ตอนที่แล้วกำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 677 หลิวชิงหงบรรลุระดับกึ่งจักรพรรดิเซียน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปกำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 679 เจ้าหอคอยกลไกสวรรค์ลงมือแล้ว

กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 678 ทะลวงผ่าน


กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 678 ทะลวงผ่าน

“ปัง!”

ร่างกายของหลิวชิงหง แทบจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ เลือดเนื้อพร่ามัว จากกลางศีรษะของเขา ปรากฏสายเลือดสีแดงฉานพุ่งทะยานขึ้นฟ้า ปราณโลหิตแปรเปลี่ยนเป็นพลังหยาง

คลื่นยักษ์นับหมื่นซัดสาด คลื่นพุ่งทะยานขึ้นฟ้า

แสงสีแดงฉานตรงกลาง ท่วมท้นทะเลดวงดาวอันไร้ขอบเขตในพริบตา

พลังหยางสีเลือดอันกว้างใหญ่ไพศาล ปกคลุมไปด้วยพลังชีวิตอันเข้มข้น กว้างใหญ่ ไร้ขอบเขต สะท้านฟ้าสะเทือนดิน กำลังฟื้นฟูร่างกายของหลิวชิงหงอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าเขาเพิ่งจะถูกคลื่นพลังจากการโจมตีของเจ้าเมืองค้างฟ้าทำร้าย แต่ไม่นานนัก เขาก็ฟื้นฟูพลังทั้งหมด

ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่การทะลวงผ่านระดับตบะของเขาก็ยังไม่ถูกขัดขวาง

ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ กลิ่นอายบนร่างกายของหลิวชิงหง กำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

“เป็นไปไม่ได้!”

“เหตุใดการทะลวงผ่านระดับตบะของเขาจึงไม่ถูกขัดขวาง?”

“ข้าไม่เชื่อ!”

เจ้าเมืองค้างฟ้าคลั่งไคล้ เขาทุ่มพลังทั้งหมด โจมตีออกไปอีกครั้ง พลังแก่นแท้แปรเปลี่ยนเป็นหงส์เพลิงหนึ่งตน กางปีก โผบิน พุ่งตรงไปยังหลิวชิงหง

“ตู้ม!”

หงส์เพลิงตกลงมา ทำร้ายหลิวชิงหงอีกครั้ง

ครั้งนี้ ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้ พวกเขาทำได้เพียงมองดูเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น

เลือดเนื้อทั่วร่างกายของหลิวชิงหง แทบจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ กระดูกหักนับไม่ถ้วน เลือดสีแดงฉาน น่ากลัวอย่างยิ่ง แม้แต่ปราณโลหิตที่ไร้ขอบเขตก็ยังไม่สามารถปกปิดได้

ในขณะที่คนมากมายกำลังกังวล

ร่างกายที่แตกสลายของหลิวชิงหง เริ่มเปล่งประกาย เลือดที่สาดกระจาย ย้อนกลับคืนสู่ร่างกาย สภาพที่แก่ชรา เปลี่ยนไปในทันที!

ผมสีขาวกลายเป็นสีเทา ปลิวไสวลงมา

เลือดเนื้อเปล่งประกาย กระดูกส่องแสงเจิดจ้า ร่างกายที่แข็งแรงและสง่างามปรากฏขึ้น

หลังจากการเปลี่ยนแปลงนี้

สวรรค์และปฐพีโดยรอบเริ่มปั่นป่วน ทะเลดวงดาวระเบิด บนท้องฟ้า ปรากฏสายฟ้ามากมาย เริ่มตกลงมา แรงกดดันอันเข้มข้น ทำให้ทุกคนต้องรีบถอยหลัง

กลิ่นอายบนร่างกายของหลิวชิงหง เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

ทัณฑ์สวรรค์อันหนักหน่วง ก็เริ่มก่อตัวขึ้น!

“นี่คือ…”

“ทัณฑ์กึ่งจักรพรรดิเซียนหรือ?”

คนมากมายสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ

ผ่านไปเนิ่นนาน

ทัณฑ์สวรรค์เช่นนี้ไม่เคยปรากฏ ทำให้คนมากมายไม่ทันได้ตั้งตัว

มองดูเมฆทัณฑ์ที่ไร้ขอบเขตบนท้องฟ้า ราชันเซียนทั้งหมดในโลกหมื่นสวรรค์ รู้สึกหวั่นไหว แต่ในขณะเดียวกันก็โล่งใจ

อย่างน้อย

นี่คือจุดเริ่มต้นที่ดี

พิสูจน์ว่าหลิวชิงหงได้ก้าวเข้าสู่ระดับใหม่ ต่อไปตราบใดที่เขาสามารถทะลวงผ่านระดับตบะ และฝ่าทัณฑ์สวรรค์ได้ เขาก็สามารถประกาศให้โลกหมื่นสวรรค์รู้ได้

ว่าพวกเขามีราชันเซียนคนใหม่ปรากฏตัวขึ้น

และสิ่งสำคัญที่สุดมิใช่การฝ่าทัณฑ์สวรรค์ แต่เป็นการที่หลิวชิงหงสามารถทะลวงผ่านระดับตบะได้อย่างราบรื่นหรือไม่ หากเขาไม่สามารถทะลวงผ่านได้

ไม่ต้องพูดถึงทัณฑ์สวรรค์

เพียงแค่ฟันเฟืองจากการทะลวงผ่านระดับตบะที่ล้มเหลว ก็สามารถทำให้เขาตายได้!

“แม้แต่เฒ่าชรายังไม่สามารถทะลวงผ่านได้ เจ้ามีคุณสมบัติอันใด?”

เจ้าเมืองค้างฟ้าถอยหลังไปหลายหมื่นล้านลี้ เขามองหลิวชิงหงอย่างเย็นชา เอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

เขามีชีวิตอยู่มานานนับไม่ถ้วน

อายุขัยของเขายาวนาน มีรากฐานที่มั่นคง ยังไม่สามารถทะลวงผ่านได้ ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่อว่าหลิวชิงหงจะสามารถก้าวไปสู่ระดับใหม่ได้

แม้ว่าจะมีโจวฉีคอยช่วยเหลือก็ตาม!

การบำเพ็ญเพียรในระดับสูงสุด ได้ถูกตัดขาด มิใช่สิ่งที่โจวฉีเพียงคนเดียวสามารถแก้ไขได้

“ตู้ม!”

เสียงดังสนั่นหวั่นไหวดังขึ้น

หลิวชิงหงนั่งขัดสมาธิอยู่กลางพลังหยางอันไร้ขอบเขต ร่างกายของเขาระเบิดออกเป็นหมอกโลหิต โซ่ตรวนแห่งมรรคที่มองไม่เห็น แผ่กระจายออกมาจากห้วงมิติ ทำลายร่างกายของหลิวชิงหง

ทำให้เขานั้น เกือบจะล้มเหลวในการทะลวงผ่านระดับตบะ

แม้ว่าจะไม่ถูกขัดขวางโดยตรง แต่ก็ทำให้หลิวชิงหงบาดเจ็บสาหัส ยิ่งไปกว่านั้น โซ่ตรวนแห่งมรรคมากมาย ปรากฏขึ้นในห้วงมิติ

พุ่งเข้าโจมตีหลิวชิงหง

ราวกับว่าสวรรค์และปฐพี ไม่อยากเห็นหลิวชิงหงทะลวงผ่านระดับตบะ แม้ว่าจะไม่มีจิตตระหนักรู้ของมรรคาสวรรค์ แต่ในเวลานี้ หลิวชิงหงก็ยังคงถูกจำกัดเอาไว้

ไม่อาจหลุดพ้นจากกฎเกณฑ์ฟ้าดิน ชะตากรรมของเขามีเพียงความล้มเหลวเท่านั้น!

“เป็นเช่นนั้นจริง ๆ !”

“เป็นเช่นนั้นจริง ๆ !!!”

เห็นภาพนี้

เจ้าเมืองค้างฟ้ามีประกายแสงปรากฏขึ้นในดวงตา ภายในใจรู้สึกยินดีอย่างยิ่ง ในตอนที่เขาพยายามทะลวงผ่านระดับตบะ ก็เป็นเช่นนี้ เพียงแค่ก้าวเดียว ก็จะสำเร็จ

แต่กฎเกณฑ์ฟ้าดิน ไม่อนุญาตให้เขาทะลวงผ่าน!

และในตอนนี้

เหตุการณ์เช่นเดียวกัน เกิดขึ้นกับหลิวชิงหง เขารู้สึกโล่งใจขึ้น สิ่งที่เขาไม่ได้รับ คนอื่นก็ไม่ควรได้รับ!

