บทที่ 10 ผลกำไรมหาศาลอีกครั้ง!

ระบบชลประทานทางการเกษตรเป็นส่วนหนึ่งของงานวิศวกรการเกษตรด้านชลประทานและไฟฟ้า ดังนั้นเพียงแค่จ้างผู้เชี่ยวชาญด้านนี้จากในเกม เขาก็สามารถติดตั้งระบบชลประทานได้

เมื่อตัดสินใจเสร็จ จางหลินก็กลับไปที่อาคารเหล็กสีของเขาและคลิกจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านการชลประทานและไฟฟ้าในเกม

ระบบเกมแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง:

【ขอแสดงความยินดี คุณใช้เงิน 8,500 หยวนเพื่อจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านการเกษตรและชลประทาน วุฒิการศึกษาด้านน้ำและไฟฟ้า ระยะเวลาจ้างหนึ่งเดือน ผู้เชี่ยวชาญกำลังอยู่ในขั้นตอนการปรากฏตัว...】

ขณะเดียวกัน เสียงแจ้งเตือนทางโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น:

“บัญชีหมายเลขท้าย *** ทำรายการจ่ายเงิน 8,500 หยวน วันที่ 7 มิถุนายน เวลา 10:30 ยอดคงเหลือ 97,457.52 หยวน”

แสงสว่างพุ่งขึ้นมาตรงหน้าจางหลิน และชายวัยกลางคนปรากฏตัวขึ้น

ชายคนนั้นถือกระเป๋าโน้ตบุ๊กแบบเรียบง่าย แต่งตัวแตกต่างจากหลิวเต๋อและคนอื่นๆอย่างชัดเจน

ที่โต๊ะตรงหน้าจางหลิน แสงสว่างปรากฏขึ้นอีกครั้ง เป็นสัญญาจ้างงานที่วางอยู่บนโต๊ะ

“เจ้านาย ผมทำงานด้านชลประทานและไฟฟ้าเกษตรมากว่า 10 ปี รับรองไม่ทำให้ผิดหวังครับ!” ชายวัยกลางคนกล่าวทันทีหลังจากปรากฏตัวขึ้นมา

จางหลินพยักหน้า หยิบสัญญาขึ้นมาดู ชื่อของชายคนนี้คือ กัวเจิ้น บัตรประจำตัวประชาชนของเขาระบุว่าเป็นคนจากหมู่บ้านซั่งไจ้ ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่ห่างไกล

ระบบเกมยังคงจัดการเรื่องเอกสารอย่างแนบเนียน

จางหลินเปิดแผนผังฟาร์ม 2,000 ไร่บนคอมพิวเตอร์ แล้วเรียกกัวเจิ้นเข้ามา เขาชี้ไปยังพื้นที่ 500 ไร่ที่กำลังวางแผนจะสร้างทุ่งดอกคาโนล่าและพูดว่า “ไปดูพื้นที่นี้หน่อย กำลังจะทำทุ่งดอกคาโนล่า ต้องติดตั้งระบบชลประทานที่นั่น ดูว่าต้องทำยังไง”

“ได้เลยครับเจ้านาย เรื่องนี้ถนัดมาก!” กัวเจิ้นตอบกลับอย่างกระตือรือร้น จากนั้นก็ออกจากอาคารเหล็กสีทันที ไม่พูดอะไรให้มากความ

พนักงานที่จ้างจากเกมทุกคนมักจะทำงานรวดเร็วและตัดสินใจเด็ดขาด ซึ่งถือว่าเป็นคุณสมบัติที่ดีในสายตาของเจ้านายทุกคน

หลังจากนั้น จางหลินก็มองไปที่รางวัลการอัปเกรดอีกอย่างที่เขาคาดหวังมาก รางวัลคือผลไม้ที่สามารถนำมาขายส่งได้ชนิดใหม่ นั่นคือองุ่นพันธุ์ “ซันไชน์โรส” ซึ่งเหมือนกับลูกพีชตรงที่สามารถขายได้ 500 จินต่อวัน

องุ่นซันไชน์โรสเคยเป็นผลไม้ที่มีชื่อเสียงอย่างมากในอดีต หลายคนมองว่าเป็นสินค้าหรูหรา เนื่องจากแต่ก่อนมีราคาสูงถึง 600 หยวนต่อจิน

บางคนถึงกับโพสต์รูปองุ่นซันไชน์โรสบนโซเชียลมีเดียเพื่อแสดงความภาคภูมิใจที่สามารถซื้อได้ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่ง

แต่ปัจจุบัน เนื่องจากการเพาะปลูกในประเทศอย่างกว้างขวาง ราคาของซันไชน์โรสในตลาดของเมืองอวี๋เฉิงลดลงเหลือเพียง 15 หยวนต่อจิน

จางหลินเปิดตลาดในเกมและพบข้อมูลขององุ่นซันไชน์โรส:

1. ซันไชน์โรส (คุณภาพระดับ 1) ราคาขายส่ง 6 หยวนต่อจิน ปริมาณการขายส่ง 500 จินต่อวัน

ชัดเจนว่า องุ่นซันไชน์โรสก็มีคุณภาพระดับ 1 เช่นเดียวกับลูกพีช ซึ่งหมายความว่าคุณภาพของมันอยู่ในระดับสูง

ราคาขายส่งเพียง 6 หยวนต่อจิน ซึ่งต่ำกว่าราคาตลาดมาก

จางหลินไม่รอช้า คลิกซื้อขายทันที

【ขอแสดงความยินดี คุณใช้เงิน 3,000 หยวนเพื่อซื้อซันไชน์โรส (คุณภาพระดับ 1) จำนวน 500 จิน ผลไม้ได้ถูกส่งเข้าไปในโกดังแล้ว】

