บทที่ 147 ความทรงจำที่ขาดหาย เขาคือศรัทธาเพียงหนึ่งเดียว!
“เพราะ…ถูกฟันออกเป็นสองด้วยดาบเล่มเดียว!” ลุงเฉินกล่าวพลางตบแท่งไม้หนักๆทำให้ใบไม้แห้งจากต้นไม้ร่วงหล่นลงสู่พื้น บรรยากาศรอบข้างก็พลันเงียบสงัดลง ถูกฟันออกเป็นสองงั้นหรือ?! เสียงอุทานและการสูดลมหายใจแรงๆ ดังขึ้นท่ามกลางผู้ชม ลองถามดูเถอะว่า มีใครในโลกนี้สามารถใช้ดาบผ่าดินแดนของอาณาจักรเซียนออกเป็...