บทที่ 99: ข้าชื่อหลิง หลิงที่หมายถึงการกลับสู่ศูนย์
ท่ามกลางผิวน้ำที่แวววาวใต้ความมืดของราตรี ระลอกคลื่นเบาๆ ยังคงกระจายตัวไปอย่างไม่หยุดยั้ง ในขณะนั้น เรือประมงเล็กๆลำหนึ่งกำลังแล่นอย่างช้าๆบนผืนน้ำที่เย็นยะเยือก ที่ท้ายเรือมีไฟจากเทียนเล่มหนึ่งส่องสว่างโดดเด่นท่ามกลางความมืด ที่หัวเรือมีเงาคนหนึ่งยืนอยู่ เขาสวมหมวกงอบและใส่เสื้อผ้าผ้าลินินสีเทาเก...
