บทที่ 944: ไคโด ผู้ทดลองยา

[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 944: ไคโด ผู้ทดลองยา

ควีนปาดเขม่าควันจากแว่นตาที่เกิดจากแรงระเบิดออกอย่างหัวเสีย  จ้องมองลูกน้องคนสนิทด้วยความเดือดดาล

"บ้าเอ๊ย! ใครใช้ให้แกวิ่งพรวดพราดเข้ามาแบบนี้!?"

ระบบโจมตีที่เขาตั้งค่าไว้เกิดขัดข้อง  ตามที่ออกแบบไว้ หลังจากที่เขาใช้ท่า 'ดราก้อนสเนค'  ร่างกายส่วนที่เหลือควรจะกลายเป็นป้อมปืนใหญ่ที่ทรงพลัง

แต่ไม่รู้ทำไม  ถึงแม้พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น  แต่ความแม่นยำกลับลดลง

จะว่าไม่แม่นก็ไม่เชิง  เพราะโจมตีโดนเป้าหมาย 100%  แต่ที่น่าโมโหคือ  มันดันโจมตีใส่ตัวเอง 100%  กลายเป็นเครื่องทรมานตัวเองไปซะได้

คิดไปคิดมา  เขาสรุปว่าต้องเป็นที่ดินปืนแน่ๆ  ไม่งั้นมันจะยิงโดนตัวเองได้ยังไง  เขาถึงต้องลงมือสลักดินปืนใหม่เองกับมือ

เขาแกะสลักมาหลายวันแล้ว  ไม่คิดว่าจะมาโดนขัดจังหวะในตอนสำคัญแบบนี้

ถ้าไม่ใช่เพราะหนังเหนียว  คราวนี้คงได้ลาโลกไปแล้ว  ถ้าเป็นเมื่อก่อน  เขาคงโยนลูกน้องคนนี้ลงไปในสนามประลองแล้ว  แต่ตอนนี้  ควีนต้องปรับตัวเข้ากับสถานการณ์

เมื่อเผชิญหน้ากับกฎเหล็ก  เขาก็ไม่กล้าฝ่าฝืน

"หาเหตุผลดีๆมาให้ฉันสักข้อ  ไม่งั้นฉันจะส่งแกไปลับคมกับท่านไคโด!"

"ผ..ผม.."

"ฉันอนุญาตให้แกเข้ามาตอนไหน!?"

"ก็..ก็ท่านบอกว่า  ถ้าเชื้อเพลิงในจานเพาะเลี้ยงมีปฏิกิริยา  ให้รีบมาแจ้งท่าน..."

ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าการต้องประลองฝีมือกับไคโดอีกแล้ว  ถ้ามี  นั่นก็คือการโดนไคโดเรียกไปประลองหลังจากเมา  ยิ่งช่วงที่ยามาโตะไม่อยู่  พวกเขายิ่งรู้สึกได้ว่า  อารมณ์ของกัปตันยิ่งแปรปรวนมากขึ้น

ลูกน้องคนสนิทจึงรีบเล่าเรื่องที่ควีนสั่งไว้ก่อนหน้านี้ซ้ำอีกครั้ง

"จานเพาะเลี้ยง?  ฉันว่าฉันเคยพูดแบบนั้นนะ  แต่แกนี่..ทำไมถือถังขยะมาด้วยล่ะ?"

"ท่านควีน  ท่านอาจจะไม่เชื่อ..สิ่งที่เพาะเลี้ยงในจาน  มันไม่มีปฏิกิริยาเลย  แต่ของที่เราเททิ้งไปเมื่อวาน..มันกลับฟื้นขึ้นมาได้ครับ"

เป็นเรื่องแปลก  สิ่งที่เพาะเลี้ยงในห้องทดลองสามารถมีชีวิตอยู่ในที่แปลกๆได้  แต่กลับไม่รอดในจานเพาะเลี้ยง  เนื่องจากของเสียชิ้นนี้มีการเปลี่ยนแปลงที่พิเศษ  เขาจึงนำมาให้ควีนดู

"บ้าไปแล้ว.."

"งั้น..ท่านควีน  ท่านว่า.."

"ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้เอง  อย่าให้ใครมารบกวน  ส่วนแก  ทำความสะอาดที่นี่ให้เรียบร้อย  แต่ระวังระเบิดด้วยล่ะ"

ควีนทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก  แต่จริงๆแล้วเขาแค่ขู่ลูกน้องเท่านั้น

การหาคนเก่งๆสักคนไม่ใช่เรื่องยาก  แต่การหาคนฉลาดๆนี่สิ  สำหรับเขาแล้วมันไม่ง่ายเลย  แม้แต่กลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร  เขาก็ยังหาผู้ช่วยที่เหมาะสมไม่ได้สักคน

ลูกน้องคนนี้ถือว่าเป็นบุคลากรที่มีค่า  เขาคงไม่ปล่อยให้เสียเปล่าเพราะเรื่องไร้สาระ  แต่ก็อดแกล้งให้กลัวเล่นไม่ได้

ของที่ระเบิดไปแล้วจะไม่ระเบิดซ้ำสอง  เขามั่นใจว่าของที่เขาทำไม่มีทางด้าน

หลังจากเพาะเลี้ยงสำเร็จ  ควีนก็มุ่งมั่นกับการทดลองในห้องแล็บอีกครั้ง  การวิเคราะห์จากผลลัพธ์เพื่อหาขั้นตอนการผลิตเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา  เขาแค่ต้องการปรับปรุง  คล้ายๆกับการเปลี่ยนยาสำหรับสัตว์ให้กลายเป็นยาสำหรับมนุษย์

"ต้องยอมรับว่า นี่เป็นความคิดที่ชาญฉลาด แต่สำหรับท่านควีนผู้ยิ่งใหญ่อย่างฉัน มันก็แค่เรื่องขี้ผง! มุฮ่าๆๆๆ!"

หลังจากผ่านการทดลองมาหลายครั้ง ควีนก็สามารถสร้างผลงานชิ้นโบแดงขึ้นมาได้สำเร็จ และกำลังคุยโวโอ้อวดอยู่

เขาเองก็ยอมรับว่า แนวคิดการออกแบบรัมเบิลบอลนั้นไม่เลว สามารถใช้ควบคุมการเปลี่ยนแปลงร่างของผู้ใช้พลังผลปีศาจสายโซออนได้อย่างเฉพาะเจาะจง ถือว่าเป็นความคิดที่แหวกแนวไม่น้อย ถ้าได้เห็นผลงานชิ้นนี้เมื่อหลายสิบปีก่อน MADS คงจะให้ความสนใจไม่น้อย

แต่ก็เท่านั้น ควีนยังคงเชื่อมั่นว่า เขาจะไม่มีทางแพ้เจ้าหนูนั่นในด้านนี้

"แกทดลองพลาดไปตั้งสิบเจ็ดครั้ง แล็บระเบิดไปหกครั้ง แกยังกล้าเรียกว่าเรื่องขี้ผงอีกเหรอ?"

"พูดถูกใจฉันจัง"

"อย่าไปเลียนแบบออมสตาร์เจ้าบ้านั่นนะ! ช่วงเวลาแบบนี้ชมฉันสักสองสามคำมันยากนักรึไง?!"

ออมสตาร์ยังคงใช้คำพูดเสียดแทงควีนเหมือนเช่นเคย มันเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมชอบทำแบบนี้ คงเป็นเพราะเคยชินกระมัง ส่วนเชมิน...ก็คงจะได้รับอิทธิพลมาจากสภาพแวดล้อม ออมสตาร์คงสอนอะไรไม่ดีๆให้มันแน่ๆ

แต่ก็แค่คำพูดเท่านั้น ยังไม่ถึงขั้นใช้ 'แอร์คัตเตอร์' มาทักทายเขา

"ฉันพูดความจริงนะ แล้วไอ้ลูกกลมๆนี่ แกแน่ใจเหรอว่าสำเร็จแล้ว?"

รัมเบิลบอลของช็อปเปอร์มีขนาดพอๆกับลูกอม แต่สิ่งที่ควีนสร้างขึ้นมานั้น มีขนาดเท่ากับลูกชิ้นสิงโต สีก็เข้มกว่ามาก ดูยังไงก็ไม่น่าจะสำเร็จ

"แกเป็นแค่หอยทาก จะไปรู้อะไร? ถึงมันจะดูไม่สวย แต่สรรพคุณต้องไม่มีปัญหาแน่ๆ  ว่าแต่จะหาใครมาทดลองดีนะ...?"

