บทที่ 8 : ฉินเยียนหรัน
บทที่ 8 : ฉินเยียนหรัน
เซียวซิงหยูพาเฮยเฟิงเข้าไปในร้านขายสัตว์อสูรที่ชื่อว่าร้านเหมียวเหมียว
เจ้าของร้านเป็นสาวสวยหุ่นสะบึม มีเสน่ห์สง่างาม เธอมีชื่อเสียงมากในเมืองหลงอิ๋น เเละทุกคนเรียกเธอว่า ลั่วซานเหนียง
"หนุ่มน้อยผู้หล่อเหลาคนนี้ ต้องการอะไรหรือจ๊ะ?"
ลั่วซานเหนียงยิ้มแย้มต้อนรับ สายตาของเธอจับจ้องไปที่เซียวซิงหยูโดยไม่รู้ตัว
เเละที่เป็นเเบบนี้ก็เพราะว่าเซียวซิงหยูสวมชุดคลุมของวิทยาลัยชิงหลง
"หนุ่มน้อยหล่อ เลือกซื้ออะไรในร้านพี่ก็ได้…ลด 88% เลยน้า!"
เซียวซิงหยูเหลือบมองลั่วซานเหนียงที่ยังคงดูมีเสน่ห์ จากนั้นก็เอามือกุมอกโดยไม่รู้ตัว
"เจ้าของร้าน ผมไม่ใช่คนใจง่ายนะ คุณอย่าคิดจะเลี้ยงดูผมเชียว!"
ลั่วซานเหนียงเอามือเท้าเอวแล้วทำตาขวางด้วยความโมโห
"พูดจาเหลวไหลอะไรยะ! ไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของพี่ลั่วซานเหนียงคนนี้บ้างรึไง พี่จะไปเลี้ยงดูเด็กหนุ่มอย่างนายได้ยังไง!"
"พี่สาวผมบอกว่า ผู้หญิงสามสิบเหมือนหมาป่า สี่สิบเหมือนเสือ ห้าสิบเหมือน…"
"เฮ้ย เจ้าหนูนี่ ลืมตาให้กว้างๆหน่อยสิ พี่ดูเหมือนอายุห้าสิบแล้วรึไง!"
ลั่วซานเหนียงโกรธจนหน้าอกสั่นไหว
เซียวซิงหยูอดมองไม่ได้อีกครั้ง เเละครั้งนี้มันทำให้เขาเข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำว่า "คลื่นลูกใหญ่"
ลั่วซานเหนียงพยายามสงบสติอารมณ์เเล้วกล่าวว่า
"หนุ่มน้อย พี่ไม่เคยเห็นหน้านายมาก่อน นายคงเป็นนักศึกษาใหม่สินะ"
เซียวซิงหยูพยักหน้า
"มิน่าล่ะ ถึงไม่รู้จักโปรโมชั่นของร้านขายสัตว์อสูรเหมียวเหมียว งั้นพี่จะอธิบายให้นายฟังนะ"
"นักเรียนวิทยาลัยชิงหลง ลดเหลือ 88%"
"สมาชิกกิลด์นภา ลดเหลือ 50%"
"และยังมีโปรโมชั่นอื่นๆอีก เช่น ยาพิเศษซื้อหนึ่งแถมหนึ่ง…"
ลั่วซานเหนียงพูดไม่หยุด เเต่เซียวซิงหยูแทบไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่
เขาจดจำได้แค่ว่านักเรียนวิทยาลัยชิงหลงมีส่วนลดเหลือ 88%
"เจ้าของร้าน ผมอยากจะ…"
"อย่าเรียกพี่ว่าเจ้าของร้านเลย เรียกพี่ซานเหนียงเถอะ ทุกคนในเมืองก็เรียกพี่แบบนี้"
"พี่ซานเหนียง ผมอยากซื้อน้ำยาบำรุงธาตุไฟขวดนึงครับ"
"ได้เลย ราคาเต็ม 10,000 ลดเหลือ 88% เหลือแค่ 8,800"
เซียวซิงหยูสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่
"ราคาเต็มตั้งหมื่นเลยเหรอ?"
ในฐานะคนจน เซียวซิงหยูต้องมอบทุนการศึกษาให้พี่สาว และยังมีค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันอีก
แม้จะลดราคาแล้วเหลือแค่ 8,800 เขาก็ยังรู้สึกเสียดายเงิอยู่ดี
ลั่วซานเหนียงเห็นสีหน้าลำบากใจของเซียวซิงหยูก็ถามขึ้น
"หนุ่มน้อยสุดหล่อ ไม่มีเงินเหรอจ๊ะ?"
เซียวซิงหยูส่ายหัวถอนหายใจ คิดในใจว่าเงินนิดเดียวก็ทำให้วีรบุรุษลำบากได้
"เจ้าหนูนี่เเค่ซื้อน้ำยาบำรุงธาตุไฟขวดเดียวก็ยังไม่มีเงิน คงไม่ใช่คนแถวเเละคงมาจากเมืองเล็กๆเเถวชายแดนแหละ"
"สัตว์อสูรของเขา หมาป่าตัวใหญ่ที่มีเปลวไฟสีดำปกคลุมทั้งตัว ฉันเคยเห็นในเน็ต…"
เเต่ทันใดนั้นเอง เสียงสายฟ้าก็ดังขึ้นจากถนนด้านนอกร้าน
เเละไม่นานนัก สาวสวยหุ่นเท่ห์คนหนึ่งก็เดินเข้ามาในร้าน
สาวสวยคนนี้สูงเกือบ 180 เซนติเมตร เตี้ยกว่าเซียวซิงหยูแค่นิดเดียว
ถึงจะไม่ได้สวยสะดุดตา แต่เธอก็มีสง่าราศี เหมือนแม่ทัพหญิงในสมัยโบราณ
เเละด้านหลังสาวสวย มีสัตว์อสูรจิ้งจอกขนาดใหญ่เดินตามมา
จิ้งจอกตัวนี้มีหางสามเส้น ขนสีเงินทั้งตัว รูม่านตาระยิบระยับด้วยกระแสไฟฟ้า
ปลายหางแต่ละเส้น มีลูกบอลสายฟ้าส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆ
เซียวซิงหยูเปิดใช้งานดวงตาเทพอสูรโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้นแผงคุณสมบัติของสัตว์อสูรจิ้งจอกก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
[ชื่อ]: สุนัขจิ้งจอกสายฟ้าสามหาง
[ระดับ]: เหนือธรรมชาติ (ขั้นที่ 3)
[สายเลือด]: คุณภาพระดับมหากาพย์
[คุณสมบัติ]: สายฟ้า, ลม
[ความภักดี]: 89
[ทักษะ]:
พายุสายฟ้าสามหาง: หางทั้งสามฟาดใส่ศัตรูพร้อมกัน สร้างความเสียหายจากไฟฟ้า เเละช็อตศัตรูเป็นเวลา 1 วินาที
เเฟรช: ทักษะเคลื่อนย้าย พุ่งเข้าหาศัตรูด้วยความเร็วสูง หลบการโจมตีของศัตรู พร้อมสร้างความเสียหายจากสายฟ้า
ลูกบอลสายฟ้า: สะสมพลัง ปล่อยลูกบอลสายฟ้าออกจากปาก สร้างความเสียหายเป็นวงกว้าง
[เส้นทางวิวัฒนาการ]: จิ้งจอกสายฟ้าสามหาง → จิ้งจอกสายฟ้าสี่หาง → จิ้งจอกสายฟ้าห้าหาง…
[เส้นทางวิวัฒนาการที่ซ่อนอยู่]: จิ้งจอกสายฟ้าสามหาง → จิ้งจอกสายฟ้าเพลิงแดง → จิ้งจอกสายฟ้าเพลิงอัคคี…
[นิสัยที่ชอบ]: นอนกัดฟัน เรอ ผายลม ชอบกินผักชี
นี่คือแผงคุณสมบัติของจิ้งจอกสายฟ้าสามหาง
ในส่วนของเส้นทางวิวัฒนาการที่ซ่อนอยู่ มีเพียงเซียวซิงหยูเท่านั้นที่มองเห็นมันได้
ทันใดนั้น เซียวซิงหยูขมวดคิ้ว เพราะเขาเห็นข้อมูลอีกชุดหนึ่ง
[สถานะสัตว์อสูร]: คลุ้มคลั่ง, กดดัน, สับสน
[การวิเคราะห์อาการ]: กลุ่มอาการบาดเจ็บหลังสงคราม
[การรักษา]: ......
…….
กรรร!!!
เพล้ง!
ทันใดนั้น จิ้งจอกสายฟ้าสามหางก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมาล้มชั้นวางสินค้า และส่งเสียงคำรามดังสนั่น
ระบบไฟฟ้าในร้านทั้งหมดดับลง เเละหลอดไฟก็ระเบิด!
