ตอนที่แล้วบทที่ 8 : ฉินเยียนหรัน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 10 : เด็กอัจฉริยะที่น่าประหลาด​ใจ​!

บทที่ 9 : พี่สาวคนใหม่​!


บทที่ 9 : พี่สาวคนใหม่​!

“หนุ่มน้อย นายไม่ใช่หมอสัตว์อสูร อย่าพูดมั่วซั่วสิ~”

“คุณฉิน อย่าไปฟังเด็กเมื่อวานซืนพูดไร้สาระเลยค่ะ”

หลังจาก​พูด​จบ​ ลั่วซานเหนียงก็เดินเข้ามาใกล้เซียวซิงหยู แล้วกระซิบเบาๆว่า

“เด็กโง่ คนนี้คือคุณหนูฉิน ลูกสาวของประธานกิลด์นภา ถ้านายจ่ายยาผิดแล้วทำให้อาการของจิ้งจอกสายฟ้าสามหางแย่ลง นายจะซวยหนักนะ!”

เซียวซิงหยูยิ้มแต่ไม่พูดอะไร เพราะยังไงเขาก็มั่นใจในความรู้เรื่องสัตว์อสูรของตัวเองมาก

ณ ขณะนี้​ ฉินเยียนหรันจ้องมองเซียวซิงหยูเขม็ง​แล้วถามว่า

“นายแน่ใจเหรอ ว่าสามารถรักษาลู่ลู่ของฉันได้?”

เซียวซิงหยูพยักหน้า

“งั้นก็ได้ ฉันจะเชื่อนายครั้งนึง บอกรายชื่อยามาเลย”

ฉินเยียนหรันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอถึงรู้สึกถูกชะตากับเด็กหนุ่มคนนี้ และเลือกที่จะเชื่อเขาโดยไม่รู้ตัว

อีกอย่าง ฉินเยียนหรันจ่ายเงินมากมายไปกับหมอสัตว์อสูรหลายคนเเล้ว…แต่อาการของจิ้งจอกสายฟ้าสามหางก็ยังไม่หายขาดเสียที​

พอมาเจอเซียวซิงหยู เธอจึงตัดสินใจลองเสี่ยงดู

“ซานเหนียง ช่วยจ่ายยาตามใบสั่งยาของฉันที”

ลั่วซานเหนียงหยิบกระดาษกับปากกามาจด

“ดอกบังสุกุล​ 1 ต้น ตำให้ละเอียดแล้วชงด้วยน้ำร้อน”

“เติมสารเร่งปฏิกิริยาธาตุสายฟ้า 1 ขวด”

“เติมแกนผลึกอสูรคุณสมบัติ​น้ำ ระดับสมบูรณ์​ 1 เม็ด รอให้ละลาย”

“ขั้นตอนสุดท้าย…”

เซียวซิงหยูพูดไปเรื่อยๆ ลั่วซานเหนียงก็จดลงบนกระดาษ จากนั้นก็จ่ายยาตามใบสั่งยา​แล้วปรุงยา

ในร้านขายสัตว์อสูรมีทุกอย่างที่พวกเขา​ต้องการ การจ่ายยาและปรุงยาจึงใช้เวลาไม่กี่นาที

“ลู่ลู่ อ้าปาก”

ฉินเยียนหรันป้อนยาที่ปรุงเสร็จแล้วให้จิ้งจอกสายฟ้าสามหางกิน

ไม่ถึงหนึ่งนาทีหลังจากกินยา กระแสไฟฟ้าที่ไม่สามารถควบคุมได้บนร่างกายของจิ้งจอกสายฟ้าสามหางก็ค่อยๆหายไป

แววตาดุร้ายกลับมาอ่อนโยน หางทั้งสามที่ฟูฟ่องก็ค่อยๆตกลง

เมื่อเห็นแบบนี้ ฉินเยียนหรันก็ดีใจอย่างมาก

“ลู่ลู่ เจ้าหายแล้ว!”

