บทที่ 61 สตาร์ค: คุ้นๆ แฮะ
เมื่อรู้ว่าพวกตัวประกอบยังไม่คิดจะไปเสี่ยงชีวิตมู่หยางก็หมดความสนใจที่จะอยู่ต่อเขากระโดดพุ่งขึ้นไปในอากาศเสียงลมหวีดหวิวดังขึ้นขณะที่ร่างของเขาร่วงลงมาอย่างรวดเร็ว กลางอากาศประตูมิติเปิดออกช้าๆราวกับอ้าปากมู่หยางถูกดูดเข้าไปในนั้น ปัง— เมื่อเขาก้าวเท้าลงบนพื้นอย่างมั่นคงมู่หยางเงยหน้ามองไปรอบๆตึกสูง...
