บทที่ 948: ข้อเสนอของโมเรีย เงาลึกลับ
[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]
[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]
[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]
บทที่ 948: ข้อเสนอของโมเรีย เงาลึกลับ
เดิมทีกลุ่มหมวกฟางเอาชนะครอกโคไดล์ได้ แล้วบุกเข้าไปในเอนิเอสล็อบบี้ แถมยังรอดจากบัสเตอร์คอลจึงทำให้รัฐบาลโลกจับตามองอย่างมาก ตั้งแต่กลุ่มหมวกฟางเข้ามาในเขตของโมเรีย บาร์โธโลมิว คุมะก็ได้รับภารกิจบางอย่าง
หากโมเรียพ่ายแพ้ เขาต้องกำจัดทุกคน ไม่ปล่อยให้ 7 เทพโจรสลัดพ่ายแพ้ต่อคนๆเดียวซ้ำสอง ซึ่งจะทำให้ชื่อเสียงของ 7 เทพโจรสลัดและรัฐบาลโลกเสียหาย
แต่ตอนนี้กลุ่มหมวกฟางเป็นแค่กลุ่มโจรสลัดธรรมดาๆกลุ่มหนึ่ง ไม่ได้อยู่ในสายตาของรัฐบาลโลก คุมะไม่ได้มาที่นี่เพื่อกำจัดโมเรีย แต่มาเพื่อส่งสารบางอย่างจากรัฐบาลโลก
หลังจากจับกุมเอสได้ ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจประหาร โดยอ้างเหตุผลว่าสายเลือดของโรเจอร์ต้องจบสิ้น แต่จริงๆแล้ว เป้าหมายที่แท้จริงคือการควบคุมโลกใหม่
แชงค์สติดต่อกับหนวดขาวและไคโดอย่างลับๆ ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขากำลังทำอะไร รัฐบาลโลกต้องการหยุดยั้งอิทธิพลที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆของโลกใหม่
ใช้เอสเป็นเป้าหมาย กำจัดหนวดขาว แล้วเพิ่มชื่อเสียงของกองทัพเรือ นี่คือแผนการของพวกเขา
ด้วยเหตุนี้ กองทัพเรือกำลังรวบรวมกำลังพลจากทั่วโลกอย่างลับๆ และเรียกตัว 7 เทพโจรสลัด
แต่ 7 เทพโจรสลัดไม่ได้เชื่อฟังทุกคน คุมะยอมทำตามคำสั่งของรัฐบาลโลก ภารกิจของเขาคือแจ้งคำสั่งนี้แก่โมเรีย และพาตัวเขาไป
"การต่อสู้ของฉันมันเกี่ยวอะไรกับแก!? ฆ่าพวกมันแล้วแกจะได้อะไร!?"
"ไม่ว่าฉันจะมาหรือไม่ สุดท้ายแกก็จะแพ้กลุ่มหมวกฟางอยู่ดี ผลลัพธ์ก็เหมือนเดิม"
"ไม่เหมือนกัน! ไอ้เด็กไร้เดียงสานั่น ทำไมมันถึงมีเพื่อน! ความเจ็บปวดจากการสูญเสียต่างหากคือสิ่งที่มันควรได้รับ..."
โมเรียยังพูดไม่จบ คุมะก็เอามือแตะหน้าผากเขา ซึ่งมีความหมายชัดเจน
"ฉันมาแจ้งคำสั่งของรัฐบาลโลก เกี่ยวกับแผนการรบในอนาคต..."
"เป้าหมายคือหนวดขาวงั้นเหรอ...?"
"และเรื่องราวภายนอก ปล่อยข่าวการพ่ายแพ้ของแกออกไป
ถ้าฉันไม่มา เรื่องราวก็จะเป็นแบบนี้ และเรื่องที่ฉันทำ แกก็ควรปิดปากไว้"
"คุมะ! แก!"