จริงๆแล้วจิ้งจอกสายฟ้าสามหางเป็นสัตว์อสูรที่เชื่องมาก

มันเดินไปนอนข้างๆ ฉินเยียนหรัน แล้วเลียหลังมือของเธออย่างอ่อนโยน

จากนั้น จิ้งจอกสายฟ้าสามหางก็เดินไปหาเซียวซิงหยู ก้มหัวเล็กน้อย​เพื่อแสดงความขอบคุณ

เซียวซิงหยูยื่นมือลูบหัวของจิ้งจอกสายฟ้าสามหาง, จิ้งจอกสายฟ้าสามหางหลับตาพริ้มด้วยความเพลิดเพลิน

เมื่อ​เห็น​เช่นนี้, ลั่วซานเหนียงก็เหม่อมองจนตาค้าง

“เหลือเชื่อมาก เด็กคนนี้เป็นหมอเทวดาชัดๆ!”

ฉินเยียนหรันเดินไปหาเซียวซิงหยู แล้วยิ้มหวานให้

“น้องชาย ขอบคุณมากนะที่รักษาลู่ลู่ของฉันจนหาย”

“ไม่เป็นไรครับพี่สาว”

“นายชื่ออะไร?”

“ผมชื่อเซียวซิงหยู”

“ฉันชื่อฉินเยียนหรัน ต่อไปนี้เราเป็นเพื่อนกันนะ…ไม่สิ ต่อไปนี้รายเป็น​น้องชาย​ของฉันแล้ว!”

ฉินเยียนหรันมีนิสัยห้าวๆ เธอจึงรับเซียว​ซิ​ง​หยู​เป็นน้องชายเเล้วกอดคอเขาทันที

ณ เวลานี้, เซียวซิงหยูรู้สึกว่าหัวของเขาถูกห่อหุ้มด้วยความนุ่มนิ่ม จนเขาเกือบจะเลือดกำเดาไหล

“ผู้หญิงคนนี้ช่าง…เอ่อ…ใจกว้างจริงๆ”

“น้องซิงหยู ต่อไปนี้ฉันเป็นพี่สาวของนายเเล้ว…ในเมืองหลงอิ๋นนี้ จะไม่มีใครกล้ารังแกนายแน่!”

เซียวซิงหยูพูดเสียงเบา “ผมมีพี่สาวแท้ๆอยู่แล้วนะครับ”

“นายมีพี่สาวแล้วจะทำไม ฉันเป็นพี่สาวบุญธรรมของนายได้อยู่​เเล้ว”

เซียวซิงหยูหน้าตาหล่อเหลา แถมยังมีความรู้เรื่องสัตว์อสูรอีก สิ่งนี้ทำให้ฉินเยียนหรันรู้สึกถูกชะตา จนตัดสินใจรับเขาเป็นน้องชายบุญธรรม

นอกจากนี้ยังมี​ลั่วซานเหนียงคอยยุยงส่งเสริมอยู่ข้างๆ

“หนุ่มน้อย การที่นายได้เป็นน้องชายของคุณหนูฉิน นั่นถือว่านายโชคดีมากเลยนะ!”

จากนั้น ฉินเยียนหรันก็ชวนคุย​เกี่ยวกับ​เรื่อง​ราวของเซียวซิงหยู

พอรู้ว่าเซียวซิงหยูสอบเข้าวิทยาลัยชิงหลงได้โดยที่มีพื้นฐาน​มาจากเมืองเล็กๆ เธอก็ยิ่งรู้สึกชื่นชมน้องชายคนนี้มากขึ้น

“นายมีพรสวรรค์ แถมยังเก่งเรื่องสัตว์อสูรอีก ฉันมีน้องชายแบบนาย ฉันภูมิใจมากเลยนะ!”

“ว่าแต่ นายมาที่ร้านขายสัตว์อสูรนี้…จะมาซื้ออะไรเหรอ?”

ฉินเยียนหรันถามเข้าเรื่อง

เซียวซิงหยูยังไม่ทันได้ตอบ ลั่วซานเหนียงก็พูดแทรกขึ้นมทันที​

“คุณหนูฉิน หนุ่มน้อยคนนี้จะมาซื้อน้ำยาบำรุงธาตุไฟค่ะ”

“แต่เขาเป็นคนมาจากเมืองเล็กๆ เงินในกระเป๋าเลยไม่พอ…”

นี่ไม่ใช่เเค่การพูดแทรก แต่มันคือการส่งเสริมขั้นเทพ!

