กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 682 ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 682 ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้
“ตายเสีย!”
เสียงคำรามดังกึกก้อง สะเทือนเลื่อนลั่น สะท้านดวงดาวนับหมื่นล้านดวง ภายในทะเลสายฟ้าอันกว้างใหญ่ หอกยาวสีขาวราวหิมะ พุ่งทะลวงผ่านห้วงมิติ แปรเปลี่ยนเป็นหงส์เพลิง โฮกคำราม พุ่งเข้ามา
หงส์เพลิงตนนี้
ทั่วทั้งร่าง ปกคลุมไปด้วยทัณฑ์สวรรค์ นำพาพลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ ทำให้ผู้คนมากมาย สีหน้าซีดเผือด
ราชันเซียนหลายคน แม้จะอยู่ห่างไกลเพียงใด ก็ยังคงรู้สึกราวกับหายใจไม่ออก
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงราชันเซียนของโลกมารสวรรค์ ที่อยู่เบื้องหน้า
“ตู้ม!”
หงส์เพลิงทะยานฟ้า กระพือปีกโจมตี ดวงดาวมากมายถูกบดขยี้ คลื่นพลังอันน่ากลัว แผ่กระจายออกไปยังโลกที่อยู่ไกลโพ้น ทำให้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในโลกเหล่านั้น รู้สึกหวาดกลัว
ดวงดาวบางดวง
ดับสูญลงบนท้องฟ้า
“เจ้าคิดว่าเพียงแค่เจ้าบรรลุระดับกึ่งจักรพรรดิเซียน ก็สามารถเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้หรือ?”
เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน ก้าวเท้าไปข้างหน้า ร่างกายของเขาเคลื่อนย้ายไปหลายสิบล้านลี้ ปรากฏตัวเบื้องหน้าหงส์เพลิง กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เขายกมือทั้งสองขึ้น
ประสานเข้าด้วยกัน กฎเกณฑ์สังสารวัฏแผ่กระจายออกไป ราวกับทะลวงผ่านจักรวาลบุพกาล หลอมรวมสวรรค์และปฐพี ต้องการส่งสิ่งมีชีวิตนับหมื่นล้าน ไปสู่สังสารวัฏ
เงาของกงล้อขนาดใหญ่
ปรากฏขึ้นระหว่างสวรรค์และปฐพี หมุนอย่างเชื่องช้า ปะทะเข้ากับหงส์เพลิง
“ตู้ม!”
สวรรค์และปฐพีระเบิด
กงล้อและหงส์เพลิง แตกสลายพร้อมกัน เกิดเสียงดัง “แคร่ก!” อันน่ากลัว นั่นคือคลื่นพลังที่กวาดล้างโลก ทำให้โลกอันกว้างใหญ่ ปรากฏรอยร้าว
ราวกับว่าโลกทั้งใบจะแตกสลายในเวลานี้
มองไปรอบ ๆ
สถานที่ที่พลังทั้งสองปะทะกัน ปราณปฐมโกลาหลปกคลุม สายฟ้ามากมายส่องประกาย แม้แต่เมฆทัณฑ์ ก็ยังคงถูกทำลายไปบางส่วน แต่ไม่นานนัก ทัณฑ์สวรรค์ก็รวมตัวกันอีกครั้ง
ก่อนที่หลิวชิงหงจะฝ่าทัณฑ์สวรรค์
ไม่มีใครสามารถทำลายทัณฑ์สวรรค์ได้
เว้นเสียแต่…จะมีคนสามารถเปลี่ยนแปลงกฎเกณฑ์
“ตึง! ตึง! ตึง!”
เสียงฝีเท้าดังขึ้น
ท่ามกลางคลื่นพลังอันรุนแรง เงาร่างสีดำหนึ่งร่าง ถอยหลังออกมา คนผู้นี้มิใช่ใครอื่น เขาคือเจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน!
เขาถอย!
นี่เป็นภาพที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ต้องรู้ว่าตั้งแต่เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสานปรากฏตัวขึ้น เขาก็เป็นตัวแทนของระดับกึ่งจักรพรรดิเซียน ใครก็ตามที่ต่อสู้กับเขา ไม่อาจทำให้เขาถอยแม้แต่ก้าวเดียว
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง การสบตากับเขา
แต่วันนี้ เขากลับถูกโจมตีจนถอยหลัง นี่หมายความว่าในการต่อสู้เมื่อครู่ เขานั้นเสียเปรียบ!
