บทที่ 241 ดอกไม้หนึ่งดอก

บทที่ 241 ดอกไม้หนึ่งดอก

ทันทีที่หลินฉิงฉิงเห็นซูเล่อหยุน นางก็ตะโกนออกมา “พี่เล่อหยุน!” นางรีบวิ่งมาหาซูเล่อหยุน จ้องมองหน้าซูเล่อหยุนไม่กะพริบ “มีอะไรหรือเปล่า หรือว่ามีอะไรติดอยู่บนหน้าของข้า” ซูเล่อหยุนยกมือขึ้นจับใบหน้าของตัวเอง หลินฉิงฉิงส่ายหัวแล้วพูดว่า “ใบหน้าของพี่เล่อหยุนดูเปล่งปลั่งขึ้น ดูท่าทางคงหายดีแล้ว” “เจ้...