บทที่ 177 ปลาวาฬหัวเสือคือพี่ใหญ่! ผู้กวาดล้างแห่งกาลเวลา
ทันทีที่ฝ่ามือสัมผัสกับสมอเหล็ก ร่างกายของซูมู่รู้สึกแข็งทื่อราวกับหิน ราวกับมีคนเอาตะปูเหล็กนับไม่ถ้วนมาทิ่มแทงทุกตารางนิ้วของเลือดเนื้อของเขา ตรึงเขาไว้อย่างแน่นหนาจนไม่สามารถขยับเขยื้อนได้ ไม่เพียงแค่ร่างกายเท่านั้น แม้แต่จิตวิญญาณของเขาก็รู้สึกเช่นเดียวกัน แต่ความรู้สึกนั้นกลับหายไปในพร...
