ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 2 ปฏิเสธการรับเป็นศิษย์

บทที่1 การเกิดใหม่จากความสิ้นหวัง!


"บูม!"

การระเบิดของจินตัน! ผู้คนที่ไม่มีการป้องกันถูกระเบิดจนกระเด็นไปทั่ว! แม้ว่ามันจะเป็นการระเบิดของขั้นจินตัน แต่กลับทำให้สภาพแวดล้อมรอบตัวเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลัน!

เจ็บ! เจ็บปวดแบบสุดขั้ว!

"เจ้าเสียใจไหม"

เสียงถอนหายใจเบาๆ ดังขึ้นในหู จินเป่าเอ๋อลืมตาโพลงทันที!

เสียใจเหรอ? นางจะไม่เสียใจได้อย่างไร! ดวงตาที่เคยว่างเปล่าของนางพลันลุกโชนด้วยความโกรธแค้นที่น่าตกใจ! มาพร้อมกับความเกลียดชังที่พร้อมจะทำลายล้างทุกสิ่ง! ทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้?

ชีวิตของนางถูกใช้เป็นเครื่องมือของซูเซียนจือตลอดเวลา ส่งสมบัติให้ มอบโอกาสให้ ถูกใส่ร้าย และใช้เวลาที่เหลือในการหลบหนีจากการตามล่า... แม้แต่จินตันหนึ่งเดียวของเธอยังต้องระเบิดตัวเองเพื่อจะทิ้งไว้เบื้องหลัง!

แต่ทำไมต้องเป็นแบบนี้!!

นางเป็นอัจฉริยะที่เกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์แห่งรากวิญญาณน้ำแข็งบริสุทธิ์ แต่กลับถูกซูเซียนจือผู้โหดเหี้ยมและเห็นแก่ตัวหลอกลวงจนถึงขั้นนี้! นิ้วสิบถูกตัด ดวงตาถูกแทง ใบหน้าของนางถูกทำลาย... นี่มันช่างน่าขันยิ่งนัก!

"จงทำพันธสัญญากับข้า จำไว้! เจ้าต้องตามหาข้าใหม่ และนำพลังของข้ากลับมา!"

เสียงทุ้มลึกแฝงด้วยความเร่งรีบเล็กน้อย พลันแสงสว่างวาบขึ้น จินเป่าเอ๋อไม่มีเวลาคิดมาก

ความเกลียดชังอย่างล้นเหลือและความเจ็บปวดจากการระเบิดของรากวิญญาณและจินตันพร้อมกัน เลือดตาสีแดงหลั่งออกมาอย่างช้าๆ นางทำได้เพียงแผดเสียงร้องสุดท้ายด้วยความไม่ยอมแพ้อย่างสุดกำลัง!

"อ๊าก!!"

ความไม่ยอมแพ้และความโกรธเต็มท้องฟ้า! ในความมืดสลัว จินเป่าเอ๋อรู้สึกได้ถึงไข่มุกที่อยู่ที่คอของนางร้อนระอุอย่างมาก...

ทันใดนั้น โลกก็ค้างอยู่ในช่วงเวลานั้น! ราวกับว่ากาลเวลาได้หยุดลง แม้แต่หลัวหยุนเซียนจุนที่มีพลังมหาศาลก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้!

วินาทีถัดมา ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกแห่งการบำเพ็ญเริ่มย้อนกลับ! ควันไฟที่ลอยอยู่ค่อยๆ ถอยหลังกลับ...

เมื่อนางตื่นขึ้นอีกครั้ง มือเล็กๆ มือหนึ่งดึงเสื้อของนางเบาๆ พร้อมกับพูดด้วยท่าทีขวยเขิน

"พี่สาว ข้าชื่อซูเซียนจือ มาจากแผ่นดินปี้เสียว!"

นางดูอายุประมาณเจ็ดถึงแปดขวบ มีหน้าตาที่อ่อนหวานและงดงาม ดูเหมือนว่าจะเป็นสาวงามในอนาคต เสียงพูดของนางก็อ่อนโยนและเขินอาย ทำให้คนอยากจะปกป้องนาง!

แต่ใบหน้าของจินเป่าเอ๋อกลับเปลี่ยนไป! ร่างกายของนางตึงเครียดทันที ใบหน้านี้! นางไม่มีวันลืมมัน! ซูเซียนจือ! นังหญิงชั่วที่พัวพันกับหลัวหยุนเซียนจุน และเป็นตัวต้นเหตุที่ทำลายชีวิตของนาง!

ความโกรธพลันพลุ่งพล่านขึ้นมา นางยกมือขึ้นเพื่อโจมตี แต่กลับไม่สามารถใช้พลังวิญญาณได้เลย พลังของขั้นจินตันหายไป ยังไม่ทันที่นางจะตกใจ ภาพรอบตัวที่คุ้นเคยก็ปรากฏในสายตาของนาง!