“ดีมาก!”
ฝั่งโลกหมื่นสวรรค์ กำลังใจดีขึ้น ผู้คนมากมายต่างก็โห่ร้อง เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสานแม้ว่าจะมีพลังอำนาจแข็งแกร่ง
แต่เขาก็มีข้อจำกัด
ท้ายที่สุดแล้ว เขาไม่ใช่กึ่งจักรพรรดิเซียนที่แท้จริง
แต่เป็นเพียง…จิตวิญญาณของอาวุธ
แม้จะเป็นจิตวิญญาณของอาวุธระดับจักรพรรดิเซียน ก็ยังคงไม่อาจต่อกรกับกึ่งจักรพรรดิเซียนที่แท้จริง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้ เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน ไม่อาจใช้อาวุธร่างจริงได้
หากไม่เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
การที่หลิวชิงหงจะทำลายจิตสำนึกของเจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน เป็นเพียงเรื่องของเวลา
“การตัดสินใจของสหายเต๋าโจวฉี นับว่าถูกต้อง หลิวชิงหงทำได้แล้ว!”
ราชาเทพเป่ยอวี่ก็ตื่นเต้นเช่นกัน
เขามองดูทุกสิ่งทุกอย่างบนท้องฟ้า ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตั้งแต่โลกมารสวรรค์ และโลกหมื่นสวรรค์ต่อสู้กัน พวกเขาก็ถูกกดข่ม จนกระทั่งเวลานี้
จึงสามารถผ่อนคลายได้บ้าง
กึ่งจักรพรรดิเซียนที่แท้จริงปรากฏตัวขึ้น พลังอำนาจของเขานั้น น่ากลัวยิ่งกว่าเจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน!
หากหลิวชิงหงยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหนึ่งยุคสมัย แม้ว่าเขาจะไม่อาจทะลวงผ่านระดับจักรพรรดิเซียนได้ แต่เขาก็สามารถต่อกรกับสังสารวัฏหกวิถี โดยไม่พ่ายแพ้!
“ดูเหมือนว่า ต้องแสดงความยินดีกับตระกูลหลิว”
ราชาเทพเป่ยอวี่มองไปยังบรรพบุรุษสอง และคนอื่น ๆ กล่าวพร้อมรอยยิ้ม
ราชันเซียนหลายคนของตระกูลหลิว ดีใจเช่นกัน แต่หลังจากความดีใจ ก็ปรากฏความเสียใจบนใบหน้า เพื่อที่จะได้รับสิ่งนี้ ตระกูลหลิวของพวกเขา เสียสละมากเกินไป
บรรพบุรุษเจ็ด และคนอื่น ๆ ไม่อาจกลับมาได้…
“ดูเหมือนว่า…จะมีบางอย่างผิดปกติ!”
เมื่อเทียบกับโลกหมื่นสวรรค์
ฝั่งโลกมารสวรรค์ ราชันเซียนหลายคน รู้สึกหวาดกลัว
หากเจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน ไม่อาจต้านทานอีกฝ่ายได้ พวกเขาเหล่านี้ เผชิญหน้ากับทัณฑ์สวรรค์ ก็ไม่ต่างอะไรกับมดปลวก ไม่อาจสร้างคลื่นใด ๆ ได้
“ตู้ม!”
เสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังขึ้น
ภายในเมฆทัณฑ์ ทัณฑ์สวรรค์มากมายนับไม่ถ้วน ตกลงมาจากฟากฟ้า ใหญ่โตจนไม่อาจจินตนาการได้ ปกคลุมโลกทั้งใบ ราวกับทะลวงผ่านโลกหมื่นสวรรค์
ภาพที่น่ากลัวเช่นนี้
ราวกับ…แสงสว่างแห่งการทำลายล้าง ตกลงมาจากฟากฟ้าสูงหลายหมื่นล้านลี้ ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ทุกสิ่งทุกอย่างจะถูกทำลายจนกลายเป็นผุยผง
ภายในนั้น มีกฎเกณฑ์โบราณมากมาย กำลังแผ่กระจายออกไป ต้องการเปิดฟ้าดิน ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่นี่
ผู้คนมากมายสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ
พวกเขาไม่อาจเชื่อได้ว่า หลิวชิงหง เผชิญหน้ากับทัณฑ์สวรรค์เช่นนี้ ยังคงสามารถลงมือได้ แต่ความจริงอยู่ตรงหน้า ทุกอย่างล้วนเป็นความจริง
อย่างน้อย…
ในตอนนี้ หลิวชิงหงยังคงสามารถรับมือได้อย่างง่ายดาย
“แตกสลาย!”