ในเวลาเดียวกัน ณ โลกสวรรค์ก่อกำเนิด

ปราณวิญญาณในสวรรค์และปฐพียังคงหายไปอย่างรวดเร็ว

แต่ภายในเมืองต้าฮวง กลับแตกต่างจากโลกภายนอก ปราณวิญญาณยังคงเข้มข้น ไม่ได้รับผลกระทบจากโลกภายนอก

“เร็วเข้า!”

“รายนามราชันเซียนเปลี่ยนไปแล้ว!”

มีใครบางคนตะโกนขึ้น

ดึงดูดสายตาของคนมากมาย พวกเขาหันกลับไปมองรายนามราชันเซียน

เมื่อพวกเขามองไป ก็ไม่อาจสงบนิ่งได้

“เกิดอะไรขึ้น?”

“เหตุใดเจ้าเมืองค้างฟ้าจึงกลายเป็นลำดับที่หนึ่ง?”

“แล้วโจวฉีเล่า? ลู่อู๋เต้าเล่า?”

คนมากมายสงสัย พวกเขามองรายนามต่อไป ยิ่งทำให้พวกเขาตกใจ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใด รายนามราชันเซียนราวกับถูกสลับ

ลำดับของทุกคน

เกือบทั้งหมด ได้เปลี่ยนแปลงไป

ยิ่งไปกว่านั้น หลิวชิงหงที่เคยอยู่ในลำดับที่ห้าสิบกว่า จู่ ๆ ก็ราวกับนั่งจรวด พุ่งทะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้ เขาก็กลายเป็นลำดับที่ยี่สิบ

ยิ่งไปกว่านั้น ยังคงพุ่งขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง ราวกับต้องการกลายเป็นลำดับที่หนึ่ง

ต้องรู้ว่านี่คือรายนามราชันเซียน!

เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลกหมื่นสวรรค์ เหตุใดจึงมีคนสามารถพัฒนาตบะได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้?

แม้ว่าจะกินโอสถเทพ ก็คงเป็นไปไม่ได้!

“เขาเริ่มทะลวงผ่านระดับตบะแล้วหรือ?”

ภายในหอคอยกลไกสวรรค์

หลี่อวิ๋นสัมผัสได้ถึงบางอย่าง เขาลุกขึ้น เดินออกไปยืนอยู่ที่ประตูหอคอยกลไกสวรรค์ สองมือไพล่หลัง มองไปยังโลกที่ถูกทอดทิ้ง ดวงตาทั้งสองข้างลึกซึ้ง

มุมปากของเขายกยิ้ม เอ่ยขึ้นเบา ๆ ว่า

“เรื่องที่ข้าสัญญาเอาไว้กับอีกฝ่าย ดูเหมือนว่าวันนี้ ถึงเวลาที่ต้องลงมือแล้ว”

เขายกมือขึ้น ชี้ไปยังห้วงมิติ โซ่ตรวนมากมาย พุ่งทะลวงออกมา แปรเปลี่ยนเป็นมหานที ท่วมท้นทั่วท้องฟ้า พุ่งตรงไปยังทิศทางที่หลิวชิงหงกำลังทะลวงผ่านระดับตบะ

ตอนนี้ เขาได้กลายเป็นจักรพรรดิเซียนแล้ว

การที่จะซ่อมแซมเส้นทางที่ถูกตัดขาด อาจจะต้องใช้พลังงานมากมาย

แต่การที่จะทำให้คน ๆ หนึ่งทะลวงผ่านระดับกึ่งจักรพรรดิเซียน นับว่าไม่ยาก และเป้าหมายของเขาก็คือการช่วยเหลือหลิวชิงหงให้ทะลวงผ่านระดับตบะเท่านั้น

ส่วนคนอื่น ๆ ก็คงต้องรอคอยไปก่อน

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเส้นทางที่นำไปสู่ระดับจักรพรรดิเซียน หลี่อวิ๋นไม่เคยคิดที่จะซ่อมแซม อย่างน้อยตอนนี้เขาจะไม่ลงมือ

ท้ายที่สุด

สิ่งที่เขาเคยกล่าวเอาไว้ คือทำให้คน ๆ หนึ่งทะลวงผ่านระดับกึ่งจักรพรรดิเซียน ไม่ได้หมายความว่า ทุกคนสามารถทะลวงผ่านระดับจักรพรรดิเซียนได้ ก่อนที่พวกเขาจะมีค่าเพียงพอ

เขาจะไม่ลงมือทำเรื่องที่เสียแรงเปล่า ๆ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด