บทที่ 103: บรรพจารย์ ข้าได้พบกับท่านในที่สุด
“ตอนนี้หรือ?” ไป๋เย่ว์ฉานตกใจเล็กน้อย ไม่คาดคิดว่าจะต้องไปเร็วขนาดนี้ ในใจเธอยังรู้สึกเหมือนยังไม่ได้เตรียมตัวพร้อม “เมื่อเลือกที่จะจากไปแล้ว เจ้าควรต้องเด็ดขาด บางครั้งหากลังเลเรื่อยๆ สุดท้ายเจ้าก็อาจไม่อยากไป” เย่ชิงเหรินกล่าวด้วยเสียงที่แฝงความลึกซึ้ง ที่จริงแล้ว เธอตัดสินใจจะจากไปเมื่อพันปีก่อน...