"เวลาของฉันเหลือน้อยแล้ว แกคงเคยได้ยินมาบ้าง การตัดสินใจขึ้นอยู่กับแก แต่แกต้องรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่มือของฉัน"
น้ำเสียงของคุมะราบเรียบ ไร้อารมณ์ เหมือนหุ่นยนต์
ตามข้อตกลง คุมะกำลังจะถูกดัดแปลงเป็นแปซิฟิสต้าที่ไร้จิตสำนึก ซึ่งเท่ากับความตายอีกแบบ เขาไม่รังเกียจที่จะทำอะไรบางอย่างในช่วงเวลาสุดท้าย
เพราะลูฟี่เป็นลูกของดราก้อน ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ คุมะคงไม่ยุ่งกับคนพวกนี้ เขาจะหยุดโมเรียไม่ให้ทำร้ายเพื่อนของลูฟี่ ก็เพราะเหตุผลนี้
"บนเรือมีทิศทางที่บันทึกไว้ แกไปยังที่ที่ควรไปได้แล้ว ฉันต้องไปจัดการเรื่องของกลุ่มหมวกฟาง"
"เดี๋ยวก่อน!"
"หืม?"
"ฉันตกลง แต่บนเรือยังมีลูกน้องของฉัน ฮอกแบคไม่รู้เป็นตายร้ายดียังไง แต่อับซาลอมยังมีชีวิตอยู่ พาพวกเขาออกมา ฉันถึงจะตกลง มิฉะนั้น...ก็อย่าลืมว่าฉันก็เป็น 7 เทพโจรสลัด!"
"ได้ ฉันตกลงตามที่แกขอ"
"ตกลง ฉันจะไม่บอกเรื่องที่แกทำ"
7 เทพโจรสลัดต่างก็มีแผนการของตัวเอง โมเรียไม่สนใจว่าคุมะจะทำอะไร ตราบใดที่เขาทำตามที่ตัวเองขอ ส่วนเรื่องอื่นเขาไม่ใส่ใจ
เมื่อตั้งสติได้ เขาก็รู้ว่าคุมะพูดถูก การโจมตีครั้งนั้นคือครั้งสุดท้ายของเขา หลังจากนั้น เขาก็คงจะแพ้
หลังจากที่บาร์โธโลมิว คุมะจากไปแล้ว เก็กโค โมเรียได้แต่มองมือตัวเองอย่างเหม่อลอย ภาพของอดีตสหายร่วมรบปรากฏขึ้นในความทรงจำราวกับภาพฉายหนัง วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ใบหน้าเปื้อนยิ้มไร้เดียงสาของลูฟี่ก็ผุดขึ้นมาในหัวไม่หยุดหย่อน
"ปกป้องเพื่อน...หึ ไอ้หนุ่มหมวกฟาง เดี๋ยวแกจะได้รู้จักความเจ็บปวดของโลกใหม่..."
หลังจากออกจากที่นี่ไปแล้ว คุมะได้ทดสอบกลุ่มหมวกฟางด้วยตัวเอง แม้จะแปลกประหลาด แต่เขาก็ยอมรับว่าพวกพ้องกลุ่มนี้ล้วนคู่ควรแก่การเป็นเพื่อนร่วมทาง จึงได้จากไปอย่างวางใจ ในแง่หนึ่ง ความช่วยเหลือที่คุมะมอบให้กับลูฟี่นั้นยิ่งใหญ่ไม่ต่างจากพ่อแท้ๆ
...
ทางฝั่งลูฟี่และพรรคพวก การต่อสู้จบลงอย่างกะทันหันโดยไม่ทราบสาเหตุ นอกจากเพโรน่าและโซโลแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบนเกาะแห่งนี้ แต่พวกเขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ออกไป
"ว่าแต่ สรุปแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมทุกคนถึงสลบไปพร้อมกันแบบนั้นล่ะ?"
"ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกเหมือนเห็นเงาดำๆแวบๆ"
นามิและอุซปกำลังถกเถียงกันว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนท้าย ขณะที่ลูฟี่นั่งอยู่บนหัวเรือ มองวีเวิ่ลการ์ดในมืออย่างเหม่อลอย
ตอนที่ออกจากฟลอเรียนไทรแองเกิล ลอร่าได้มอบวีเวิ้ลการ์ดใบใหม่ให้ พร้อมกับอธิบายว่า วีเวิ้ลการ์ดสามารถสะท้อนถึงพลังชีวิตของเจ้าของได้ หากมันเริ่มไหม้ แสดงว่าเจ้าของกำลังตกอยู่ในอันตราย
แต่ ณ ตอนนี้ เขายังไม่รู้ว่าสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นคืออะไร
"เฮรา เฮรา"
"อ๊ะ ฉันไม่เป็นไรเฮราครอส ฉันเชื่อใจเอส เขาต้องไม่เป็นไรแน่ๆ เอาล่ะ ไม่คิดเรื่องนี้แล้ว เอสคงไม่อยากให้ฉันกังวลเรื่องแบบนี้หรอก"
ลูฟี่ดึงสติกลับมาที่เรือ มองไปที่บรู๊ค สมาชิกใหม่ ซึ่งในตอนนี้กำลังวิเคราะห์เงาดำปริศนานั่นอยู่
"โยโฮ่โฮ่โฮ่โฮ่ เป็นการคาดเดาที่น่าสนใจจริงๆนะ แต่ว่านะ สองปีมานี้ ผมก็เคยเห็นเงาดำแปลกๆเหมือนกันนะครับ อาจจะเป็นยมทูตก็ได้นะ"
"ยมทูต!"
"ใช่ ตอนนั้นผมตกใจแทบแย่เลยล่ะ เงาดำนั่นปรากฏตัวข้างๆตัวผม แล้วถามหาทางไปยมโลก แต่โชคร้ายจัง ผมก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหนเหมือนกัน
ตอนนั้นเขาไม่เชื่อด้วยนะ ทำให้ผมฝันร้ายก่อนจะยอมไป"
การเรื่องเล่าผีๆแบบนี้ บรู๊คค่อนข้างมีพรสวรรค์ อย่างน้อยเขาก็ทำให้นามิกับช็อปเปอร์กลัวได้ไม่น้อย
"ยะ...ยมโลก มันมียมทูตจริงๆเหรอ...?"
"ไม่รู้สิ แต่ไม่ใช่หมอนั่นแน่ๆ บรู๊ค เงาดำที่นายว่า มีผมสีขาว เห็นแค่ตาข้างเดียวรึเปล่า?"
"ใช่เลย แถมไม่มีขาด้วย...คุณเคยเจอเขาด้วยเหรอครับ?"
"เคยเจอเมื่อนานมาแล้ว หมอนั่นเหมือนจะตามหายมโลกอยู่ ถามทางฉันด้วย คงหลงทางล่ะมั้ง?
ถ้ายมโลกมีจริง ฉันก็อยากไปดูเหมือนกันนะ"
"..."
บรรยากาศหลอนๆที่บรู๊คพยายามสร้างขึ้นพังทลายลงทันที คนบ้าที่ไหนจะถามทางโซโล...
ช็อปเปอร์กับนามิสบตากัน คนแบบนี้น่าจะไม่มีโอกาสได้เจออีกแล้วในชีวิตนี้
กลุ่มหมวกฟางออกเดินทางต่อไป บาร์โธโลมิว คุมะและเก็กโค โมเรียจากไปแล้ว มุ่งหน้าสู่มารีนฟอร์ด
ส่วนที่เกาะอเมซอนลิลลี่ โบอา แฮนค็อกเพิ่งปฏิเสธคำสั่งเรียกตัวทางหอยทากโทรสาร...
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_
