กึก กัก
"ในตู้เซฟ 【หลินเสวียน】 นี่มีอะไรเหรอครับ? " หลินเสวียนถาม
"ไม่รู้"
"คุณรู้จักหลินเสวียนเหรอ? "
"ไม่รู้จัก"
"งั้นคุณจะเปิดตู้เซฟของเขาทําไม? "
"นายถามเยอะจัง!" หญิงสาวจ้องหลินเสวียนผ่านหน้ากากอุลตร้าแมน "ไปไกลๆ เลยไป๊ !"
เธอพยายามไขรหัสต่อ
หลินเสวียนมองแป้นหมุนรหัสแปดตัวบนตู้เซฟอย่างครุ่นคิด...
"ลอง 19990320 สิครับ"
"อะไรนะ? " หญิงสาวมองหลินเสวียนอย่างไม่สบอารมณ์
"ผมบอกว่า ลองใส่รหัส 19990320 ดู"
"หมายเลขอะไร? "
"วันเกิดของผมเอง" หลินเสวียนตอบอย่างมั่นใจ
"……"
"……"
"นายสมองไม่ดีหรือไง? !" หญิงสาวถามอย่างจริงจัง
"ฟังนะครับ" หลินเสวียนสูดหายใจเข้าลึกๆ เขามองอุลตร้าแมนอีกคนผ่านหน้ากากอย่างจริงจัง "สัญญาณเตือนภัยจะดังเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่มีใครมาล้อเล่นในสถานการณ์แบบนี้หรอก เป้าหมายของเราก็เหมือนกัน อีกอย่าง... ผมอยากรู้มากกว่าคุณอีกว่าในตู้เซฟนี้มีอะไรซ่อนอยู่"
"เชื่อผมเถอะ" หลินเสวียนก้าวไปข้างหน้า สีหน้าจริงจัง "รหัสนี้ ไม่มีทางผิดพลาด!"
……
หญิงสาวมองหลินเสวียนโดยไม่พูดอะไร
เห็นได้ชัดว่าเธอถูกความมั่นใจของหลินเสวียนโน้มน้าว
"ไหนนายลอง...พูดอีกครั้ง"
"19990320"
แก็ก แก็ก...
หญิงสาวหมุนแป้นรหัสทั้งแปดตามที่บอก ก่อนจะหันมามองหลินเสวียนแล้วกดล็อค
แก็ก!
แต่ตู้เซฟไม่เปิด
"หา? "
หลินเสวียนถึงกับอึ้ง รหัสผิดงั้นเหรอ!
หญิงสาวนิ่วหน้า หายใจเข้าลึก ๆ
"ฉันน่าจะปล่อยให้ไอ้แมวอ้วนมันฆ่านายซะจริง ๆ !"
"เขายืนยันว่าให้เรียกเขาว่าพี่แมวนะครับ..."
"พอได้แล้ว!!!"
หญิงสาวหมดความอดทน ชักปืนออกมาจ่อหลินเสวียน!
เธอพูดเน้นทีละคำ ฟันขบแน่น
"พูดอีกคำเดียว ฉันจะฆ่านาย!"
หลินเสวียนยกมือขึ้น ถอยหลังไปสองก้าวอย่างว่าง่าย
เขาไม่กลัวตาย
แต่เขาอยากรู้มากกว่าว่าข้างในตู้เซฟนั้นมีอะไรซ่อนอยู่...
แก็ก แก็ก แก็ก...
หญิงสาวยังคงพยายามไขรหัสต่อไป แต่ก็ไม่เป็นผล
หลินเสวียนนั่งยองๆ ลงกับพื้น เอาคางเท้ามือครุ่นคิด แต่ก็ยังคิดอะไรไม่ออก
กริ๊ก!
เสียงวงจรไฟฟ้าเชื่อมต่อดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงสัญญาณเตือนภัยที่ดังลั่นไปทั่วบริเวณ
ดูเหมือนว่าระบบไฟฟ้าหลักกลับมาทำงานอีกครั้ง ระบบเตือนภัยจึงทำงานโดยอัตโนมัติ
หญิงสาวทุบกำปั้นลงบนตู้เซฟอย่างหัวเสีย ก่อนจะถอนหายใจออกมา
หลินเสวียนยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา
[00:41:53]
เขาลุกขึ้นยืดเส้นยืดสาย
"ไม่มีเวลาแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน"
"หึหึ! พรุ่งนี้เหรอ?"
หญิงสาวหัวเราะเยาะราวกับได้ยินเรื่องตลกที่สุดในโลก
"นายระเบิดที่นี่เละเทะขนาดนี้! นายคิดว่าพรุ่งนี้นายยังจะมีโอกาสเข้ามา
ที่นี่อีกเหรอ?!"
"คุณนั่นแหละไม่มีโอกาสแล้ว..."
หลินเสวียนยิ้มมุมปาก
"แต่ผมมี ผมเข้ามาได้ทุกวัน"
เขาโบกมือลาหญิงสาว
"บ๊ายบาย~"
ตูม!!!!!!!!
ตูม!!!!!!!!
ตูม!!!!!!!!
แสงสีขาวสว่างวาบเข้ามาอย่างกะทันหัน! โลกทั้งใบสว่างจ้า!
ไม่ทันได้รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ไม่ทันได้ตอบสนองใด ๆ !
แสงสีขาวร้อนแรงกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างในพริบตา!
เผาผลาญโลกนี้จนมอดไหม้!
...
...
ฟู่ ...
ลมยามค่ำคืนพัดผ่านม่านหน้าต่าง เต้นระบำไปมา
แสงจันทร์ส่องผ่านกระจก ทาบทาพื้นห้องด้วยแสงสีเงิน
เสียงผู้ชายเล่นเกมทายสุราดังขึ้นมาจากตลาดกลางคืนข้างล่าง
เสียงน้ำจากท่อประปาดังมาจากห้องน้ำข้าง ๆ
กระดาษบนโต๊ะเขียนหนังสือปลิวไสวไปตามลม สมุดโน้ตเปิดปิดเหมือน
หอยกาบ
บนเตียงมุมห้อง
หลินเสวียนลืมตาขึ้น...
เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวแล้วลุกขึ้นนั่ง มองไปที่นาฬิกาดิจิตอลบนหัวเตียง
[7 ธันวาคม 2022]
[00:42:01]
...
[00:42:02]
...
[00:42:03]
...
[00:42:04]
...
-จบ-
เรื่องนี้จะมีตอนฟรีทั้งหมด 1-200 ตอน และ....ถ้ายอดกดไลก์เพิ่ม 100 ก็จะแถมให้ฟรี 20 ตอนครับ (ปล.เริ่มนับจาก 8700 นะ เช่นขึ้นไป 8800 ก็บวกให้ 20 ตอน ถ้ายอดมันขึ้นยันจบเรื่อง ก็เปิดให้ฟรีหมดอะ)
*ครบหมื่น แถม 100 ตอนไปอีก เอาเป็นว่าจำกัดวันด้วยแล้วกัน เพราะงี้ถ้าเกิดครบขึ้นมาแบบ 2 ปีต่อมาลืมแหง เอาถึง 1/4/2568 นะครับ ก็คือ 1 เมษายน*
แฟนเพจกดไลก์ได้ที่ ยักษาแปร | Facebook