“บัญชีหมายเลขท้าย *** ทำรายการจ่ายเงิน 3,000 หยวน ยอดคงเหลือ 94,457.52 หยวน”

เมื่อได้รับการแจ้งเตือนจากระบบเกม จางหลินก็เดินออกจากอาคารเหล็กสีและไปที่โกดังทันที

เมื่อมาถึงโกดัง เขาเห็นพวงองุ่นซันไชน์โรสสีเขียวสว่างที่ดูสดใส แต่ละลูกดูเต็มอิ่มและสวยงามมาก

เขาหยิบพวงหนึ่งขึ้นมาและอ่านข้อมูลที่ปรากฏ:

【ซันไชน์โรส: คุณภาพระดับ 1】

【หมายเหตุ: แม้ว่าจะไม่ใช่นำเข้า แต่เป็นสินค้าจากเกม รสชาติยอดเยี่ยม เป็นซันไชน์โรสชั้นเลิศ เพิ่มคุณสมบัติความอร่อย +1 ความหวาน +1 และความกรอบ +1】

เช่นเดียวกับลูกพีช องุ่นซันไชน์โรสที่ถูกขายส่งจากเกมมีคุณสมบัติพิเศษเพิ่มขึ้นสามประการ ได้แก่ ความอร่อย ความหวาน และความกรอบ

จากข้อมูลที่ได้เห็น จางหลินมั่นใจว่าองุ่นนี้มีรสชาติที่ดีกว่าของนำเข้าแน่นอน

เขาไม่รอช้า หยิบองุ่นใส่ปากทดลองทันที

ทันทีที่กัด น้ำหวานก็ทะลักออกมา รสชาติหอมหวานและเนื้อนุ่มละมุนมาก

คำเดียว: อร่อย!

สองคำ: อร่อยมาก!

ข้อมูลที่ระบุไว้ไม่ใช่คำโกหกเลย

จางหลินเคยลององุ่นซันไชน์โรสนำเข้ามาก่อน แม้ว่ารสชาติจะดีกว่าองุ่นทั่วไปเล็กน้อย แต่ก็ยังห่างไกลจากรสชาติของซันไชน์โรสที่มาจากเกมนี้มาก

ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่า องุ่นซันไชน์โรสจากเกมนี้จะขายได้ไม่ยาก

ตอนนี้ปัญหาอยู่ที่ว่าจะตั้งราคาเท่าไหร่ดี

ในความคิดของจางหลิน เขาอยากจะตั้งราคาให้แพงกว่าของนำเข้า เพราะองุ่นจากเกมนี้รสชาติดีกว่ามาก

แต่ก็มีปัญหาอยู่เช่นกัน เพราะตามกฎของตลาดในประเทศ ราคาต้องอิงตามราคาภายในประเทศ ไม่ใช่ราคานำเข้า หากตั้งราคาสูงเกินไปก็จะต้องมีการตรวจสอบและได้รับการอนุมัติจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

จางหลินคิดว่าเรื่องนี้ค่อนข้างลำบากใจ แต่ก็เข้าใจว่ากฎหมายนี้มีขึ้นเพื่อความมั่นคงของสังคมและเพื่อประโยชน์ของประชาชนทั่วไป เพื่อป้องกันไม่ให้กลุ่มคนฉวยโอกาสใช้ความโลภในการควบคุมตลาด

เขาจึงไม่คิดที่จะตั้งราคาสูงเกินไป แม้ว่าจะสามารถทำกำไรได้มากขึ้น แต่ถ้าเกิดถูกสังเกตเห็นก็จะเป็นปัญหามาก

ในที่สุด เขาก็ตัดสินใจเข้าไปหาข้อมูลราคาตลาดในอินเทอร์เน็ต

องุ่นซันไชน์โรสนอกจากของนำเข้าแล้ว ในประเทศก็มีแบรนด์ต่างๆเช่น “เซียนฉี” และ “หลงซาน” ซึ่งราคาสูงกว่าทั่วไป

หากเขาตั้งราคาตามแบรนด์ในประเทศเหล่านี้ การขายซันไชน์โรสในราคา 40 หยวนต่อจินก็ไม่ใช่ปัญหา และไม่ต้องกังวลเรื่องกฎเกณฑ์ของหน่วยงานที่ดูแลราคา

40 หยวนต่อจินก็แล้วกัน วันละ 500 จิน จะได้ยอดขาย 20,000 หยวน หักต้นทุนการขายส่ง 3,000หยวน จะได้กำไร 17,000 หยวน

นี่ถือว่าได้กำไรถึง 666%!

และไม่แน่ว่าอาจจะทำให้ผู้บริโภครู้สึกว่าองุ่นนำเข้าราคาแพงไม่มีอะไรพิเศษเมื่อเทียบกับของในประเทศ

เมื่อเกมขายส่งซันไชน์โรสในปริมาณมากขึ้น ผู้คนจะเริ่มเปรียบเทียบว่าของนำเข้า 150 หยวนต่อจินนั้นสู้ของในประเทศราคา 40 หยวนต่อจินไม่ได้เลย ยังจะมีใครไปซื้อนำเข้าอีกไหม?

พอถึงตอนนั้น เกษตรกรที่ปลูกองุ่นในประเทศอื่นๆ คงต้องร้องไห้หนักกว่าเดิม

(จบบท)