"ตัวแกเองก็เป็นผู้ใช้พลังผลปีศาจสายโซออนไม่ใช่เหรอ?"

"แค่กๆ ในฐานะนักวิจัย ฉันต้องคอยสังเกตผลลัพธ์ ถ้ากินเข้าไปเองจะสังเกตการณ์ยังไง?"

"ยิ่งไปกว่านั้น ท่านอาร์เซอุสเป็นผู้ดัดแปลงพลังของฉัน ใครจะไปรู้ว่าไอ้สิ่งนี้มันจะไปขัดกับพลังของท่านอาร์เซอุสรึเปล่า?"

"เรื่องทางวิชาการ แกไม่เข้าใจหรอก ไปแอบฟังข่าวสารของแกเถอะ! ฉันจะไปรายงานผลงานแล้ว"

......

ผู้ใช้พลังผลปีศาจเทียม ผู้ใช้พลังโปเกมอนโดยกำเนิด ผู้ใช้พลังโปเกมอนที่ได้รับการดัดแปลงจากผลปีศาจ พวกนี้ล้วนไม่ใช่ตัวอย่างทดลองที่เหมาะสม ควีนจึงตั้งใจที่จะหาผู้ใช้พลังธรรมดาๆมาทดลองผลลัพธ์ของรัมเบิลบอลที่เขาสร้างขึ้น

แต่ชั่วขณะหนึ่ง เขาก็หาคนแบบนั้นไม่เจอจริงๆ ผลปีศาจเทียมนั้นมีจำนวนมาก ระดับหัวหน้าส่วนใหญ่ก็มีพลังโปเกมอน ผู้ใช้พลังผลปีศาจธรรมดาๆที่มีอยู่ไม่กี่คนก็ไม่อยู่

"ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว ทำไมถึงหายากเย็นขนาดนี้..."

หาไปหามา สุดท้ายควีนก็เดินชนไคโดเข้า

"ควีน แกวิ่งพล่านไปทั่วทำไม?"

"บอสไคโด!  ผมกำลังหาคนมาทดลองยาอยู่ครับ ไอ้ของที่ส่งมาจากเกาะแห่งท้องฟ้าน่ะ ผมถอดรหัสมันออกมาได้แล้ว อยากจะทดลองผลลัพธ์ดู แต่หาคนเหมาะๆไม่ได้เลย"

"ผู้ใช้พลังธรรมดาๆงั้นเหรอ? เอามาดูหน่อยสิ"

"บอสไคโด!  บอสหมายความว่า...บอสจะทดลองเองเหรอครับ?"

"มีอะไรเหรอ? ฉันก็เป็นผู้ใช้พลังธรรมดาๆนี่ ต่อให้แกสร้างยาพิษอะไรขึ้นมา ก็ไม่มีทางฆ่าฉันได้หรอก ลองให้แกหน่อยจะเป็นไรไป?"

"แต่ว่า...ผมว่า..."

"พูดมากจริง เอามาได้แล้ว!"

เมื่อเห็นลูกกลมๆสีดำอมน้ำเงินที่ควีนสร้างขึ้น ไคโดก็โยนมันเข้าปากทันที อยากจะลองดูว่า การเปลี่ยนร่างที่ว่ามันวิเศษขนาดไหน

"เป็นไงบ้างครับ บอสไคโด!  รู้สึกอะไรบ้างไหมครับ?"

เมื่อไคโดยืนกรานที่จะทดลอง ควีนก็ห้ามเขาไม่ได้ ได้แต่ถามความรู้สึกหลังจากกินเข้าไป แต่ก่อนจะถาม เขาก็แอบถอยหลังไปหลายก้าว

"รู้สึก...โมโหยังไงไม่รู้..."

"โม..โมโห?"

"จะว่ายังไงดี ร่างกายก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร การเปลี่ยนร่างก็ไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่ แต่ตอนนี้ อยากจะต่อยตีอะไรสักอย่าง"

"......"

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_