บทที่ 779 เกือบจะล้นออกมาแล้ว
บนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ ภูเขาที่อยู่เบื้องล่างล่าถอยอย่างรวดเร็ว ลู่เซวียนยืนอยู่บนใบไม้สีเขียวสดยาวสองจ้างกว่า เสียงลมหวีดหวิว เสื้อผ้าของเขาปลิวไสวตามลมอย่างเบิกบานใจ เขากำลังเดินทางไปยัง ตำหนักร้อยบุปผา ในดินแดนหลี่หยาง ร่วมเดินทางไปกับเขายังมีอีกสองคน หนึ่งในนั้นคือ หยู่หลินซ่านเหริน จากถ้ำชิงมู่...
