ตอนที่ 128 ข่าวจากผู้รอดชีวิต (ฟรี)
ตอนที่ 128 ข่าวจากผู้รอดชีวิต
ในโรงแรมเจียงหลิน มีการคาดเดามากมายที่แตกต่างกันออกไป แต่ก็มีคนจำนวนมากที่เดินออกจากโรงแรม ยืนอยู่บนถนนที่เชื่อมต่อกับโรงแรมเจียงหลิน แล้วลองโจมตีเพื่อดูว่าจะสามารถฆ่าซอมบี้ได้หรือไม่
เมื่อมีคนแรก ก็มีคนที่สอง ในเวลาไม่นาน หลายคนเดินผ่านทางเข้าโรงแรมเจียงหลิน และไปยืนอยู่บนถนน รวมถึงบางคนที่อยู่รอบๆ โรงแรมในระยะ 10 เมตรด้วย
บางคนเป็นผู้ปลุกพลัง บางคนก็เป็นคนธรรมดา และยังสามารถเห็นเด็กตัวน้อย หรือคนหนุ่มสาวที่ยังตัวเตี้ยกว่าคนอื่นๆ ได้อย่างประปราย
ด้วยคนเหล่านี้ ซอมบี้ที่อยู่รอบๆ โรงแรมเจียงหลินจึงลดน้อยลงอย่างเห็นได้ชัดด้วยตาเปล่า
อย่างไรก็ตาม ซอมบี้จำนวนเล็กน้อยที่ถูกฆ่าไป ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อฝูงซอมบี้จำนวนมหาศาลที่อยู่ข้างนอกเลย
“พลังวิเศษของพวกนายใกล้หมดแล้วรีบกลับไปพักก่อนเถอะ เมื่อฟื้นตัวแล้วค่อยกลับมาใหม่”
จินซู่หยูมองไปที่คนในทีมที่อยู่ข้างๆ ซึ่งเห็นการโจมตีของพวกเขาเบาลงมาก เธอจึงขอให้พวกเขากลับไปที่โรงแรมเจียงหลินเพื่อพักผ่อน
ซอมบี้เหล่านี้จะต้องถูกกำจัด แต่ไม่ควรจะเร่งรีบมากเกินไป
เมื่อคนอื่นๆ ถอยจากแนวหน้า จินซู่หยู และฮั่วฮวนก็เข้ามาแทนที่
อย่างไรก็ตาม คนอื่นๆ ในทีมก็ไม่ได้กลับไปที่โรงแรมเจียงหลินในทันที
“พี่สาว พลังของพี่ใกล้จะหมดแล้วรีบกลับไปพร้อมกับพวกเราเถอะ”
ฮั่วฮวนมองจินซู่หรานด้วยสายตาชื่นชม เขากลัวเหมือนกันว่าจินซู่หยูจะทำตัวบ้าบิ่นเมื่อไม่มีใครคอยห้ามปราม
“ฉันยังพอมีพลังเหลืออยู่ พวกนายกลับไปก่อนได้เลย ไม่ต้องห่วงฉัน”
เมื่อเป็นเรื่องของคนอื่น เธอดูเอาใจใส่มาก แต่เมื่อถึงเรื่องของตัวเอง จินซู่หยูกลับไม่ค่อยใส่ใจ
อาจกล่าวได้ว่าเธอเข้มงวด และมีวินัยต่อตัวเองมาจริงๆ
“ไม่ได้! หากคนอื่นๆ อาศัยช่วงเวลาที่พี่เหนื่อยมาฉวยโอกาส มันอาจเป็นเรื่องใหญ่เอาได้ พี่ควรระวังตัวให้มากกว่านี้”
ไม่ใช่ว่าจินซู่หรานคิดมากเกินไป แต่นั่นเป็นความสี่ยงที่จินซู่หยูอาจต้องเผชิญจริงๆ
ถ้าจินซู่หยูไม่ได้เป็นผู้ปลุกพลัง จินซู่หรานก็รู้สึกด้วยหน้าตาสะสวยของเธอ แม้แต่ในโรงแรมเจียงหลินก็อาจเป็นอันตรายได้
ในเวลานี้ คนอื่นๆ ในทีมของจินซู่หยูก็ถอยกลับมาเช่นกัน หลังจากได้ยินคำพูดของจินซู่หราน พวกเขาก็เปิดปากเพื่อชักชวนให้เธอกลับไปพร้อมกัน
เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะปล่อยให้จินซู่หยูอยู่ที่นี่เพียงลำพัง
สภาพแวดล้อมของโรงแรมเจียงหลินนั้นดี แต่ไม่สามารถรับประกันได้ว่าทุกคนที่มาพักที่นี่จะเป็นคนดีจริงๆ
เมื่อทุกคนยืนกราน จินซู่หยูไม่สามารถต้านทานได้ ดังนั้นเธอจึงต้องละทิ้งความคิดที่จะอยู่ที่นี่ต่อ และกลับไปที่โรงแรมเจียงหลินพร้อมกับคนในทีม
