บทที่ 59 ศพไร้หัวลอยน้ำ และเข็มทิศดำขาว
ซูมู่รู้สึกเหมือนมีเงาทองคำยืนอยู่บนสะพานหินมองมาที่เขา หรืออาจเป็นแค่ภาพหลอนก็ไม่แน่ใจ แต่เมื่อเขาหันกลับไปมองอีกครั้งก็พบว่าไม่มีใครอยู่แล้ว รู้สึกแปลกมาก ซูมู่ใช้พลังจิตตรวจสอบไปรอบๆ แต่ก็ไม่พบใครอื่นนอกจากตัวเขาเอง ซูมู่ส่ายหัวแรงๆ คิดว่าอาจจะเป็นผลกระทบจากหมอกที่เขาสูดเข้าไปในช่วงสองสามวันที่...