เเละคำพูด​นี้​ก็ทำให้ฉินเยียนหรันหยิบบัตรธนาคารออกมาวางบนเคาน์เตร์อย่าง​รวดเร็ว​

“ซานเหนียง ในบัตรมี 500,000 หยิบน้ำยาบำรุงธาตุไฟคุณภาพดีที่สุดในร้านออกมาให้หมดเลย!”

“ได้เลยค่ะคุณหนูฉิน!”

ลั่วซานเหนียงวิ่งไปที่โกดังหลังร้าน ไม่กี่นาทีต่อมาก็วิ่งกลับมาพร้อมกับน้ำยาบำรุงธาตุไฟ 5 ขวด

น้ำยาบำรุงมีหลายคุณภาพ ราคาจึงแตกต่างกันไป

น้ำยาบำรุงธาตุไฟคุณภาพดีที่สุดในร้านนี้ ราคาขวดละ 100,000

ฉินเยียนหรันแพ็คน้ำยาบำรุงธาตุไฟทั้ง 5 ขวด แล้วส่งให้เซียวซิงหยูทันที​

“พี่สาว แบบนี้มันไม่ค่อยจะเหมาะนะครับ…”

“ซิงหยู ตอนนี้นายเป็นน้องชายฉัน พี่สาวให้เงินน้องชาย มันก็เป็นเรื่องปกตินี่!”

“เอ่อออ…งั้นก็…ขอบคุณนะครับพี่สาว”

เซียวซิงหยูพูดอย่างเกรงใจ​ แต่มือของเขารับของมาเร็วมาก

ลั่วซานเหนียงบ่นพึมพำอยู่ข้างๆ “มือไวจริงนะ!”

หลังจากรับของขวัญจากฉินเยียนหรันแล้ว เซียวซิงหยูก็พึมพำ​ในใจ

“ดูเหมือนว่านี่คือคุณค่าของข้อมูลเเละความรู้เรื่องสัตว์อสูร มันสามารถขยายเส้นสาย และสร้างสัมพันธ์กับคนใหญ่คนโตได้”

ดวงตาเทพอสูรของเซียวซิงหยู ไม่เพียงแต่สามารถมองเห็นสถานะและอาการป่วยของสัตว์อสูรได้เท่านั้น​ แต่มันยังสามารถวิเคราะห์ใบสั่งยาได้อีกด้วย

มันเหมือนกับว่านอกจากอาชีพปรมาจารย์อสูรแล้ว เขายังมีอาชีพหมอสัตว์อสูรอยู่ในตัวอีกด้วย

เเละกิลด์ปรมาจารย์อสูรทุกแห่ง ต่างก็ต้องการคนที่มีความสามารถหลากหลายแบบเซียวซิงหยู

…..

ณ อพาร์ตเมนต์สำหรับครอบครัว

ตอนนี้​ เซียวรั่วเสวี่ยนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารด้วยสีหน้ากังวล

บนโต๊ะมีอาหารสี่อย่างและซุปหนึ่งอย่าง ซึ่งมันกำลังเย็นลงเรื่อยๆ

"อาหารเย็นจะหมดแล้ว ทำไมเสี่ยวหยูยังไม่กลับมาสักที​..."

ขณะที่เซียวรั่วเสวี่ยกำลังจะออกไปตามหาน้องชาย ประตูห้องก็เปิดออก

"พี่สาว ผมกลับมาแล้ว!"

"เสี่ยวหยู ทำไมถึงกลับมาช้าจัง อาหารจะเย็นหมดแล้ว เดี๋ยวพี่ไปอุ่นให้ใหม่นะ"

"ไม่เป็นไรครับ เย็นๆผมก็กินได้!"