ระหว่างทางกลับ พวกเขาพบกับผู้คนมากมายที่เดินสวนออกไป และแน่นอนว่ามีอีกหลายคนที่เลือกกลับมาพักในเวลาเดียวกันพวกเขา
ฉู่เจียงเยว่ครอบครองจุดๆ หนึ่งเอาไว้ และเสิ่นจื้อกุยก็นำทีมของเขาไปล้อมรอบตัวเธอเพื่อป้องกันอันตราย
ในเรื่องนี้ ฉู่เจียงเยว่ไม่ได้พูดอะไร และพยายามฆ่าซอมบี้ไปเรื่อยๆ จากนั้นจึงม้วนแก่นคริสตัลกลับมาด้วยใบเถาวัลย์
หลังจากได้รับแก่นคริสตัลมาไว้ในมือ เธอก็เก็บพวกมันเข้าไปในมิติส่วนตัวของระบบ
สำหรับแก่นคริสตัลที่เสิ่นจื้อกุย และคนในทีมของเขาได้รับจากการฆ่าซอมบี้ เจียงเหอที่เป็นผู้ปลุกพลังมิติเป็นคนเก็บเอาไว้
พลังมิติของเจียงเหอได้รับการเลื่อนขั้นเป็นระดับ 3 แล้วเนื่องจากมีการใช้งานบ่อยครั้งในช่วงเวลาที่ผ่านมา
นอกจากพื้นที่มิติจะใหญ่ขึ้น เจียงเหอยังรู้สึกราวกับว่าเขาสามารถควบคุมพื้นที่ขนาดเท่ากำปั้นได้
ในพื้นที่เล็กๆ นี้เขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่ตนต้องการ
น่าเสียดายความสามารถแค่นี้ยังไม่มากพอจะส่งผลกระทบอะไร ดังนั้นเจียงเหอจึงไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคนอื่นๆ ในทีม
นอกจากเถาวัลย์ที่ฉู่เจียงเยว่สร้างด้วยพลังวิเศษแล้ว เธอยังมีเสี่ยวเติ๋งที่คอยช่วยจัดการซอมบี้ด้วย
เสี่ยวเติ๋งไม่กลัวที่จะถูกซอมบี้กัด หลังจากได้รับอนุญาตจากฉู่เจียงเยว่ มันก็ช่วยฆ่าซอมบี้ได้เป็นจำนวนมากในเวลาสั้นๆ
วิธีการฆ่าซอมบี้ของมันแตกต่างไปจากของฉู่เจียงเยว่อย่างสิ้นเชิง
ฉู่เจียงเยว่ใช้การแทงทะลุหัวซอมบี้ ขณะที่เสี่ยวเติ๋งใช้การรัดคอ
ตราบใดที่ถูกเถาวัลย์ของมันรัดเอาไว้ ยิ่งดิ้นรนมากเท่าไรก็ยิ่งรัดแน่นมากขึ้นเท่านั้น
กระดูกของซอมบี้ระดับหนึ่ง และระดับสองเปราะบางมากเนื่องจากไวรัส ดังนั้นเมื่อถูกรัดแน่น กระดูกก็จะแตกหักได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเสี่ยวเติ๋งก็จะบดขยี้กะโหลกแล้วนำแก่นคริสตัลออกมา
พูดตามตรง เมื่อเทียบกับความโหดร้ายในการฆ่าซอมบี้ของเสี่ยวเติ๋งแล้ว ของฉู่เจียงเยว่ดูอ่อนโยนขึ้นมาทันตา
ตอนที่ฉู่เจียงเยว่รู้สึกว่าพลังวิเศษใกล้จะหมด เสี่ยวเติ๋งก็ยังคงฆ่าอย่างสนุกสนาน
แต่เธอก็ไม่ได้ห่วงอะไรนัก ฉู่เจียงเยว่สามารถสัมผัสถึงสถานะของเสี่ยวเติ๋งได้ หลังจากแน่ใจว่ามันไม่ได้มีปัญหาอะไร เธอก็พร้อมที่จะกลับบ้าน และไปพักผ่อน
แต่ในระหว่างทางกลับ เธอต้องเดินผ่านถนนที่เชื่อมต่อกับทางเข้าโรงแรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ในเวลานั้น จู่ๆ หลายคนก็วิ่งเข้ามาจากปลายของถนนอีกด้านที่เชื่อมกับฐานผู้ลี้ภัยในเมือง B พวกเขาดูเหนื่อยล้า และเนื้อตัวมอมแมม
เมื่อเห็น เสิ่นจื้อกุยซึ่งเดินทางกลับมาพร้อมฉู่เจียงเยว่ได้ก้าวไปยืนข้างหน้า และบังตัวเธอเอาไว้
ฉู่เจียงเยว่มองไปที่แผ่นหลังที่กว้าง และแข็งแกร่งของเสิ่นจื้อกุย และรู้สึกถึงความอบอุ่นที่ไกลผ่านหัวใจ
ฉู่เจียงเยว่สังเกตเห็นความเอาใจใส่ที่เสิ่นจื้อกุย และคนในทีมของเขามีต่อตัวเธอมาโดยตลอดในช่วงเวลาที่ผ่านมา
เป็นเพียงว่าในวันสิ้นโลก ฉู่เจียงเยว่ไม่เชื่อว่าคนๆ หนึ่งจะใจดีกับใครบางคนได้จริงๆ โดยไม่คาดหวังอะไรตอบแทน
ก่อนหน้านี้เมื่อเธอถูกแขกคนอื่นๆ รายล้อมก็เป็นเสิ่นจื้อกุย และทีมของเขาที่เข้ามาช่วยเธอ
หลังจากคิดฟุ้งซ่านไปครู่หนึ่ง ฉู่เจียงเยว่ก็กลับมามีสติอีกครั้ง และมองไปที่หลายคนที่วิ่งสุดฝีเท้าเข้ามากใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ
“พวกคุณเป็นใคร แล้วมาจากไหนกัน”
หากพวกเขามาจากฐานผู้ลี้ภัยแห่งอื่น ฉู่เจียงเยว่ก็ต้องการรู้เส้นทางไปที่นั่น
หลังจากฝูงซอมบี้ ฉู่เจียงเยว่ไม่มีความหวังมากนักว่าคนที่ตามมาจากเมือง L จะยังรอดชีวิตอยู่
เพื่อให้ภารกิจล่าสุดเสร็จสมบูรณ์ สิ่งที่สำคัญที่สุดของเธอในตอนนี้คือ การขยายฐานลูกค้า
ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนที่อยู่รอบๆ บริเวณแถวๆ นี้ก็ได้กลายเป็นแขกของโรงแรมเจียงหลิน และเมือง B ในตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเมืองร้าง
ไม่ต้องพูดถึงผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ แม้แต่เสี่ยวเติ๋งที่เป็นพืชกลายพันธุ์ก็ยังไม่เต็มใจที่จะไปที่นั่น
“พวกเรามาจากมณฑล H แล้วที่นี่มันที่ไหนเหรอ”
พวกเขายังคงหวาดกลัว เมื่อมองดูซอมบี้ที่เบียดเสียดกันอยู่อย่างหนาแน่นด้านนอกโรงแรมเจียงหลิน
คนพวกนี้สงบเกินไปหรือเปล่า ซอมบี้เยอะขนาดนี้ ถ้าพวกมันโจมตีก็ต้องรอความตายเท่านั้น
“มณฑล H? สถานการณ์ของที่นั่นในตอนนี้เป็นยังไง? บอกฉันหน่อยได้ไหม?”
เมื่อได้ยินว่าพวกเขามาจากที่แห่งอื่น และดวงตาของฉู่เจียงเยว่ก็สว่างขึ้น
“ที่นั่นฝนตกหนัก อุณหภูมิก็ลดลงกะทันหัน ฐานผู้ลี้ภัยที่เราอยู่เลยพังทลาย เราจึงออกเดินทางเพื่อหาทางรอด”
ฉู่เจียงเยว่ไม่ได้ประหลาดใจมากนัก เมื่อเขาได้ยินว่าฐานผู้ลี้ภัยในมณฑล H พังทลายลง
ฉู่เจียงเยว่เคยได้ยินเรื่องนี้มาอย่างคลุมเครือในชาติก่อน แต่ในเวลานั้นเธอประสบปัญหามากมายอยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจเรื่องของคนอื่นมากนัก
แต่การที่ได้พบกับผู้คนจากมณฑล H ใกล้ๆ โรงแรมเจียงหลิน ก็เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจไม่น้อยเลยทีเดียว
ถ้าเป็นไปได้ ฉู่เจียงเยว่แทบรอไม่ไหวที่จะออกเดินทางในตอนนี้เลย
แม้ว่ามณฑล H จะถูกทำลายโดยซอมบี้ไปถึงครั้งหนึ่ง แต่อูฐผอมแห้งก็ยังตัวใหญ่กว่าม้า บางทีเธออาจจะหาคนมาพักที่โรงแรมเจียงหลินจากที่นั่นได้มากมาย