บทที่ 252 คำตอบมีเพียงหนึ่งเดียว
เหวินอี้เยว่ ค่อยๆลุกขึ้นและพยายามก้าวไปข้างหน้า แต่ถูกชุ่ยหลิวขวางไว้ นางจึงต้องหยุดยืนอยู่ที่เดิม มองไปที่ซุนเจียงหรูและซูเล่อหยุนด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความละอาย “อี้เยว่รู้ว่าตนเองมีฐานะต่ำต้อย และเข้าใจถึงความรักลึกซึ้งที่ท่านมีต่อท่านโหว ไม่กล้าหวังอะไร แต่ที่ข้ามาวันนี้ก็เพียงหวังว่าท่านจะให้...
