บทที่ 358 ทุ่งสังหาร!
“เขากำลังจะไปแล้วหรือ?” ในศาลาหรูหรา ลั่วเหยาสวมใส่ผ้าคลุมบางเบา เดินออกมาจากห้องนอน ผมยาวดำขลับราวกับสายน้ำ เรือนร่างอันงดงามถูกผ้าคลุมที่บางเบานั้นปิดบังได้เพียงเล็กน้อย ขาเรียวยาว แขนขาวดุจหยก ใต้แสงจันทร์กระจ่างใสดุจน้ำ นางเปล่งประกายงดงามดุจหยกขาวบริสุทธิ์ มีเสน่ห์ยากจะต้านทาน “เจ้าค่ะ” เถ้าแก...