หลิวชิงหงคำราม เสียงดังกึกก้อง สะเทือนเลือนลั่น ทำให้ดวงดาวมากมายต้องตกลงมา ผมยาวสลวยของเขาปลิวไสว ปลายผมเปล่งประกายสายฟ้า ภายในร่างกาย แสงโลหิตพุ่งทะยาน ปราณโลหิตของเขากดทับท้องฟ้า
เขายกมือทั้งสองขึ้น
ประสานอิน เรียกสายฟ้ามากมาย มือขวาถือหอกยาว พุ่งทะลวงออกไป ในทันทีก็ปล่อยแสงสว่างเจิดจ้า เสียงดัง “เหง่ง!” ดังก้อง แสงเทพมากมาย ท่วมท้นจักรวาล
ภายในแสงเทพที่สว่างไสวจนไม่อาจมองเห็น
หอกยาวหนึ่งเล่ม
ราวกับเสาค้ำฟ้าที่ล้มลง นำพาเสียงดัง “ตู้ม!” พุ่งเข้าหาประตูมิติบนท้องฟ้า!
การโจมตีครั้งนี้
มิใช่เพียงการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของหลิวชิงหง แต่ยังรวมถึงสายฟ้ามากมาย นั่นคือทัณฑ์สวรรค์ระดับกึ่งจักรพรรดิเซียน ไม่อาจต้านทานได้ ไร้ผู้ใดเทียบเคียง
แม้แต่ผู้ที่มีพลังอำนาจระดับเดียวกัน หากต้องการลงมือ คงต้องคิดให้รอบคอบ
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
ผู้คนมากมายที่อยู่ที่นี่ ส่วนใหญ่ล้วนเป็นราชันเซียน
“จบสิ้นแล้ว…”
เจ้าแห่งภูเขาเทียนหมาง ปิดดวงตาทั้งสองข้างด้วยความสิ้นหวัง การโจมตีด้วยความโกรธของกึ่งจักรพรรดิเซียน ในโลกนี้จะมีใครสามารถต้านทานได้?
แม้แต่เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน คงจะยาก
หากไม่เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น
ประตูมิติบานนั้นคงจะถูกทำลาย
และหลังจากที่ประตูมิติถูกทำลาย เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสานจะมีวิธีอื่น ที่จะทำให้ผู้ปกครอง เดินทางมาอีกครั้งหรือไม่
ไม่มีใครสามารถรับรองได้
“ตู้ม!”
หอกยาวทะลวงผ่านห้วงมิติ ผสานกับทัณฑ์สวรรค์อันยิ่งใหญ่ นี่คือการทำลายล้างโลกที่แท้จริง แม้แต่โลกเบื้องล่าง ก็ยังคงถูกทำลายจนทะลุ
ยิ่งไม่ต้องพูดถึง
ประตูมิติบานนั้น
สายฟ้ากวาดล้างทุกสิ่งทุกอย่าง จักรวาลแตกสลาย สรรพสิ่งถูกทำลาย
ราชันเซียนหลายคนที่แข็งแกร่ง เพียงแค่ส่งเสียงร้องออกมา ร่างกายก็ถูกฉีกกระชาก กลายเป็นเศษเนื้อ ในพริบตา รัศมีหลายหมื่นลี้ เต็มไปด้วยเลือดเนื้อ
เลือดสาดกระเซ็น
“แผนการนับล้านปี จะถูกเจ้าทำลายอย่างง่ายดายเช่นนี้หรือ?”
เจ้าดินแดนผีร้ายสอดประสาน ก้าวเท้าไปข้างหน้า กล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“การที่ยมโลกจะมาถึง ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้!”