ลูกค้าคนอื่นๆ ต่างพากันวิ่งหนีกระเจิง
"พระเจ้าช่วย, คุณฉิน รีบบอกสัตว์อสูรของคุณให้หยุดเลยนะ ร้านฉันจะค้าขายไม่ได้อยู่แล้ว!" ลั่วซานเหนียงรีบตะโกน
เจ้าของจิ้งจอกสายฟ้าสามหาง หรือก็คือสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าเซียวซิงหยู ชื่อ ฉินเยียนหรัน
เธอเป็นลูกสาวของฉินหลงเยว่ ประธานกิลด์นภา
ในเมืองหลงอิ๋น มีกิลด์ปรมาจารย์อสูรเล็กใหญ่ตั้งอยู่มากมาย
ในแง่ของความแข็งแกร่งโดยรวม กิลด์นภาอยู่ในอันดับสอง รองจากกิลด์พายุเฮอริเคน
เซียวซิงหยูเหลือบมองหน้าอกของฉินเยียนหรัน บนหน้าอกของฉินเยียนหรัน มีเข็มกลัดรูปดาวห้าดวง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของปรมาจารย์อสูรระดับห้าดาว
"ซานเหนียง คุณก็เห็นแล้วว่า ลู่ลู่ของฉันกำลังป่วย"
"ครั้งที่แล้วไปหาหมอสัตว์อสูร หมอบอกว่ามันเป็นโรคไบโพลาร์…เพียงเเค่ให้กินหญ้าน้ำแข็งก็จะหาย"
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ลั่วซานเหนียงก็รีบค้นหาของในร้าน
"หญ้าน้ำแข็งใช่มั้ย เดี๋ยวพี่หาให้…เจอแล้ว ต้องการกี่ต้น?"
"เอามาให้หมดเลย"
นี่คือความใจกว้างของคนรวย
หญ้าน้ำแข็งต้นละ 25,000
ลั่วซานเหนียงหยิบออกมาทั้งหมด 20 ต้น รวมเป็นเงิน 500,000!
สำหรับเซียวซิงหยู เงินจำนวนนี้เป็นเงินมากมายมหาศาล
แต่สำหรับกิลด์นภาของฉินเยียนหรัน แค่รับงานล่าสัตว์อสูรระดับสมบูรณ์ก็ได้ค่าตอบแทนหลายล้านแล้ว
"พี่สาว สัตว์อสูรของคุณไม่ได้เป็นโรคไบโพลาร์หรอก การใช้หญ้าน้ำแข็งรักษา มันเเก้ไขได้เเค่ชั่วคราวเท่านั้น"
ในตอนนี้ ฉินเยียนหรันเพิ่งจะสังเกตเห็นหนุ่มหล่อที่อยู่ข้างๆเธอ
"นายคือ…"
"สวัสดีครับ ผมชื่อเซียวซิงหยู เป็นนักศึกษาใหม่ของวิทยาลัยชิงหลง"
ลั่วซานเหนียงอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะร้องอ๋อ
"มิน่าล่ะ ถึงว่าดูคุ้นๆ"
"นายคือม้ามืดในการสอบระดับประเทศปีนี้ ผู้มีค่าพลังวิญญาณเริ่มต้นเกินหนึ่งพัน!"
"แถมยังน้อยกว่าคะแนนของเย่ซวงหนิงแค่ 2 คะแนนเอง!"
เมื่อถูกชม เซียวซิงหยูก็เกาหัวด้วยความเขินอาย
"นายบอกว่าลู่ลู่ของฉันไม่ได้เป็นโรคไบโพลาร์ นายเป็นหมอสัตว์อสูรเหรอ?"
"ผมไม่ใช่หมอสัตว์อสูร แต่พอมีความรู้เรื่องสัตว์อสูรอยู่บ้าง"
"ดูจากภายนอก จิ้งจอกสายฟ้าสามหางมีบาดแผลใหม่ๆเยอะมาก, แสดงว่ามันเพิ่งผ่านการต่อสู้กับสัตว์อสูรตัวอื่นๆมาหลายครั้ง"
"ใช่ ช่วงนี้กิลด์ของเรารับงานล่าสัตว์อสูรเยอะมาก" ฉินเยียนหรันพยักหน้าเบาๆ
"ภูเขากะโหลกนอกเมืองมีสัตว์อสูรระบาด ลู่ลู่ติดตามฉันไปต่อสู้จึงได้รับบาดเจ็บมาเยอะเลย"
"เอาล่ะ นายพูดต่อซิ"
เซียวซิงหยูกระแอมคอ แล้ววิเคราะห์ต่อ
"จิ้งจอกสายฟ้าสามหางเป็นสัตว์อสูรที่อ่อนไหว ถ้าได้รับบาดเจ็บในสนามรบจนติดเชื้อปราณอสูร ก็จะเกิดโรคขึ้น"
"โรคนี้ไม่ใช่ไบโพลาร์ แต่เป็นโรคเครียดหลังผ่านสงคราม"
ฉินเยียนหรันและลั่วซานเหนียงมองหน้ากันด้วยความงุนงง
"ตอนนี้ที่จิ้งจอกสายฟ้าสามหางคลุ้มคลั่ง ก็เพราะโรคเครียดหลังผ่านสงครามนี่แหละ"
"ถ้าอยากรักษาให้หายขาด ใช้หญ้าน้ำแข็งแค่หายชั่วคราวเท่านั้น"
"ผมมีสูตรยาอยู่ ถ้าพี่สาวเชื่อผม ก็ลองดูได้นะครับ"
…………………