บทที่ 23
เวลาห้าโมงเย็น ถึงแม้ว่าแสงแดดจะไม่ได้แรงเท่ากับตอนกลางวันหากแต่ก็ยังคงจ้าทิ่มตา ที่นอกตรอกดูเหมือนจะกลิ่นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เฉินหมิงจวิ้นจึงไม่ปล่อยให้ซังจื้อยืนอยู่ตรงนั้น เขาลอบมองไปรอบๆ ก่อนจะพาเธอมาซื้อสตรอว์เบอร์รี่เคลือบน้ำตาลสองไม้ที่ร้านแผงลอยใกล้ๆ ทั้งสองหาที่ร่มๆเพื่อยืนกินกันคนละไม้ ด้วยก...