เซียวซิ​ง​หยู​นั่งลงแล้วใช้ช้อนส้อมตักอาหารเข้าปากอย่างรวดเร็ว

เซียวรั่วเสวี่ยเท้าคาง นั่งมองน้องชายด้วยสายตาอ่อนโยน

"เด็กโง่ ช้าๆหน่อย เดี๋ยวจะสำลักหรอก"

ทันใดนั้น เซียวรั่วเสวี่ยก็ขมวดคิ้ว และดมจมูกเบาๆ

ทันใดนั้น​ เธอก็ได้กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงติดตัวเซียวซิ​ง​หยู​มา

"เสี่ยวหยู ออกไปข้างนอกรอบนี้ไปเดทมาหรือเปล่า?"

"พี่สาว อย่าพูดแบบนั้นสิ ผมไปร้านสัตว์​อสูร​มา…ดูนี่สิ ยาบำรุงธาตุไฟคุณภาพสูงมา 5 ขวดสำหรับ​เฮยเฟิง"

เมื่อ​ได้ยิน​เช่นนี้, เซียวรั่วเสวี่ยก็เงยหน้าขึ้นมองเป้ของเซียวซิ​ง​หยู​เขม็ง

"ยาบำรุงธาตุไฟคุณภาพแบบนี้ ราคาอย่างน้อยก็หลายแสน…เสี่ยวหยูไปเอาเงินมาจากไหน?"

พูดถึงตรงนี้ เซียวซิ​ง​หยู​จึงต้องตอบตามความจริง

"บังเอิญผมไปช่วยผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นปรมาจารย์​อสูร, ผมช่วย​รักษาสัตว์อสูร​ของเธอให้หายจากโรค เธอชื่อว่าฉินเยียนหราน"

"เธอดีใจมากที่สัตว์​อสูร​ของเธอหายดี, เธอเลยรับผมเป็นน้องชายบุญธรรม"

"เงินซื้อยาบำรุงธาตุไฟ เธอเป็นคนให้มา"

"พี่สาว ช่วยตักข้าวให้ผมอีกถ้วยนะ"

"พี่สาว..."

เซียวซิ​ง​หย​ูหยุดช้อนกลางอากาศ พร้อมร่างกายที่สั่นเทาทันที​

"พี่สาว อย่ามองผมแบบนั้นสิ ผมกลัว~"

เซียวรั่วเสวี่ยปกติเป็นคนอ่อนโยนและใจดี ต่อหน้าน้องชายเธอมักจะยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา

แต่ตอนนี้ เซียวรั่วเสวี่ยมีแววตาเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

"ดีมากนะ เสี่ยวหยู​ไปมีพี่สาวบุญธรรมข้างนอก แล้วจะให้พี่สาวคนนี้อยู่ตรงไหน?"

"ใจเย็น​ๆนะครับ…พี่เป็นพี่สาวแท้ๆ ส่วนเธอเป็นแค่พี่สาวบุญธรรม"

เมื่อเห็นบรรยากาศตึงเครียด เซียวซิ​ง​หยู​จึงพยายามเปลี่ยนเรื่อง

"พี่สาว ผมหิว ตักข้าวให้ผมอีกถ้วยนะ"

"อ๋อ หิวใช่ไหม งั้นให้พี่สาวบุญธรรมเสี่ยวหยูตักข้าวให้ก็แล้วกัน!"

"พี่สาว~"

"อย่าเรียก ฉันไม่ใช่พี่สาวของนายแล้ว พี่สาวเธอชื่อฉินเยียนหรานไม่ใช่หรือ"

เซียวรั่วเสวี่ยโยนผ้ากันเปื้อนทิ้ง กลับไปที่ห้องนอน แล้วล็อกประตูทันที​

ณ เวลานี้…คลื่นของพลังความหึงหวงแผ่กระจายไปทั่วห้อง

ทันใดนั้น​ เซียวซิ​ง​หยู​ก็พึมพำ​ออกมาเบาๆ

"ฉันแค่รับพี่สาวบุญธรรมมาคนหนึ่ง…ทำไมถึงรู้สึกเหมือนว่ากำลังโดนจับได้ว่านอกใจ?"

………………….

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด