บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 360 วสันตฤดูแห่งการขึ้นสวรรค์
บรรพบุรุษข้ามภพสยบหล้า ตอนที่ 360 วสันตฤดูแห่งการขึ้นสวรรค์
“ดูท่าทาง แบบนี้น่าจะเป็นผู้อาวุโสหลี่แล้ว”
“อืม นอกจากผู้อาวุโสหลี่แล้ว ใครจะมีความเคลื่อนไหวเช่นนี้ได้อีก”
“…”
ข้างบ่อขึ้นสวรรค์ ยังมีกลุ่มเซียนกลุ่มหนึ่งกำลังรออยู่ที่นั่น
พวกเขาคือระดับมหายาน ระดับเซียนเทียมจำนวนมากที่ขึ้นสู่โลกเซียนด้วยความช่วยเหลือของหลี่ซู
พวกเขาทั้งหมดยังอยู่ในเมืองเซียนเสวียนหยวน
ส่วนไช่อิ๋งกับจื่ออวิ๋นสองสาว ได้อยู่กับเถาเหยา
ข้าง ๆ พวกเขา ยังมีเซียนอีกกลุ่มหนึ่ง
เซียนกลุ่มนี้ ได้ขึ้นสวรรค์มาจากอาณาจักรวิญญาณอื่น ๆ
เห็นได้ชัดว่าทั้งสองฝ่ายเป็นสหายกัน
“ผู้อาวุโสเหอ นอกจากผู้อาวุโสหลี่แล้ว อาณาจักรฟ้าครามของพวกท่าน คงจะกลายเป็นอาณาจักรวิญญาณอันดับหนึ่งที่อยู่ใต้โลกเซียนในไม่ช้า”
เซียนแท้คนหนึ่งกล่าว
อาณาจักรวิญญาณอันดับหนึ่ง!
เซียนแซ่เหอ เซียนคนอื่น ๆ ที่มาจากอาณาจักรฟ้าคราม ต่างก็รู้สึกคาดหวังและภาคภูมิใจ
ท้ายที่สุด อาณาจักรฟ้าคราม ก็คือบ้านเกิดของพวกเขา
“ผู้อาวุโสหลี่ครั้งนี้ ต้องกลายเป็นเซียนทองโดยตรงแน่ ๆ สำเร็จเซียนเก้าวัฏ ความกล้าหาญและความมุ่งมั่นเช่นนี้ ยิ่งใหญ่มาก ข้าแม้แต่ความคิดที่จะลองก็ยังไม่มี”
“ข้าก็เหมือนกัน ถึงแม้ว่าการบำเพ็ญเพียรหลังจากเป็นเซียนแล้วจะยากลำบาก แต่หากให้ข้าเลือกอีกครั้ง ข้าก็ยังคงเลือกที่จะขึ้นสวรรค์โดยตรง”
เซียนแท้คนอื่น ๆ ต่างก็พูดคุยกันด้วยน้ำเสียงที่อิจฉา
พวกเขาพูดคุยกันไป พลางมองดูความเปลี่ยนแปลงของบ่อขึ้นสวรรค์
บ่อขึ้นสวรรค์ในตอนนี้ ต้องบอกว่างดงามมาก
คำอวยพรจากโลกเซียนมากมายปกคลุมอยู่
คำอวยพรจากฟ้าดินเหล่านี้ หากมองด้วยตาเปล่า ก็มีสีสันที่งดงามมาก
ท่ามกลางสายตาของผู้บำเพ็ญ เซียนที่คาดหวัง อิจฉา และรู้สึกมากมาย
ในที่สุด บ่อขึ้นสวรรค์ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น
รัศมีหลากสี แสงทอง แสงแห่งเต๋า ทั้งหมดหายไปในทันที
จากนั้น ร่างหนึ่ง ได้นำกลุ่มเมฆขนาดมหึมากลุ่มหนึ่ง กระโดดออกมาจากบ่อขึ้นสวรรค์
ร่างนั้นในชั่วขณะที่พุ่งทะยานขึ้นฟ้า ก็เหมือนกับกลายเป็นแหล่งกำเนิดแสง
บนร่างกายเปล่งประกายแสงที่งดงาม
แสงที่สว่างไสวเช่นนี้ ชั่วขณะหนึ่ง ก็เหมือนกับสว่างกว่าดวงอาทิตย์
บนท้องฟ้า ปรากฏรัศมีมากมายอีกครั้ง
ฟ้าดินรอบ ๆ ก็เหมือนกับกำลังโห่ร้องยินดี
“ท่านพ่อ!”
เหมิงเหมิงกล่าวด้วยความยินดี
ข้างกายนาง บุตรสาวของหลี่ซูต่างก็โห่ร้องออกมา
“เป็นเขาจริง ๆ!”
เซียนแซ่ข่งดวงตาเป็นประกาย
เขาได้รับคำสั่งจากราชันเซียนแห่งดาวเลิศคิมหันต์ ให้มารอหลี่ซูที่นี่
ส่วนการดึงหลี่ซูไปยังดาวเลิศคิมหันต์ เซียนแซ่ข่งก็ไม่ได้คาดหวัง ราชันเซียนแห่งดาวเลิศคิมหันต์ก็ไม่ได้คาดหวังเช่นกัน
เซียนเทียมเก้าวัฏ จะไปสนใจขุมอำนาจที่มีเพียงราชันเซียนได้อย่างไร
แม้แต่เก้าชั้นฟ้าก็ยังมา ดาวเลิศคิมหันต์ ต่อหน้าเก้าชั้นฟ้า ก็เหมือนกับมดตัวน้อยที่อยู่ใต้เท้าช้าง
การดึงตัวมา ไม่ใช่เรื่องจริง แต่สามารถแสดงความเป็นมิตรได้
“ผู้อาวุโสหลี่!”
เซียนจำนวนมากที่ขึ้นสวรรค์มาจากอาณาจักรฟ้าคราม ต่างก็เผยสีหน้าที่ยินดีออกมา
เป็นหลี่ซูที่ขึ้นสวรรค์จริง ๆ
“เขาก็คือหลี่ซูหรือ”
“เป็นคนที่สง่างาม สมกับเป็นอัจฉริยะในหมู่คนจริง ๆ แม้แต่ในหมู่เซียน เขาก็โดดเด่นมาก”
“…”
ผู้บำเพ็ญ เซียนแท้ แต่ละคน ต่างก็มองดูด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความประหลาดใจ
ภาพลักษณ์ของหลี่ซู เป็นไปตามที่พวกเขาคาดหวังไว้
ผู้บำเพ็ญหญิง เซียนหญิงบางคน ดวงตายิ่งเป็นประกาย
“ตูม!”
เวลานี้ บนท้องฟ้า สายฟ้าสีทองเส้นหนึ่ง ได้พุ่งลงมาจากฟากฟ้า
“เคราะห์เซียนทอง!”
เซียนคนหนึ่งพึมพำ
เซียนเวลาที่ทะลวงระดับ ก็จะมีเคราะห์เซียน
แต่เพียงแค่เตรียมตัวอย่างเพียงพอ เคราะห์เซียนนี้ ก็สามารถนำมาใช้ในการหลอมร่างกายให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
แน่นอน หากตนเองเตรียมตัวไม่เพียงพอ ทะลวงระดับอย่างยากลำบาก เคราะห์เซียนนี้ ก็อาจจะทำให้ถึงแก่ความตายได้
เคราะห์เซียนทองยังดี ตอนที่เถาเหยาผู้ที่กลับชาติมาเกิดเพื่อพิสูจน์มรรคต้าหลัว เคราะห์นั้นน่ากลัวยิ่งกว่า
“ทำไมจะมีสายฟ้าทองได้”
“เคราะห์เซียนทอง เขาก็คือหลี่ซูจริง ๆ สำเร็จเซียนเก้าวัฏ กลายเป็นเซียนทองในทันที!”
“แม่เจ้า!”
“…”
สายตาของทุกคน ต่างก็จดจ้องไปที่หลี่ซู
หลี่ซูในตอนนี้ เผชิญหน้ากับเคราะห์เซียนทอง ไม่ได้ป้องกัน แต่กลับใช้การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของตนเอง ต่อกรกับมัน
การโจมตีเพียงครั้งเดียว ก็ทำให้สายฟ้าสีทองนั้นแตกสลาย
“ตูม!”
แต่สายฟ้านั้น ก็ยังคงพุ่งลงมาอย่างต่อเนื่อง
หลี่ซูโจมตีอีกครั้ง สายฟ้าก็แตกสลายอีกครั้ง
สายฟ้าเส้นที่สามก็มาถึง
เคราะห์เซียนทอง มีถึงเก้าร้อยเก้าสิบเก้าสายฟ้า
พลังของสายฟ้าแต่ละเส้น ยิ่งรุนแรงมากขึ้น
เวลานี้ เพราะการมาถึงของเคราะห์เซียนทอง ค่ายกลเซียนของบ่อขึ้นสวรรค์จึงทำงานอย่างเต็มที่
สามารถป้องกันไม่ให้รอบ ๆ ได้รับผลกระทบ
หลี่ซูนึกถึงบางอย่าง มือขยับ ก็ทำให้กลุ่มเมฆที่บรรทุกนางสนมกับลูกหลานของเขา บินไปทางเถาเหยา
มีพวกนางอยู่ หลี่ซูจึงไม่สะดวกที่จะใช้พลัง
ตบะบำเพ็ญกายาของเขา ได้แข็งแกร่งมากแล้ว หลี่ซูในครั้งนี้ จึงใช้เคราะห์เซียนทอง หลอมร่างกายให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
กลุ่มเมฆขนาดใหญ่ บินไปทางเถาเหยา
เวลานี้ ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นกลุ่มเมฆกลุ่มนี้
รวมถึงคนบนกลุ่มเมฆ
“ทำไมถึงได้มีคนมากมายขนาดนี้!”
ผู้บำเพ็ญคนหนึ่งตกตะลึงในทันที
ก่อนหน้านี้ หลี่ซูได้พุ่งทะยานขึ้นฟ้า ดึงดูดความสนใจมากเกินไป
ถึงแม้ว่ากลุ่มเมฆจะใหญ่ขนาดนี้ บนนั้นมีคนมากมายขนาดนี้ ความสนใจของเขา ก็ยังคงถูกหลี่ซูดึงดูดไปทั้งหมด
จนถึงตอนนี้ เขาจึงได้เห็นคนบนกลุ่มเมฆมากกว่าเก้าหมื่นเก้าพันคนนั้น
“แม่เจ้า เขานำคนมากมายขนาดนี้ขึ้นสวรรค์มาด้วยหรือ”
“นี่มันมากเกินไปแล้ว!”
ในทันที ผู้บำเพ็ญ เซียนคนอื่น ๆ ก็สังเกตเห็น ต่างก็ตกตะลึง
แม้แต่เซียนบางคน รูม่านตาก็ขยายขึ้นโดยไม่รู้ตัว เป็นเพราะ หลี่ซูนำคนมา...มากเกินไป!
เซียนแท้ที่ขึ้นสวรรค์มา พวกเขาได้ผ่านการขึ้นสวรรค์ พวกเขาเข้าใจดีว่า การทำลายประตูเซียนนั้นยากลำบากแค่ไหน
พวกเขาสามารถพาคนขึ้นมาได้หนึ่งคน ก็ถือว่าดีมากแล้ว
คนที่เก่งกว่านั้น ส่วนใหญ่ก็แค่สองสามคน ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน คนที่สามารถพาคนขึ้นมาได้ครั้งละสิบคน หายากมาก
แต่หลี่ซู กลับนำคนกลุ่มใหญ่มาด้วย!
อย่างน้อยก็มีคนหลายหมื่นคน!
“ฟู่ว!”
“แม่เจ้า เขาขนบ้านมาด้วยเลยหรือ”