ห้องโถงของนิกายเพียวเหมียว? นางมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?!

ในขณะนั้น เสียงที่แกร่งและลึกดังมาจากระยะไกล...

"ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านที่ผ่านการทดสอบเข้าเป็นศิษย์! ตอนนี้ พิธีรับศิษย์จะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!"

ทันทีที่เสียงนั้นหยุดลง จินเป่าเอ๋อเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ดวงตาที่ดำขาวคมชัดของนางมองด้วยความระมัดระวังไปยังเหล่าผู้นำนิกายเพียวเหมียวที่นั่งอยู่บนแท่น และสุดท้ายก็จ้องไปที่ใบหน้าของชายวัยกลางคนที่ดูธรรมดา — นั่นก็คือจงจู่ เซียวไป่ซาน!

เซียวไป่ซาน เจ้าสำนัก! ในปีที่เจ็ดหลังจากที่นางเข้ามาเป็นศิษย์ในนิกาย เขาถูกสังหารโดยเผ่ามาร และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตที่เหมือนตกนรกของนาง!

เพราะ... ตอนนั้นนางยืนอยู่ข้างจงจู่ที่ตายไปแล้ว ในมือยังถือสมบัติสำคัญที่อาจารย์ของนางเลือกให้!

แต่จริงๆแล้วซูเซียนจือเป็นคนที่เรียกนางไป!

ข้อหาฆ่าจงจู่ถูกโยนใส่นางอย่างสิ้นเชิง และทำให้นางกลายเป็นผู้ต้องโทษที่ใหญ่ที่สุดของนิกายเพียวเหมียว... แต่ตอนนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

"พี่สาว พี่อยากกราบใครเป็นอาจารย์เหรอเจ้าคะ ข้ารู้สึกถูกชะตากับพี่จังเลย ขอข้ากราบอาจารย์คนเดียวกับพี่หรือไม่"

เสียงที่อ่อนเยาว์และไร้เดียงสดังขึ้นข้างๆ ทำให้จินเป่าเอ๋อขมวดคิ้วและหันไปมองซูเซียนจือ จากนั้นนางก็รู้สึกตัว!

นางเกิดใหม่แล้ว!? กลับมายังช่วงเวลาที่เพิ่งเข้ามาในนิกาย ช่วงเริ่มต้นของความทุกข์ทั้งหมด!

เกือบในทันทีที่หัวใจของนางเต้นรัวด้วยความตื่นเต้น! ตัวสั่น! มือทั้งสองข้างที่อยู่ในแขนเสื้อกำหมัดแน่นจนแทบจะเป็นบ้า!!

เป็นเพราะไข่มุกเม็ดนั้นหรือเปล่า ความร้อนที่ยังคงเหลืออยู่ตรงคอของนางเป็นหลักฐานว่ามีพลังลึกลับบางอย่างเพิ่งเกิดขึ้น... นางยิ้มออกมา ยิ้มที่ทั้งเยาะเย้ยและเย็นชา ไข่มุกเม็ดนั้นนางเก็บได้จากสถานที่ลับแห่งหนึ่ง เพราะสมบัติทั้งหมดของนางถูกซูเซียนจือนำไปด้วยข้ออ้างต่างๆ เหลือเพียงไข่มุกที่ดูไร้ค่าและไม่เป็นประโยชน์นี้ที่ถูกมอบให้นาง

เสียงนั้น... เหมือนว่ามันจะมาจากในไข่มุก! เขาเป็นใครกัน ทำไมถึงบอกให้นางช่วยหาพลังของเขากลับคืนมา หรือว่ามีผู้มีพลังอำนาจที่ถูกผนึกอยู่ในไข่มุกนี้

ทุกอย่างเปลี่ยนไปเพียงไม่กี่อึดใจ นางเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง สายตาของนางเย็นชาพร้อมกับพลังอันแข็งแกร่ง

นางมองไปยังเด็กหญิงตัวน้อยตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน

"ข้าไม่เห็นจะจำได้เลยว่าท่านแม่ของข้ามีน้องสาวให้ข้าตั้งแต่เมื่อไหร่? เจ้าอย่าได้มาพูดจาสนิทสนมเกินไปเลย!"

พูดจบ นางก็หมุนตัวเดินจากไป อารมณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงทำให้ผู้คนรอบข้างต่างพากันตกตะลึง!

