บทที่ 55 ยังไม่ได้กลับชาติมาเกิด ไม่มีชื่อที่แท้จริง
"ขอ...อย่า...ฆ่าฉัน" เสียงนั้นดังขึ้นอย่างขาดๆ หายๆ ทำให้ซูมู่จับได้เพียงคำสำคัญบางคำ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นคำขอความเมตตา ซูมู่มองไปที่มดทองตรงหน้าของเขา มันคือมดตัวนี้ที่กำลังขอความช่วยเหลือจากเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของซูมู่ก็สว่างขึ้น ดูเหมือนว่ามดทองตัวนี้จะมีจิตสำนึกแล้ว ถึงขั้นสามารถส่งเสียง...