นางไม่โง่ ความโชคดีของซูเซียนจือนั้นดีเหลือเกิน! หากนางเคลื่อนไหวอะไรออกไป อาจจะถูกปราบลงตรงนั้นเลยก็ได้

นี่คือความจริงที่นางเพิ่งเข้าใจหลังจากถูกซูเซียนจือใช้ประโยชน์ถึงเจ็ดปีในชาติที่แล้ว! พวกนางเคยผ่านเหตุการณ์ที่สัตว์อสูรโจมตีด้วยกัน ความตายรออยู่รอบตัว แต่ซูเซียนจือกลับได้ลูกสัตว์อสูรระดับขั้นจินตันมาอย่างปลอดภัย! พวกนางเคยเข้าสู่สถานที่ลับด้วยกัน แต่ซูเซียนจือกลับเข้าไปในตำหนักโบราณได้ ในขณะที่นางต้องต่อสู้กับสัตว์อสูรข้างนอก สุดท้ายก็ได้เพียงสมุนไพรไม่กี่ต้น...

เรื่องโชคชะตานั้นยังพอรับได้ แต่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ข่าวลือในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียรพูดกันว่าผู้ที่มีรากวิญญาณน้ำแข็งบริสุทธิ์สามารถเสริมข้อบกพร่องของรากวิญญาณอื่นๆ ได้ หากนำจินตันของนางไปหลอม จะทำให้พลังเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลทั้งในด้านการโจมตีและการป้องกัน! ด้วยเหตุนี้ ผู้ที่ต้องการล่าตัวนางในโลกแห่งการบำเพ็ญมีมากมายนับไม่ถ้วน รวมถึงซูเซียนจือด้วย!

ในตอนนี้ ซูเซียนจือที่ถูกตำหนิก็มีรอยยิ้มค้างอยู่บนใบหน้า ก่อนที่จะแสดงออกถึงความงุนงงและน้อยใจ หากใครไม่รู้ คงคิดว่าจินเป่าเอ๋อพูดอะไรแย่มากออกมา "เหอะ อยากอ้อนคนอันดับหนึ่งก็ทำเป็นเรียกพี่สาว ใครจะรู้ว่าคนอื่นเขาไม่เล่นด้วย ฮ่าๆ!"

เด็กชายอ้วนคนหนึ่งในกลุ่มได้ยินการสนทนาของพวกนางทั้งคู่ จึงพูดเย้ยออกมา พร้อมมองซูเซียนจือด้วยสายตาดูถูก ในโลกแห่งการบำเพ็ญเพียร ผู้ที่แข็งแกร่งเป็นผู้ที่ได้รับการเคารพ จินเป่าเอ๋อที่ได้อันดับหนึ่งในการทดสอบย่อมมีคนมากมายอยากเข้ามาประจบ!

แต่เพราะนางแสดงท่าทางเย็นชา ไม่มีใครกล้าเข้ามา ส่วนซูเซียนจือกลับเป็นเป้าหมายให้ล้อเลียน...

---

จินเป่าเอ๋อคนก่อนเคยถูกหลอกลวงด้วยท่าทางของซูเซียนจือเช่นนี้  นางเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อปกป้อง แต่กลับถูกผู้คนรอบข้างโดดเดี่ยว และสุดท้ายก็จบลงอย่างน่าสังเวชเช่นนั้น!

เมื่อตั้งสติได้ จินเป่าเอ๋อมองดูมือที่ขาวและอ่อนเยาว์ของนางด้วยสายตาที่ซับซ้อน ภาพในหัวของนางปรากฏขึ้นมาเป็นความทรงจำของ ลี่เหยียนโหมวจวิน ที่เคยตัดนิ้วทั้งสิบของนางเพื่อลงโทษและแก้แค้นให้ซูเซียนจือ ทำให้นางไม่สามารถถือดาบคู่ใจได้อีกต่อไป!

นิ้วมือทั้งสิบเชื่อมโยงกับหัวใ ความเจ็บปวดเช่นนั้นแทบจะเกินบรรยาย! แต่ตอนนี้ นิ้วของนางยังอยู่ครบสมบูรณ์ ไร้ที่ติ ทั้งนุ่มนวลและเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ไม่มีรอยแผลหรือรอยด้าน…

หลังจากนั้น นางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างแรง พยายามกดความรู้สึกขมขื่นในใจลงไป

การมีชีวิตอยู่ ช่างดีเหลือเกิน!

ครั้งนี้ นางต้องเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง นางจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งอย่างแท้จริง และบดขยี้สองคนชั่วนั้นให้ย่อยยับ!

“เซียนจุน...เป็นเซียนจุน!”

ในขณะเดียวกัน ผู้คนในฝูงชนเริ่มโกลาหลขึ้นมา ทุกคนเงยหน้ามองไปที่ร่างหนึ่งที่ลอยอยู่ในอากาศ แม้แต่จงจู่และผู้คนบนแท่นก็ลุกขึ้นด้วยความตกตะลึง

________________________

ระดับขั้นพลัง

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด